Kapıyı açıp içeri girdim girememle karşımda oturan saçları sim siyah olan mavi gözleri olan albay bana döndü ,

-"Eftalya?"

-Emre?

Şaşkınlıkla karşımda oturan ama beni görünce ayaklanmış olan kuzenime ..... Evet kuzenimdi ona baktım,

-"sakın bana ajan olarak geldiğini söyleme"dedi boriton sesiyle

-bağırma salak! Pardon albayım bir duyan olacak şimdi beni savcı diyerek tanıttıkya!,diyerek karşı çıktım o sırada kapıdan gelen tıklama sesiyle kapıya döndüm yüzbaşı heybetli bir şekilde orada durmuş bize bakıyordu,

-"albayım girebilir miyim?"

-"gir yüzbaşı!"

Yüzbaşı içeri geçip kapıyı kapattı

-yüzbaşım siz sormadan ben söyleyeyim evet doğru duydunuz.,dedim sanırım biraz ukala bir tavır sergilemiştim

-"Eftalya şimdi geldiğin gibi geri gideceksin"

-albayım ne demek istediğinizi anlamıyorum,dedim iş yerinde çalışan iş arkadaşımdı benim şuan

-"peki Eftalya hanım geçin buyrun oturun,öncelikle görevinizden haberimiz var ancak bugün geleceğinizi bilmiyorduk "dedi albay

-evet,biraz ani gelişti ama bence aceleci davranıp gelmem işimize yarayacak ,diyerek konuyu kapattım

Yüzbaşının gözlerini üstüm de hissediyordum ancak o tarafa bakamıyordum ,

-"savcım yüzünüzdeki kanlar nedir?"diye sordu yüzbaşı kalın sesiyle hala beni incelemesi garip geliyordu belkide yüzümdeki kandan dolayı

-"Eftalya iyimisin?!"diyerek atıldı albay olan kuzenim?

-evet iyiyim buranın yakınlarında bir yerde ormanlık bir alan var oraya bir kaç asker gönderin lütfen, dedim

-"yüzbaşı görev senin olay yerine intikal edin"dedi albay sertleşmiş olan sesiyle ,

-yüzbaşı yarın erken gelin sizlerle tanışmak istiyorum karargah odasında! , diyerek ekledim

-albayım ve artık gideyim izinizle,dedim ve kalkmaya yöneldim ancak o sırada albayın sesi kulaklarıma doldu,

-"nereye Eftalya dayımın yanınamı gideceksin ?"

Kalın çıkan ancak bir o kadarda dinginleşmiş olan sesiyle kafamı ona çevirdim,

-evet gideceğim albayım ancak bu sizi ilgilendirmez, diyerek kapıya döndüm ve botlarımdan gelen sesle birlikte hışımla odandan ayrıldım saçlarım savrulurken yürümek içimi hep hoş etmişti ama şimdi biraz zordu o hoşluk hissine kapılıp gitmek , yada öyle hissetmek çıkış kapısındaki askerin selamını aldıktan sonra demir kapıdan çıktım ayaklarım çakıl taşlarıyla buluşmuştu.Arabam olsa buradan gidebilirdim ancak arabamda yoktu hiç geri dönmek istemediğim ve burnumu yerden almak zorunda olduğum için kuzenimi aradım birkaç çalışta açtı ancak cevap vermedi ikimizde öylece sustuk derken o konuşmaya başladı,

-"askerlerden birini gönderiyorum ev şu karşıdaki bina 3.kat " demişti sert olan sesiyle telefonu kapattıp beklemeye başladım asker biraz sonra yanıma geldi ve anahtarı bana uzattı teşekkür edip aldıktan sonra kuzenimin evine doğru yürümeye başladım .

Kendi tuttuğum evimde yakındı ancak evi temizlememiştim ve anahtar nerede bilmiyordum.

Çok uzun sürmeyen kısa bir yürüyüşün ardından evin kapısına gelmiştim anahtarı sıktığım avcumun içinden çıkarıp kapının deliğine soakacakken anahtar düşmüştü, zaten ne zaman sakar olmadım ki? Diyerek eğilip anahtarı aldım ve kapıyı açıp içeri girdim içerisi loş bir ışıkla aydınlatılmıştı yerde mum ve gül parçaları vardı gül serilmiş yolu takip ederek yürürken botumun parke zeminde çıkardığı sesi duvarlardan sekip bana geri dönüyordu bu yol beni bir odanın kapısına götürdüğünde kapının kulpunu elimi koydum silahımı çıkarıp elime almak için belime uzattım ancak ne silahım oradaydı ne kabzası düşürmüş olamam değilmi ? Çok umursamadan kapı kulpunu aşağıya indirip içeri girdim veya daldım fark etmiyordu kafamı kaldırıp içeri baktığımda yatakta oturan elinde bir buket gülle bana sırıtarak bakarken gülüşü bir anda soldu ,

-"sen kimsin?"diyerek bana soru yöneltince,

-asıl sen kimsin ne işin var bu evde! Diyerek bağırdım

-"demek Emre beni senle aldatıyordu he ! gel buraya diyerek kafa geçirdiği vazoyla son bulan bir olay gerçekleşmişti....

Kafam hafif acırken gelen sesler boğuktu gözlerimi tamen açtığımda ise karşımda bana telaşla bakan o kadın oldu kadını görmemle suratına yumruk atıp düşen kadının üstüne çıktım yumruk atacağım esnada elimi biri tarafından tutulunca refleks olarak onada yumruk attım ve koşup kapıya ilerledim kapıyı açıp çıktığımda karşımda duran yüzbaşıyla karşılaştım

-çabuk Emre'yi ara çabuk ol içeride birileri var ! Diyerek bağırdım bağırdığım kişinin yüzbaşı olduğunu gördüm ve durdum ,

-yüzbaşı?

-"sayın savcım?"

-"savcım içeridekiler albayım ve yengem yani sevgiliside siz iyimisiniz?"diyerek soru yöneltince koşarak eve geri girdim

Emre yüzünü tutmuş bana bakarken bende ona bakıp masum bir gülücük attım