Lilith gergin gergin aynada kendine baktı. Beyaz İspanyol paça pantolon ve mor bir sweatshirt giymiş, saçlarını ise topuz yapmıştı. Uzun zaman sonra ilk defa bir doğum gününe gidiyordu.

Yeterince sıradan olduğuna karar verdikten sonra evden çıktı ve Micheal'ın attığı konuma doğru yürümeye başladı.

Micheal'ın evine yaklaştıkça apartmanlar yerini lüks müstakil evlere bıraktı.

Müstakil evlerle dolu sokağın sonunda, adeta 'ben buradayım' diyen parlak beyaza boyanmış bir evin bahçesinde Michael'ı görünce doğru sokağa saptığını anladı.

Telefonunu kapatıp cebine koydu ve Micheal'ın evine doğru yürümeye başladı. O anda içini dağlayan bir acı, bir huzursuzluk hissetti.

Koşarak evine dönme dürtüsünü bastırarak parlak beyaz eve doğru yaklaştı ve bahçeye girdi. Arkadaşlarını bulmak için etrafına bakındı.

Arkadaşlarını göremeyince hediye yığınına kendi hediyesini bıraktı ve okulun zengin ve popüler grubun merkezinde olan Micheal'ın yanına gitti "Doğum günün kutlu olsun" dedi nazikçe.

Fakat istediği tepkiyi alamadı. Micheal'ın yanındaki yalaka bir kız olan esmer tenli Edna, çocuk yerine konuştu" Gerçekten bu paçavraları mı giydin" Micheal dışında herkes güldü.

Lilith sinirlenmemeye çalıştı. Fakat kendini tutamayarak "En azından senin gibi muz kabuğuna benzemiyorum. Edna." Diye alay etti "Kıyafetin pahalı olabilir ama zevksizin."

Edna kıpkırmızı kesilerek "Ne cüret!"

Gülen bir kaç kişinin sesini bastırarak "Seni aptal ucube! Şimdi görürsün!"

Lilith'in üzerine atıldığı sırada, Lilith kimseye çaktırmadan basit bir el hareketiyle Edna'nın ayağının takılmasını sağladı.

Bu büyü değildi. Sadece basit bir telekinezi numarasıydı. Fakat o an işine çok yaramıştı. Yere kapaklanan Edna rezil olmuştu.

Lilith ise dolan gözlerini gizleyerek "Lâfımı geri alıyorum, Micheal. Keşke doğmasaydın ve bu partide olmasaydım." Hediye yığınına yönelerek hediyesini geri aldı. Artık daha güçlü çıkan sesiyle "Senin için yeterince pahalı bir hediye değil. O yüzden geri alıyorum." Dedi ve bahçeden çıkıp Michael ve diğer herkesin görebileceği bir şekilde hediyeyi çöpe attı.

Popüler grup dışındaki herkes, Lilith'i alkışladı.

Lilith ise kalabalığa arkasını döndüğünde sessizce ağlayarak, yavaş adımlarla oradan uzaklaştı. Evine doğru yürürken aklında tek bir soru vardı: arkadaşları neden gelmemişti?

O sırada önünden insan şeklinde siyah bulutumsu bir şey geçti. Lilith irkildi ve koşmaya başladı. Eve vardığında nefes nefeseydi.

Annesi, Lilith' in bu halini görünce onu oturma odasında bir koltuğa oturttu ve kızın nefesinin düzene girmesini bekledi.

Lilith konuşacak gücü bulduğunda gördüğü insan şeklinde siyah bulutumsu şekli anlattı.

Diana sinirle "Mortifer! Seni nasıl bulmuş olabilir ki?" Dedi. Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi.

"Ama bir dakika! O seni takip etmez ki. Eminim müritlerinden birini senin peşine takmıştır!"

Lilith merakla "Mortifer da kim?"

Diana "Karanlık Meclis'in başı. O ve 5 müridi bir zamanlar Kayıp Diyara korku saçardı. Ta ki ben onları durdurana dek." Dedi karanlık bir ifadeyle.

Lilith bu duydukları karşısında korkması gerekirdi. Fakat bunlardan etkilenen bir tarafı vardı. Karanlık Meclisi içten içe merak eden bir taraf...

Bunu fark ettiğinde kendine kızdı. Karanlık tehlikeliydi ve Lilith gibi birinin aydınlık tarafta kalması gerekiyordu. Çevresindeki herkes ondan bunu bekliyordu.

Kızın korktuğu şey ise: ya bir gün beklentileri karşılamak istemezse?

O zaman ne olacaktı?

Dünya ve Kayıp Diyar karanlığa gömülecekti. Peki Lilith bunu istiyor muydu?

Maalesef bu cevabı vermeye henüz hazır değildi.

Lilith annesiyle konuşması bittikten sonra kız grubuna mesaj atmaya karar verdi.

Neden beni Micheal'ın doğum gününde yalnız bıraktınız?

Lina: Artık seni aramızda istemiyoruz, Lilith.

Lina böyle yazdıktan sonra daha Lilith'in cevap yazmasına fırsat vermeden Gloria onu gruptan çıkarttı. Sonra arkadaşları Lilith'i her yerden engelledi.

Lilith sinirden dişlerini sıktı. En iyisi şu an yarını beklemekti.

Kendini savunmanın farklı yolları adlı kitabı okumaya karar verdi. İlgisini başka yöne yönlendirmeliydi.

***

Ertesi gün, Lilith isteksizce okul için hazırlandı. Artık arkadaşları onu istemiyordu. Tekrar aralarına girmek için dilenmeyecekti.

Okula doğru yürürken zihninde bir sürü kavram uçuşuyordu. Mortifer, karanlık meclis, müritler...

Lilith 'Acaba bende o müritlerden mi olacağım?' Diye düşündü. Sonra bunun saçmalık olduğuna karar verdi. O'da annesi gibi aydınlık tarafta kalacaktı. Bunun için her şeyini vermeye hazır mıydı?

Şimdilik bu düşünceleri zihninden kovdu ve yavaşça okulun bahçesinden geçip okul binasına girdi. 11. Sınıfların katına çıktı.

Tam sınıfa gireceği sırada Michael, onu durdurdu.

Lilith koridorda onlar hakkında dolaşan fısıltıları bastırarak "Ne istiyorsun?!" Dedi kaba bir şekilde. Ardından çocuğun yüzüne baktı. Oldukça pişman görünüyordu.

Micheal "Edna adına özür dilerim."

Lilith "Biz seninle arkadaş bile değiliz. Niye özür diliyorsun?" Dedi soğukça. Sonra arkasına bakmadan sınıfa girdi.

Lina, Gloria ve Mabel farklı bir yere oturmuşlardı. Üstelik Lilith'in yüzüne bile bakmadan aralarında gülüşüp konuşuyorlardı.

Lilith üzüldüğünü belli etmemeye çalışarak onlardan en uzak köşeye oturdu ve tüm dikkatini sınıfa giren öğretmene verdi.