Okul bitince eve doğru yalnız başıma yürümeye başladım. Bilerek yavaş yürüyorum Çünkü o eve gitmek istemiyorum. Sabah dokuz veya on dakikada koştuğum yolu şimdi bir buçuk saatte döndüm. Eve girdiğimde kimse yoktu. Özde işte olmalıydı. Nilis ise hala okuldaydı. Üç saatliğine kafa dinleyebilecektim. Bu üç saati kurt adamları araştırarak geçirdim. Pek bir şey bulduğum söylenemez.

Benim aradığım şeyler: dönüştüğümde nasıl kontrolümü sağlayacağım ve istediğim zaman nasıl dönüşebileceğim? Araştırmamın bittiği sırada Nilis ve Özde geldi. Yemek yedikten sonra odama çekildim. Bir kaç saat sonra aklıma gelen fikirle kimseye haber vermeden evden çıktım.

Saat daha 18.30du geç sayılmazdı yani. Dün gece o iri siyah kurtla karşılaştığım yeri bulmaya çalıştım ama bulamadım. Yine de ormanın derinliklerine doğru ilerledim. Yaklaşık bir saatlik yürüyüşün ardından dinlenmeye karar verdim. Bir kaya parçasının üzerine oturduğum sırada ilerdeki çalılıklardan hışırtılar gelmeye başladı. Hemen ayağa kalktım ve savunma pozisyonu aldım.

Bağırdım:

-Kim var orada?!

Berke çalıların arasından çıktı. İçim rahatlamış bir şekilde gülümsedim. Berke yanıma geldi.

Ben:

-Burada ne yapıyorsun?

Berke:

- Sürüm bu ormanda yaşıyor.

Ben:

-Sürü mü dedin? Yoksa sen bir kurt adam mısın?

Berke:

-Evet öyleyim ve sende bir kurt kızsın.

Ben:

-Isırıldığımı nerden biliyorsun?

Berke:

-Isırıldığını bilmiyordum. Sadece kokundan bir kurt kız olabileceğini anladım. Peki sen burada ne yapıyorsun?

Ben:

-Beni eğitebilecek birini arıyorum.

Berke:

- Seni babam eğitebilir. O bir alfa.

Ben:

-Alfa mı, şu Beni ısıran siyah iri alfa mı? !

Berke gülümseyerek:

-Babamın kürkü kahverengi.

Ben:

-Pardon. Ben sandım ki Beni baban ısırdı. Çünkü ısırılan yerimde alfa işareti çıktı. Berke şaşırmış ve birazda gerilmişti. Fakat bana fark ettirmemeye çalışıyordu. Bende anlamamış gibi yaptım.

Berke:

-İstersen seni hemen sürümün olduğu yere götürebilirim ama önce yemin etmen lazım.

Ben:

-Ne için yemin edeceğim?

Berke ciddiyetle:

-Sürünün yerini söylemeyeceğine ve onlar hakkında hiçbir şey anlatmayacağına dair yemin edeceksin. Çünkü babamın anlattığına göre daha öncelerde sürüye alınan kurtlar bize ihanet etmiş.

Ben:

-Tamam. Sürünün yerini söylemeyeceğime ve kimseye bir şey anlatmayacağıma yemin ederim.

Berke gülümseyerek:

-Hadi gidelim o zaman.

Bir saat sonra tahtadan yapılmış evlerle çevrili alana geldik. Küçük bir köy gibiydi adeta. Kurtların bazıları insan bazıları kurt formunda etrafta dolaşıyorlardı. Kimileri bana ters ters bakıyordu. Fakat benim buna aldırdığım yoktu. Sürüye kabul edilmek istiyordum ve bunun için alfanın onayı yeterli bence. Berke'yi takip ediyordum. beni köyün merkezindeki bir eve götürdü. Bu ev diğerlerinden daha ihtişamlı ve büyüktü. İçeri girdiğimde evin içi de dışı gibi kahverengiydi.

Berke:

-Oturma odasına gidelim. Babam orda.

Berke'yi takip ettiğimde oturma odasında koltukların birine oturmuş esmer, uzun boylu, iri kahverengi gözlü, şakaklarında biten siyah saçları olan kırk beş- elli yaşlarında bir adamla karşılaştım. Yanağında benim omzumda olan alfa işareti vardı. Bize oturmamızı işaret ettikten sonra

Berke'ye bakarak sakince:

-Sürümüze yabancı bir kurt getirmişsin Berke?

Berke:

-Baba, onu ormanda bir kurt adam ısırmış. Yani istemeden dönüştürülmüş.

Babası:

-Bir de sen anlat kızım. Nasıl oldu, kurdun görünüşü nasıldı?

Ben:

-Benim adım Karmen, efendim. Kaldığım yerdeki insanlarla bir tartışma yaşadım ve dolunay vaktinde dışarı çıktım. Baya yürüdükten sonra sesler duydum ve koşmaya başladım. Sonra iri, siyah kürklü ve kırmızı gözlü bir kurtla karşılaştım. Kaçmaya çalıştım ama olmadı. Omzumdan ısırdı. İlginç olansa ısırdığı yerde alfa sembolü çıktı.

Berke'nin babası gözlerini kocaman açarak:

- Bu nasıl olur? Dolunay gecesi herkes kendini evlerine kilitler. Benim dışımda bu sürüde alfa yok. Hem ben dolunay zamanında kendini kontrol edebilen nadir kurt adamlardanım.

Ben:

-Beni kimin ısırdığını biliyor musunuz?

Berke'nin babası:

-Bana Demir amca diyebilirsin ve hayır kimin ısırdığını biliyorum. Fakat buluruz.