Okul çıkışında Ege, Selin, Defne, Bora ve Melisa ile parkta oturmaya gittik. Giderken yolun kenarında bir market vardı. Marketten dondurma, çekirdek ve içecek aldık. Aramizda paranın lafı olmazdı. Bi gün birimiz, diğer gün diğer kişi alırdı.
Dondurmalarımızı yiye yiye parka varmıştık. Parka geldiğimizde banklara oturmak istedik ama bankların hepsi doluydu. Bizde çimenlerin üstüne oturmaya karar verdik. Hepimiz yerleşince Ege konuşmaya başladı. "E arkadaşlar yeni dedikoduları duydunuz mu?", "Ne dedikodusuymuş buu?" dedim hemen merakımdan. Ege bişey demeyince Bora "Olum hadi anlatsanaa." demesiyle Ege başladı anlatmaya. Bizim okulun dedikoduları bitmez. Her gün yeni bir olay olur.

"A şubesindeki Akın, Ecrin'le sevgiliymiş." Hepimiz aynı anda "Oha, ne alaka." deyip güldük. Çünkü birbirleriyle alakaları yoktu. Bambaşka insanlardı.

Biraz ikisi hakkında konuşup, bir yandan da çekirdek çitliyorduk. Saate baktığımda parka geldiğimizden beri 2 saat geçtiğini gördüm. Çok geç olmadan eve gitmeliydim. Bizimkilere söylediğimde onlarda bana uyup kalktılar. Toparlanınca onlara "Görüşürüz, kendinize iyi bakın." demeyide ihmal etmedim.

*

Eve varir varmaz kendimi yatağa attım. Çok bişey yapmamama rağmen yorulmuştum. Yan tarafımda olduğunu gördüğüm telefonu elime aldım.
Yolda gelirken telefona hiç bakmamıştım. Ekranı açtığımda Anonim im 3 tane mesaj attığını gördüm. Mesaja tıkladım.

Anonim: Selamm.

Anonim: Nasılsınn.

Anonim: Bugün parkta çok güzel gülüyordun.

İstemsizce gülümsedim. Bizim okuldan olduğunu öğrenince biraz rahatlamıştım doğrusu. Belki de sürekli konuştuğum birisidir. Parmaklarımı klavyeye götürdüm ve yazmaya başladım.

Ayla: Teşekkür ederim. Yoksa yine beni mi takip ediyordun?

Anonim: Hayır seni takip etmiyordum. Oradan geçerken gördüm sizi.

Ayla: Yaa.

Anonim: Nasılsın, eğlendin mi bugünn?

Ayla: Kötüyüm.

Anonim: Niye, noldu? Biri bişey mi yaptı?

Anonim: Öyleyse çabuk söyle.

Deli bu çocuk.

Ayla: Hayır biri bişey yapmadı. Çok yoruldum sadece. Sen nasılsın Anonim Bey?

Anonim: Sorduğun için teşekkür ederimm. Ama bence bu Bey hitabını kaldırsak mükemmel olur ha.

Ayla: İyi olduğuna sevindim. Peki, sen bilirsin Anonim.

Gülerken kafamı odada gezdirdiğimde karşımda kalan manzara pek hoş durmuyordu. Bir sepet dolusu ütülenecek kıyafet vardı. Ve en kötüsü de annemin bana kıyafetleri ütülemem gerektiğini söylemiş olmasıydı.

Saate baktığımda saatin 16:27 olduğunu gördüm. Annemin eve gelmesine yaklaşık 2 saat vardı. Şimdi başlasam anca yetiştirirdim. O yüzden Anonim'e yazma kararı aldım. Ben bunları düşünürken de bana 2 tane mesaj atmış.

Anonim: :)

Anonim: Heyy, nereye gittin.

Ayla: Pardon dalmışım.

Anonim: Sorun değill.

Ayla: Benim gitmem gerekiyor. Yapmam gereken işler var. Görüşürüz.

Anonim: Görüşürüz mü?

Anonim: Aa gerçekten görüşürüz yazdı.

Anonim: Tabi tabi görüşelimm.

Anonim: Olm heyecanladım lan. Tabii, görüşürüz güzelimm.

Yazdıkları karşısında gerçekten çok güldüm. Aslında iyi birine benziyor ama hâlâ içimde bir tereddüt hissi var. Ne de olsa onu tanımıyorum. Neyse. Bunu daha sonra da düşünebilirim. Asıl düşünmem gereken şey ütüleyecek olduğum kıyafetler. Başlayayım en iyisi. Ama önce tabiki de müzik gerekiyordu. Şuan enerjim pek olmadığı için enerjik bir şarkı açıcam ki enerjim yerine gelsinn.

Ütünün fişini taktım ve müziği açtım. Hande Yener - Sopa şarkısını açmıştım ve ütüye başladım.

Günaydın, geç uyandın ama bitti Aslında geç bile kaldım
Zor uyandım ama geçti İlacın etkisi

Bağıra bağıra, bas bas şarkı söylemeye bayılıyorumm.

Bi kıyafeti alıp ütüleyip, katlayıp koyuyordum. Ardından aynı şekilde devam ediyordum. Alıyordum ediyordum derken ütülerin çoğunu bitirmiştim. Saat baktığımda ise saat 17.48 di. Saatte baya geçmişti.
Kalan kıyafetleri ütülediğimde gerçekten çok yorulmuştum.

Biraz yatıp telefonda boş boş gezindim. Telefona odaklanmış iken annemden mesaj geldi. Mesaja baktığımda ise gerçekten 'Nee' dedim.

Annecimm: Kızım benim işim biraz uzadı. 1-2 saat sonra geleceğim. Acıkırsan eğer dolapta yemek var. Isıtıp yersin. Yoksa birlikte yeriz.

Ayla: Tamam annem. Kolay gelsin.

Annecim: Teşekkürler canım kızım.

Sohbetten çıkıp Youtube'den video açtım. Biraz onu izledim. Ama çok sıkılmaya başladım. Ne yapsam diye düşünürken aklıma Anonim'e yazmak geldi. Belki de artık onu tanımaya başlamanın vakti gelmişti.

Ayla: Selam. İşlerimi bitirdim.

Ayla: Sen napıyorsun?

Yine anında çevrimiçi oldu.

Yazıyor...

Anonim: Oturuyorum, çok sıkıldım.

Ayla: Bende çok sıkıldım.

Ayla: Ve sana bir şey sormak istiyorum.

Anonim biran duraksadı ve yazdı.

Anonim: Sor bakalım :)

Ve o soruyu sordum.

Ayla: Gerçekten benden hoşlanıyormusun?

Cevap anında geldi.

Anonim: Hayır, senden hoşlanmıyorum.

Oh, rahatladım nedense.

Anonim: Sana deliler gibi aşığım.

.

.

.

.

Sizce bölümler nasıl ilerliyor. Yavaş mı, hızlı mı, yoksa

normal mi? Yorumlara yazmayı unutmayinn. Takipte kalıınn<3