"O amor que permance"

Çantama bir sürü yiyecek koydum.Bana yetecek kadar su ve bana yetecek kadarda yiyecek.Pencereyi açtığım gibi bir bacağımı aşağıya doğru sarkıttıktan sonra aşağıya baktım,sadece bileğim incinebilirdi.Ve diğer bacağımıda sarkıttıktan sonra pencereye oturarak aşağıya tekrar baktım,biraz korkmuyor değildim.Arkamdan pencereyi kapatarak aşağıya atladım.

Aşağıda herhangi biri var mı diye kontrol etmeyi unutmuştum ama şansa hiç kimse yoktu,çantayla atlamak biraz zor olmuştu.Üzerimdeki tozları temizleyip yürümeye başladım.Dizim ağrıyordu ama yürümek zorundaydım.

Sıra arkadaşımın yanına gideceğim,sıra arkadaşım ve tek arkadaşım.Aslında pek arkadaş olduğumuz söylenemez,çok konuşmuyoruz zaten.

Semanın kapısının önüne geçtim derin bir nefes aldım,kapıyı üç kez tıklattım.Kapıyı açan Semaydı.Beni görünce şaşırdı sonra yapmacık bir şekilde gülümsedi.Beni sevdiğini düşünmüyordum zaten zorunluluktan beraber oturuyorduk ama tek güvenebileceğim kişi oydu.

"Talya..." dedi gülerek,"Evet?" diye sordum."Ne oldu bir sorun mu var?" dedi beni süzerek."Evden kaçtım" dedim sakin bir sesle,kaşlarını çatarak bana bakmaya başladı "Ne,neden?" deyince içeri baktım."İçeri davet etmeyecek misin?" dediğimde eliyle "Buyur" der gibi içeriye davet etti.

Evleri güzel ve ferahtı, güzel bir havası vardı.Odasına doğru ilerlerdik ve bana "Bekle" der gibi işaret yapıp odasından çıktı.Odayı gezmeye başladım,benim odamdan ziyade daha çok çiçekler vardı.Odası çok güzel kokuyordu,benim odam ise ailem sayesinde sadece kitap kokuluydu.İnsanlar ile kendimi karşılaştırmamı sağlayan kişiler annem ve babamdı.Beni onlar alıştırmıştı bana her zaman "Hep bir rekabet içinde ol." derlerdi buna biraz hak versemde hep rekabet içinde olmak istemiyorum,gerektiği zaman.Sema odaya bir tepsi ile girdi.Üzerinde 2 tabak içlerinde de gofretler vardı ve 2 bardak meyve suyu.Sema tepsiyi yere koyup yere oturdu.Bende onun ardından oturdum.

"Ee,anlatmayacak mısın bana neler olduğunu?" dedi yargılayıcı bakışlar atarak.Bende derin bir nefes alıp anlatmaya başladım."Biliyorsun ailemin halini,hep "Ders,ders,ders" diyorlar.Bende bu durumdan bıktım.Yani hep evde olmaktan,hapisdeymişim gibi olmaktan,odamın kapısını kapatamamaktan,ne yapsam daha iyisini isteyen ailemden bıktım.Ve bende çözüm olarak kendi hayatımı kuracağım." dediğimde Sema bana sözlerimi bitirdiğim gibi tokat attı.

"Aptal mısın? Keşke benim ailemde öyle olsa öyle olsaydı benimde derslerim iyi olurdu." bağırarak dedi.Şaşkınlıktan kala kalmıştım aslında şaşırmamam gerekirdi çünkü bu kişi Semaydı.Ama ne yapayim işte buda bendim belki düzelir ümidi ile bekliyordum hep."Sema sen delirdin mi?Eğer ailen benimki gibi olsaydı şuan odan çiçek kokmazdı veya şuan bu gofreti ve meyve suyunu içemezdin çünkü benim aileme göre böyle şeyler beynimin gelişmesini engelliyormuş,sen sadece sonuca bakıyorsun biraz aşamalarada baksana." diyerek sesim diğer odalara gitmeyecek şekilde bağırdım.

"Çık evimden!" diyerek kapıyı gösterdi.Bende hiç uğraştırmadan direkt çıktım,çıkmak zorunda kaldım.Şimdi yapayalnız,hava karanlık bir şekilde dışarıda kala kalmıştım.Bir banka oturup sinirden ağlamaya başladım fakat oradada pek duramazdım sonuçta eve yakındım.

Uzaktaki bir camide kalmaya karar verdim.En uygunu oydu.Caminin önünde durdum ve sağ ayağımla içeriye adım attım.Saat geç olduğu için pek insan yoktu ama yinede vardı.Kenara çok görünmeyeceğim bir yere oturdum ve çantamdan suyumu çıkardım.Çok susamıştım ama sayılı suyum vardı bu yüzden 5 yudum alıp geri koydum.Çok uykum vardı bu yüzden çantamla kendimi saklayıp bir kenarda uykuya daldım.

Rüyamda rahat bir ailede evde yatağımda telefona bakıyordum,içeriye annem girdiğinde elinde gofret ve meyve suyu ile gelmişti.Masaya koyup alnımı öptü ve "Afiyet olsun." deyip odadan çıktı.Ben masaya geçip gofreti yemeye başlamıştım sonra kolum çarptı ve meyve suyu üzerime döküldüğünde,gözlerimi açıp camide olduğumu fark ettim.Biraz afallamıştım fakat camide olmak benim seçimimdi,zorunda kalmıştım.

Caminin ışıkları kapalıydı,telefondan saate baktığımda saat 04.36'ydı.Yüzümü yıkamak için ayağa kalktım fakat yıkayamayacağım gerçeği ile sonra yüzleştim.

Çantamdan bir kitap çıkarttım ve ardından telefonun ışığını açıp okumaya başladım;baskıcı bir ailem olabilir fakat onlar ders çalışmam için baskı yapıyordu kitap okumam için değil bu yüzden kitap okumayı seviyordum.Yanıma kalın bir kitap almıştım.Ne kadar süre kalacağımı bilmiyordum.

Bir anda kapı açıldı ve ardından ışıklar açıldı,kolonun arkasına iyice geçip saklandım.Kim olduğuna bakamamıştım fakat imam diye düşünüyorum.8-9 saniye sonra mikrofonun açılma sesi geldi ve "Allahu Ekber" diyen bir ses duydum.Sabah ezanı okunuyordu,aslında namaz kılabilirdim fakat eğer kapıdan çıkmaya kalkışırsam yakalanırdım.İmamdan yardım isteyebilirdim fakat %50 şansım vardı ya beni aileme teslim ederdi yada yardım ederdi.Şansımı denemekten korkuyordum fakat belkide tek şansım şuandır.İmamın ezanı bitirmesini bekledim,sonra saklandığım yerden çıkıp imamın yanına ilerledim.İmam bana sorgulayıcı bir bakış atıyordu.

Yanına geldikten sonra "Bana yardım eder misiniz?" diye sordum."Ne tür bir yardım?" deyip soruma soruyla karşılık verdi."Ben evden kaçtımda bu konuda." dedim aslında daha farklı şekildede söyleyebilirdim ama artık çok geç.İmam "Neden?" diye sordu,"Ailem yüzünden çok baskıcılar." diye nedenini söyledim.İmam benim kolumdan tutup kapıya yönlendirdi ve bende "Bir saniye" der gibi işaret yaptım.Çantamı sırtıma alıp tekrar kapıya doğru yürüdük.İmam ayakkabısı giyerken bende çantamdan çıkardığım ayakkabımı giyiyordum,ikimizde giydiğimizde imama soru sorar gibi bakış attım.

İmam "Beni takip et." dediğinde içimde takip etmemem gerektiğini söyleyen bir ses vardı ve bende aksine takip etmeye başlamıştım.İmam bir karakolun karşısında durdu ve "İçeri gir" der gibi işaret etti.Bende başımı sağa sola sallayarak reddettim.Oda iç çekip beni çekiştirmeye başladı.İçeri zorla girdirildiğimde polise seslenip benimle ilgilenmesini söyledi.İmama "Neden buraya geldik?" diye sorduğumda "Sana kalıcak yer ayarlayacaklar." dedi.İşte bu yüzden Müslümanları seviyorum.

İçeri yürümeye başladığımda içerde ağlayan annem ve babamı gördüm.Beni görünce şoke olmuşlardı.Ben ise yüzümü kapatmaya çalışarak sakin olup yürümeye devam ettim.Annemin gözleri benim üzerimdeydi,hissediyordum.Annem bir anda bağırıp "İşte,bu benim kızım;buldunuz gerçekten teşekkürler." deyip ayağa kalktığında daha hızlı yürümeye başladım.Herkes anneme bakıyordu,polis beni durdurup yüzüme baktı.Başını aşağı yukarı sallayarak anneme teslim ettiler.Annem beni çekiştirerek bana bağırıyordu,babamda aynı şekilde bağırıyordu.Ben ise sadece yere bakıyordum,bana neden kaçtığımı sormaları gerekmez miydi?

Arabaya zorla bindirdiklerinde benden bir cevap bekliyorlardı.Annem tekrar konuşmaya başlıyacağı sırada hemen konuşmaya başladım çünkü artık başım ağrıyordu ve bağırmamaları gerekirdi."Tamam,tamam biraz sessiz olun artık.Herşeyi anlatacağım." dedikten sonra babam arabayı kenara çekip durdurdu ve ikiside bana dikkatli bir şekilde bakmaya başladı.Derin bir nefes alıp konuşmaya tekrar başladım "Çok üzerime geliyorsunuz ve bende artık yoruldum.Beni biraz rahat bırakın." dedim.İkiside birbirine bakıp onay verdiler,bana onay vermiş olamazlardı.

Babam tekrar sürmeye başladı.Yolda hiç kimse konuşmamıştı.Eve geldiğimizde beni sürükleyerek odamın kapısını kapatıp kilitlemişlerdi.Bunu yapmadan önce pencerelerden kaçmaya kalkışırsam tekrar yakaladıklarında daha ağır ceza vereceklerini söylediler.

Telefonum içerideki çantamda kalmıştı,aynı şekilde yiyeceklerde.Anladığım üzere beni odama hapsedip aç bırakarak cezalandıracaklardı.Fakat onlar hiçbir zaman zaten hep aç bırakıldığımı ve eve hapsedildiğimi onaylamamışlardı.

Arabadayken gözleriyle birbirlerini anlayıp onayladıkları şey bu cezaydı.

Dolabımda kendime ait gizli bir bölme oluşturmuştum.Tahtalardan sanki dolabın bölmesiymiş gibi yapmıştım bunu yapmam 2 haftamı almıştı,en doğru zamanı bekliyordum.Evde tahtayı direkt olarak alamazdım zaten.O bölmeden 2. telefonumu yani ailemden gizlediğim telefonu alıp internette gezindim.Şarj aletiminde olması artı bir avantajdı.

Herşeyi düşünmüştüm eğer yakalanırsam bana bu cezayı vereceklerinide biliyordum.O yüzden test kitaplarımın arasına düz olan böreklerden koymuştum,annem yaptığında gizlice rulo haline getirip cebime koymuştum öylece alabilmiştim.Onları alıp yemeye başladım saat daha yeni 10 olmuştu.Çok uykum vardı bu yüzden uyumaya başladım.

​​​​​​​​