Yeni kurgum ve sizinleyim. Şuan Wattpad'de erişim engeli var, en yakın zaman da ilgileneceklermiş. İnşallah hızlı bir şekilde düzelir ve Wattpad ailesi olarak hemen kavuşuruz.🥺☺️

• ° •

TANITIM 

Aile herkes için aynı şeyi mi ifade eder?

İnsan ailesinin yanında huzurlu, güvenli ve en önemlisi değerli hissetmesi gerekmez mi?

Ben kendimi bildim bileli ucube gibi hissediyorum. İnsanlar bana bakınca beni kendilerinden gibi görmüyorlar. Oysa benim de onlar gibi iki kolum, iki ayağım, iki gözüm, iki kulağım, bir tane ağzım, bir tane burnum var... yani bir insan da ne varsa hepsine sahibim.

Tek bir şey dışında...

Saçlarım.

Bende isterdim kahverengi olsun, siyah olsun, kızıl olsun ama beyaz olmasın. Benim saçlarım kardan, buluttan, kağıttan bile daha beyaz. Dış görünüşümü ben seçmedim, eğer seçme gibi bir şansım olsaydı seçeceğim en son renk olurdu. Ne babamın Ne de annemin saçları böyleydi. Bir tek ben, sadece ben.

Sokağa çıktığım zaman insanlar bana sanki başka bir gezegenden gelmişim gibi bakıyorlardı. Saçlarım beni küçüklüğümün katili. Ne zaman bir sosyal aktiviteye dahil olmak istesem insanla benden hastalıklıymış gibi uzaklaşıyorladı. Sadece bir renk yüzünden,beyaz sadece beyaz.

Ben seçemediğim bir özelliğin yüzünden her gün cezalandırılıyordum.

Kefenin neden beyaz olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Beyaz korkutucu bir renk. Bazı insanlar için beyaz saflığı, ve temizliği simgelese de, benim için acıyı simgiliyor.

Bu rengin acısı bana öyle bir iz bıraktı ki dünya da ki hiçbir ilaç ve merhem geçiremez.

Odamın ortasındaki siyah çerçeveli boy aynamdan yeni boyattığım siyah saçlarıma bakıyordum. Zift kadar siyah olmuştu saçlarım. Ayna da kendime değil yabancı birine bakıyordum, saçlarım gibi koyu olan simsiyah harelerim saçlarım ve gözlerimin arasın da kalan beyaz tenim de geziniyordu . Saçlarımı gözlerimdeki acıyı silmek için boyatmıştım ama unutmuşum, benim acılarımın hiçbir çaresi yokmuş.

Artık acı beni değil, ben acıyı yönetmek için var olacağım...

Ben Seina Mia Gallo.