Sabah çalan alarmın sesiyle uyandım açıkçası yatağımdan kalkmayı hiç istemiyordum ama yinede elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim etraf çok sessizdi görünüşe göre Alp hâlâ uyanmamıştı gidip kahvaltı hazırlamaya başladım ve bı yandan akşamı fazla büyüttüğümü düşünüyordum bana değer vermediğini söylememişti ne de olsa ama... Her neyse bunu düşünmeye gerek yok

Yağda yumurta falan yapıp dolaptan da bir şeyler çıkardıktan sonra tam dönüp masayı hazırlıyordum ki karşımdaki bedenle dondum aşırı yorgun duruyordu sanki hiç uyumamış gibiydi

"Sana değer veriyorum Hazan vermediğimi düşünüp kendini üzme olur mu sadece sana değer vermemin sana zarar vermesinden korkuyorum"dedi bana değer vermesi niye bana zarar versin ki

"Bana değer vermen ne denli zararıma olabilir Alp peşimde zaten binlerce adam var"dememle yüzü iyice düşmüştü

"Seni bütün dünyadan koruyabilirim herkesi senin için karşıma alabilirim ama babam eğer benim canımı yakmak için seni kullanırsa... Bak neden canımı yakmak istediğini falan düşünebilirsin ama bunlar karışık konular eğer bir gün seni koruyamazsam ne yaparım bilmiyorum"

Kafasını yere etmişti am gözlerinin dolduğunu görebiliyordum bu bana olan sevgisinden mi yoksa babama verdiği sözü yerine getirememekten mi korkuyordu anlayamıyordum

Bir anlık cesaretle kollarımı boynuna dolayıp onu kendime doğru gelmiştim ilk başta şaşırıp bir tepki vermese de o da çök geçmeden bana sarılmaya başlamıştı

"O gün de bana böyle sarılıp üzülmemi engellemiştin"bunu yüzünde tatlı bir gülümsemeyle söylemişti ama hangi günden bahsediyordu onu dahs önce gördüğümü hatırlamıyordum

"Hangi günden bahsediyorsun"dedim

"Boşver belki ikimiz de birgün birbirimize detaylıca anlatırız hayatımızı hadi kahvaltıda edelim" demesiyle daha fazla üstelemedim ve kahvaltı yapmaya başladık

10 YIL ÖNCE...

Hazan her zamanki gibi yine bir çocukla kavga etmişti ama bugün diğer günlerden farklı olan birşey vardı müdire hanım onu haksız bulmuştu haklı olduğunu düşünen Hazan daha fazla orda durmak istemeyip odadan birşey demeden ayrılmıştı

yurttan kaçıp parkta bir banka oturmaya başlamıştı ağlamamak için kendini zor tutuyordu ama onun aksine yan tarafındaki bankta oturan çocuk ağlıyordu Hazan yalnız bir çocuktu o yüzden kimseyi yalnız bırakmak istemezdi

"Hey nedir bu kadar ağlamana sebep olan"genç adam kimsenin onu düşünmediğini bir dünya da bu kızın niye onu düşündüğünü anlayamıyordu

"Bir şeyim yok benim rahat bırak beni"aslında çok şeyi vardı genç adamın ama üzüldüğünü belli etmenin zayıflık olduğunu düşünerek büyümüştü sahi şuan ağlaması bile yanlış değil miydi niye engel olamıyordu göz yaşlarına genç adam sakinleşmek için bir anlık gözlerini kapatmıştı ama hiç beklemediği bir şey olmuştu o an

Hazan kollarını onun boynuna dolamış sanki genç adamın yaralarını sarmak ister gibi sıkı sıkı sarılıyordu o an Alpin de artık dayanacak gücü kalmamıştı o ev onun cehennemi oluyordu o gün bütün duvarlarını yıktı genç adam sıkı sıkı sarıldı karşısındaki kıza

"Bazen hayatta her şey zor gelebilir mesela bak ben haklıyken haksız yerine koyuluyorum müdire hanım her zaman ağlarsam daha da güçsüzleşeceğimi söylüyor bu doğru değil değil mi" kızın yönelttiği soru karşısında şaşkına dönmüştü Alp ne demesi gerektiğini bilmiyordu veya ne yapmasını gerektiğinin tek bildiği şey bu kızın iki dakikada onu kendine bağladığıydı

"Değil doğru değil ama sen ağlama olur mu eğer üzülecek olursan üzüldüklerini bir kağıda yaz ve saat 22.00 da fırlat dışarı emin ol yazmak rahatlatır"

Hazan kafasını sallayıp gitmesi gerektiğini söylemişti sanırım geri dönmezse yurtta olmadığı anlaşılabilirdi Alp o günden beri kızın camdan fırlattığı bütün uçakları açıp okumuştu onun acısını kendi acısı yapmıştı ve kızla konuştuğu ilk gün kendine bir söz vermişti ne olursa olsun bu kızı her zaman koruyacaktı Hazanla konuşmasından yarım saat sonra Hazanın babasıyla tanışacağından da bı haberdi tabii

GÜNÜMÜZ...

Kahvaltı ettikten sonra Alp işleri olduğunu söyleyip evden çıkmıştı bende sorgulamadan film izlemeye başlamıştım filmi bitirdikten sonra ne yapsam bilememiş temizlik yapmaya başlamıştım ama öyle göze temiz olsun yeter der gibi değildir dip köşe bir temizliğe girişmiştim

en son temizliği bitirdiğimde saatin 16.00 olduğumu görmemle hayret etmiştin bu kadar vaktin geçtiğini pek düşünmemiştim çünkü en son Alp'in odasına girip girmemekte kararsız kalıp en sonunda oraya da girmeye karar vermiştim

Heryeri süpürüp camları falan sildikten sonra kıyafetleri ütülemeye başladım onu da bitirip kıyafetlerini katlayıp yerleştirince işim bitmişti

"Sen eve hizmetçi falan da istemezsin böyle giderse"arkadan gelen sesi duymamla gülümsedim arkamı dönünce kapıya yaslanmış Alp'in gülümseyerek beni izlediğini farkettim

"Sen hep böyle bir yerlerden mi çıkacaksın hayalet"dediğim şeyle sırıtmaya başlayıp

"Ben Hayalet'im güzelim doğam bu"diyerek yanıma geldi ettiği her iltifat resmen kalbimi hızlandırıyordu

"Hadi gel yemek yiyelim saat 18.00 olmuş zaten"diyince önden aşağıya doğru inmeye başladım masanın üstündekileri görmemle ağzım beş karış açık Alp'e dönmüştüm

"Alp sen ciddi misin"dönemlerde gülerek konuşmaya başladı

"Lahmacunuu bu kadar sevdiğini bilseydim önce alırdım"demesiyle bu sefer heyecanlı heyecanlıyım konuşmaya başlamıştım

"Sevmek ne kelime bayılırım hadi gel yemeye başlayalım"diyip sofraya oturdum benim ardımdan hemen gelip o da oturunca yemeye başlamıştık

"Eee günün nasıl geçti"diye sormamla gülümsedi

"Pek bir şey yoktu sende akşama kadar temizlik yapmışsın gibi"diyince gülümsedim

"Alp... Senden birşey isteyebilir miyim?"soruma karşılık kafasını sallamıştı

"Her zaman"diyince hevesli bir şekilde konuşmaya başladım

"Yarın gelirken bana pamuk şeker alır mısın bugün bı adamın dışarıdan pamuk şekerle geçtiğini gördüm ama böyle biyerde pamuk şeker satılması biraz mantıksızlık geldi" söylediklerimle birden kaslarını çattı

"İyi yapmışsın dışarıya çıkmamakla ben yarım gelirken alırdım sana"dedi yüzündeki gülümseme iyice büyümüştü

"Babamın sana neden güvendiğini gün geçtikçe anlıyorum"söylediklerimle sanki hiç duymayı beklemediği bir şeyi duymuş gibi şaşırdım ve anında gözlerinin parıldadığı bir gülümseme bahşetti bana

"Böyle düşünmen beni çok mutlu etti yemeğini bitirdiysen hadi gel film izleyelim"

"O zaman sen filmi seç ben patlamış mısırları yapıp geliyorum"dedim

Ben işimi bitirdikten sonra o da filmi açmış beni bekliyordu ben gelip koltuğa oturunca filmi başlattı filmi izlemeye başladım ama gittikçe uykum geliyordu sanırım bugün çok yorulmuştum Alp'e dönmemle onun zaten beni izlediğini gördüm ve gülümsedim o da bana gülümseyip başımı yavaşça omzuna doğru çekti

Aşırı uykum vardı o yüzden engel olma gereği duymadım bir süre daha film izleyip kendimi uykunun kollarına bıraktım...

Yorumlarınızı bekliyorummmm 💖 💖 💖