Yeni Üyelik
15.
Bölüm

Mektup 1

@beren_simay39

 

Mektup 1

------------------------------------------------------------------------

* Her zaman vazgeçmek için çok erkendir….*

(1 ay sonra)

Dr. Ungol Golineyt mektup

Sevgili Ln gezegeninizde yaptığım çalışmayı en kısa sürede sizin oradaki gezegen ile de paylaşacağım. Sana bazı konularda haberlerim var. Baban yaptığım çalışmaya dahil oldu. Artık çok mutlu. Şimdilik sana burada olanları bildireceğim. Çünkü babanın senden başka kimsesi yok. O artık bu evren de değil. Çalışmamın sonucunda artık bir ölü. Sıkı tutunun O Winter’a da güzel bir sürprizim var. Herkes sarsılacak ve kaosun ana kaynağı yayılacak. Burada her şey sen varken biliyorsun berbattı. Şimdi daha güzel.

Şu dönemde duyduğum bazı söylentiler var. Umarım gerçek bir tip değildir.

Kızım Runha’ya sevgileri ilettiğimi söylersen sevinirim. Ayrıca bu çalışmayı sizin gezegen ile paylaşmak için en kısa zamanda orada olacağım. Mektubu sana yazmamın sebebi baban ve çalışmam hakkında bilgi vermek istediğim. Sanırım ilk deneyim olan baban yani bilimsel adıyla 074F artık evren dışı bir boyutta seni bekliyor. Annenle beraber.

Orada bilmem karşılaşmışsındır fakat baban bir varisin krallık kurduğunu senin de ondan hoşlandığını söyledi..

Bu kişiyi merak eme artık bende biliyorum. Buradaki gazetelerde sizden bahsediyorlar. Şu Eflien krallığı. Guru murur gibi kelimeler kullanıyorlar.

Şahsen ben bu durumdan rahatsız oldum. Bence daha iyi yönetim biçimine sahip değilsiniz.

Duyduğum bazı söylentiler var demiştim ya şimdi onları seninle paylaşıyorum…

“ Winter ve Ln Ars krallığın bahçesinde savaş hakkında konuşuyorlar”

“ Ln Ars babasını Winter için terk etti…”

“ Ln Ve Winter beraber sevgili mi oldular?”

“ Ln Ars babasını terk etti ve onun yokluğunda hasta olan babası hayatını kaybetti..”

Şimdi bunların yanı sıra bir adet daha var. Ln en çok kızdığım ve inanmadığım hatta bir intikam almak için bile harekete geçtiğim gazete görseli ve saçma söylentiden bahsedeceğim. Bu mektubumda sana kızıma sevgi gönderdiğimi bildir demiştim. Ln bu gazetede bir tören bulunuyor. Ve bu töreni yapılan kişi benim kızım. Bu doğru ? Değil di mi? Yoksa bunu yapanın sonu daha aciz ve acınası bitecek. Bunu da kim yaptıysa ona söyle. Bu kadar kötü de olsam töreni yapılan benim kızım…

Ama umuyorum ki bu olay bir söylentidir. Baban annen ve diğer ölüler artık evren değiştirecek. Bunun için sana bir özür borcum yok. Eğer öyleyse artık kusura bakma …

Annenin bana son gösterdiğin ve mektupla yolladığın fotoğrafta çelimsiz ve zayıf bir kadın solgun yüzü ile kameraya gülümsüyordu. Koskoca krallığın yöneticisi bir arkadaşına yenildi.

Sıra oğluna ve benim gerçek sanmadığım söylenti gerçek ise bunu ona yapana gelecek. Bütün soyunuzun kökünü ortadan kaldırmak için adımımı attım. Belki tanıdığım bir kızın ailesine de gelir sıra….

Bunu hepinize bir uyarı olarak söylediğimi var say. Aslında saatlerdir aynı şeyden altını çizerek bahsediyorum. Umarım oradaki zeki biri bunu anlar. Tek derdim bana karşı dikkatli olmanız sadece dikkat edin küçük varisler……

Görüşmek üzere

Dr. Ungol Golineyt….

Günümüz

( Winter’ın anlatımıyla)

Sabaha karşı bu salonda oturup bu kağıdın üzerindeki cümleleri okuyan Ln Ars’a bakmaya devam ediyoruz. Bu bizim için bir tehditti. Başımıza gelecek şeyin yine ölüm ile geleceğinden bahsediyordu… Bunun için biri uyarıyordu. Bunu kendi yazısıyla belli ediyordu Bunu kızını öldürdüm diye bana kaşı yapacaktı. Aslında istediği ne onlardı ne de ben… Bilirim ki bu Dr. Normal olan gibi bir profesör değil bir suç makinesiydi. Ortaya çıkmayan suçlar ilk o tarafından işleniyordu. Herkes bir zaman ondan tiksiniyor ve korkuyordu. Aynı şekilde kızı Runha’da aynı şekilde babasının tıpkısının aynısıydı. Oda birçok zorbalığı ve okul dışı konulardan yaptıkları yüzünden krallık tarafından ona da bir ceza verilmişti.

Şimdi Dr. Ungol Golineyt kızının intikamı için bize savaş açmak ve bunu bir mektup ile belirtmeye çalışmıştı.

Fakat karşı saflar onu yenebilecek güçteydi. Kendimi ara ara anlatırken aslında kaybetmekten nefret ettiğimi ve şu zamana kadar hiç kaybetmediğimi söylemiştim. Ayrıcalıklı bir şekilde bende intikam severdim.

Bana savaş açmaya çalışan şahısın bende bilemediği tek özellik ölümü severdim. Kızının canını gözümü kırpmadan aldığım gibi onun da işini çok kolay bir biçimde bitirebilirdim.

İntikam sadece ölüm ile değil birini yaşatmakla da elde edilir. Her intikam bir ölümü getirmez. Yaşamak istemeyen birini öldürürseniz bu bir intikam değildir. Asıl intikam yaşamak istemeyen birini yaşatmakla oluşur.

Runha yaşamak istiyordu ve bende onu öldürdüm. Biri öldüğünde bedeni ölür…. Düşünceleri, hatıraları ve ruhu asla ölmez. Fakat eğer öldüreceksek birinin ilk hatıralarını sonrada ruhunu öldürmek gerekir. Psikoloji bedeni ayakta tutan en önemli unsurdur.

O olmadan şahısın düşünceleri, hatıraları ve ruhu karanlık bir odaya gömülür. Psikoloji bozmakla başlar ölüm… Sonrada ölümü o kişiye sunarak oluşur. Bedendeki her hücre ayrı bir gelişim ve düşünceye sahip….

Ben Runha’yı öldürmeden birçok psikolojik yöntem denedim. İnanın bana hepsi gerçek ve işe yarıyor.

Denemek cansız varlıklar üzerinde değil canlı varlıklar üzerinde oluşur.

Benim ilk deneğim çocukken kolunu kestiğim daha adını bile unuttuğum bir çocuktu.

Şu yaşıma kadar ne kadar psikopat biri olsam bile kendime inancımı yüksek tutuyorum.

Bana bizzat bana açtığı savaşta kendi kazdığı kuyuya düşecekti. Dediğim gibi ilk deneyimi çocukken birinin kolunu keserek yaptım. Şu zamana kadar toplam bini geçmiş kişiyi benim canımı sıktılar diye öldürdüm. Bir kere bile acı çekmedim, pişman olmadım.

Bu mektubu okuyan Ln Ars’ın gözlerinin en dibine dalmış bir şekilde savaş için kendimi motive etmeye çalışıyordum.

Ayağa kalkıp hepsinin gözlerindeki korkuyu ve cesaretliliği gördüğümde konuşmaya başladım:

“ Oyunu sizce şah mı kazanacak? Yoksa mat mı? Ya da şah mat mı?”

Hepsi duruşlarını dikleştirdiklerinde bildiğim tek bir şey vardı mektupta savaş dışında yazanlar sadece Ln ve benim için yazılmıştı. Yani bir deney yapmıştı. Ve bunu kötü amaçla yapmıştı. İlk kurbanı da Ln Ars'ın babası Adremoda olmuştu. Ama o buna haykırarak tepki vermedi. Sadece sustu ve en büyük aşamayı çoktan atladı.

Acıya tepkisiz kalmak büyük bir aşama ve büyük bir zorluktu. O bunu yenmiş ve sessiz kalmıştı. Ln Ars’ı bu yüzden seviyordum. Pes etmeden yıkılmadan yaşıyordu. Bir yıkım görmemiştim yüzünde sadece savaş için korunaklı bir yol arıyordu. Karşı saflar koskoca krallığın önünde yüce hükümdarı işini bitirecek ve istediğini eline vereceklerdi. Savaşın ne zaman olduğundan bahsetmemişti. Bu her an bir plan olabilirdi.

“ Ne yapacağız?”

“ Korkmayın halkı bilgilendirip kazanacağız. Bu kadar basit.”

Wolf’a hak vererek baktığımda artık bir yolun Sonunda olduğumuzu ve bunun burada biteceği düşüncesi içimi her ne kadar ürpertse de ben güçlüydüm. Karşımdaki atan yüreği elbet benim canımın sıkılmasının sebebiyse onu tek hamlede durduracaktım. Her şey o kadar kolaysa bunu bir yönetici olarak yapacaktım.

Bir yüreğin durması bana bir ölü kazandırıyordu. Kılıçların çarpışma sesi artık uzak değildi. Ses oldukça yakındı. Her yer artık tekrar o kokuyla kaplanacaktı. Yıllar sonra tekrar bir kargaşa oluşacaktı. Bunu yapmak çok kolaydı. Tekrar diyorum kolaydı. Çünkü asla yapamam desem ben düşecektim. Bir zaman kaybolan bir ruh şimdi havalanıp yeri göğü birbirine katıyordu.

Belki ben değil onlar yapamayacaktı. Ama teker teker bütün elimde olanları tüketecektim. Buradaki tek dik ve cesur olan ben ve Ln Ars’dı… Onun adını tekrara ve tekrar söyleyebilirdim.

Bana destek vermesi her ey için bir sondu…. Hepsinin gözleri ruhlarının gücünü gösteriyordu.

Bazen bazıları değişmiyordu. Sahte taktıkları maskeler onları düşürüyordu. Elbet her şey ortadan kaybolacak ve bir şekilde ölecekti….

Ama burada bir savaşı kazanıp topraklarımı korumalıydım… O aptal Dr. Ungol’a yenilmemeli ve başımı dik tutmalıydım. Bir yılın ve bir devrin sonuna gelmiştik. Hepimiz tekrar başlayacaktık. Saki bir kitabın sayfasında artık "“Son” yazısı görülmüş ve o kitap bitmişti. Onu bırakıp yeni kitabın ilk sayfasının satırlarını yazacaktık birlikte. Şimdi devrimizi bitirip bekleyecekti.

 

------------------------------------------------------------------------------

İyi Okumalar!!

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%