*İyi okumalar dilerim 🎀*

Camdan gelen yüksek sesle sıçrayarak kalktım.Oturur pozisyona gelerek perdemi açtım.Hava yine her zaman kaderim gibi kapalıydı. Cama vuran şey beyaz mavi gözlü yavru bir kediydi.Evimizin birinci katta olması bu yüzden biraz kötüydü.Kalkıp banyoya doğru ilerledim.Koridordan göz ucuyla Deniz'in odasına baktım.Zavallım hala uyuyordu.Ama onu birazdan canice kaldıracağımdan haberi yoktu.Yüzümü önemsizce yıkayarak havlu ile kuruladım.

Gardırobumu açıp kıyafetlerimi süzdüm.Hava kaplıydı ama ılık gibi duruyordu.İş görüşmesinin ilk günü olduğu için biraz sadelik yerine şık giyinmeliydim.Üstüme kahverengi vücuduma tam oturan dar,diz kapağımın biraz altında biten yırtmaçlı sade bir elbise giydim. Üstüme ne olur ne olmaz diye siyah kısa deri ceket aldım.

Deniz'i kaldırmaya gittim. Ona yere attığı yastık ile sertçe vurdum. Aniden kalktı.

"Ya,abla ne yapıyorsun ya uyordum ne güzel ! "

Onu duymamışlıktan gelerek banyoya girip kıvırcık saçlarımı çekiştire çekiştire taramaya başladım.Güya adı saç açıcı olan spreyi sıka sıka bitirmiştim.Sonunda saçlarım açıldı. Üstten yarım bir at kuyruğu topladım.

Deniz ile beraber evden çıktım.Arabaya bindik.Deniz çantasını arkaya attı ve kemerini taktı.

Önce Deniz'i okula bıraktım.Deniz çıktıktan sonra bilgilerimin yazılı olduğu dosyayı çantam ile yan koltuğa bıraktım.

Hastanenin önüne geldim ve arabayı boş bir yere park edip indim.Hastaneye girip asansör ile en üst kata baş hekimin yanına çıktım.Kapıyı bir kaç kez tıklatyım.İçerden " Gir " sesini duyar duymaz kapı kolunu aşağıya indirdim.

Sonunda bir hastane beni almıştı.Aşağı inip valeden arabayı alıp bindim.Otoparktan çıkıp ilerledim.

Evin önündeki kaldırımın yanına park edip indim.Deniz okuldan geç geleceği için biraz dinlenebilirdim.

İçeri girdim ve babamın içerde olduğunu gördüm.Oturma odasına bakmadan direk odama gittim.Onunla konuşmak istemiyordum.Yine sarhoştu kendi kendine mırıldanıp duruyordu.Odama gidip üstümü değiştirdim.Altıma siyah eşofman üstüme ince krem rengi bir sweatshirt giydim.

"Gel kız buraya naptın bakim ? "

Allah'ım yine bela beni bulmuştu.Yine ne için çağırıyorsa Allah bilir.Yavaş adımlarla oturma odasına doğru ilerledim.Kapının önünde durdum.

"Efendim, yine ne var?"

Sert bir tavırla ona bakıp yutkundum Bir yandan da korkuyordum. Ya yine beni döverse diye.

"Düzgün konuş benimle yoksa seni gebertirim"

"Yeter artık bıktım senden,her seferinde bağırmalar çağırmalar ne yapıyorsan yaşlandım senin yüzünden.Gidicem bir gün bu evden kendi başının çaresine bakarsın artık."

Bunları nasıl söyledim bilmiyordum.Hepsi ağzımdan şu gibi dökülmüştü.İçim ferahlamıştı.Bana bir şey yapacak diye de korkuyordum.

Aniden ayağa kalkıp bana doğru geldi.

" Sen kimsin benimle böyle konuşabilirsin ha kendini sanıyorsun ? "

Tam elini kaldırmış bana vuracakken kapı açıldı.Gelen Deniz'di.Çantasını yere atıp babamın elini tuttu.

"Ne yapıyorsun be pislik sokaktakilerle kavga çıkarıp davalık olduğun yetmemiş gibi bir de bize mi çıkışıyorsun?"

Babam Deniz'in elini kendi elinden çekip ona bir tokat attı.Deniz aniden yere yığıldı.Deniz'i yerden kaldıracakken beni çekip yere itti.Dizim kapıya gelip sıyrılmıştı.Deniz birden yerden kalkıp onu itmeye çalıştı. Ama işe yaramadı.Olduğu gibi geri yere yığıldı.

"Şimdi bu evden toparlanıp gidiyorsunuz ne haliniz varsa görün gözüme bile bir daha gözükmeyeceksiniz.Duydunuz mu?"

Deniz'i kaldırıp odama gittik.İkimizde ağlıyorduk.Deniz odasına çantasını hazırlamaya gitti,ben de aceleci bir şekilde çantamı hazırlıyodum.Bu evde o adamla daha fazla aynı ortamda bulunmak istemiyordum.

Kapıya gelip Deniz'in çantasını da alıp merdivenlerde onu bekledim.Elinde spor çantası ile geldi.Mutfağa doğru gitti ve elinde bir yiyecek poşeti ile geldi.Onlarıda çantasına koyup ayakkabısını giydi.

Hava hala aydınlıktı.Havanın kararmasına iki saat felan vardı.Evimizin yakınlarında annemin kuzeni oturuyordu.Anneannem bayağı bir uzaktaydı.Tek çare annemin kuzeni Seçil ablanın yanına gitmekti.

Yıllarca onda kalacak değildik.Elbette bir gün o da bizi istemeyecekti.Kendi başımızın çaresine biz bakacaktık.Şuan kendimi o kadar yalnız, öksüz, yetim issediuirdum ki bu düşüncelerim bedenime vurmuştu.Evlerinin önüne gelmiştik.Evi görünce gözlerimden minik bir damla aktı.Ağladığımı Deniz'e belli etmek istemiyordum.Beni görünce o daha çok üzülecekti.

Seçil abla kapıyı açtı.Bu halimizi görünce bence durumun ne olduğunu anlamıştı.Her başımız sıkıştığında ona gidiyorduk.

"Gelin çocuklar.Yine olanlar olmuş galiba.Hadi üstünüzdekileri çıkarın,yemek yiyelim."

Seçil abla tek yaşıyordu.O da eşiyle sorunları olduğu için boşanmıştı.

Misafir odasına gidip eşyalarımızı bıraktık.Mutfağa gidip masaya oturduk.

Üçümüzde çıt çıkarmadan önümüzdeki yemekler ile oynuyorduk.Sadece kaşıkların sesi geliyordu kulağıma.

Yemeğimizi yiyip Deniz ile beraber oturma odasına gittik.

" Çocuklar yataklarınızı açtım uyuyacaksanız geçebilirsiniz."

İkimizde çıt çıkarmadan yatakların olduğu odaya gittik. Kafamı yastığa koyup sesisce ağlıyordum. Sadece içimden ağlamak geliyordu.

Bugün böyle idare etmiştik peki ya yarın ne olacaktı?