Berke:

-Babam niye böyle yaptı anlamıyorum. Kimseye söyleme ama babam sana kurt adamların tarihini anlatan bir kitap okuyacak. Bana böyle söyledi yani.

Ben:

-Bana böyle davranmasına bende anlam veremiyorum. Kitabı ne zaman okuyacak?

Berke:

-Dolunaydan sonra.

Ben:

-Tamam. Hadi arkadaşlarınla tanışalım.

Evden çıkarken 'Bu ne biçim ders böyle?' diye düşündüm. Kesin Berke de aynısını düşünüyor. İlk önce dövüşmeyi, kurda dönüştüğümde kendimi kontrol etmeyi veya istediğim zaman dönüşmeyi öğretmesi gerekmez miydi? Bunu Berke'ye sorduğumda

Berke:

-Babamın bildiği bir şeyler vardır. Ona güven.

'başka çarem mi var?' dedim içimden.

                                                                                                      ***

Ben:

-Kaç tane arkadaşın var?

Berke:

-Aslında tüm sürüyle arkadaş sayılırım ama 'en iyi arkadaşım' dediğim iki kişi var.

Konuşurken bir taraftan da yürüyorduk.

Ben:

-Peki neredeler?

Tam o sırada

Yanımıza iki erkek geldi. Biri bizden bir yaş küçüktü galiba. Boyu Berke'den beş santim daha uzundu. Süt gibi beyaz bir teni, açık mavi gözleri, sarı saçları ve ciddi bakışları vardı. Diğeri ise mavi gözlü olandan 2 yaş büyük olmalıydı. Onunda daha koyu bir teni, siyah gözleri ve siyah saçları vardı. Mavi gözlü kadar ciddi bakıyordu.

Berke başıyla mavi gözlüyü işaret ederek:

-Bu Giray.

Elimi uzattım:

-Memnun oldum Giray.

Giray hafif gülümseyerek elimi sıktı:

-Bende memnun oldum.

Siyah saçlı olan ise bana ters ters bakıyordu.

Berke

-Giray'ın yanındaki de Alperen.

Elimi uzattım ama sıkmadı.

Onun yerine:

-Sen kimsin?

Ben:

-Adım Karmen.

Alperen:

-Onu sormadım. Niye buradasın?

Sesi biraz şüpheci çıkmıştı.

Ben:

-Merak etme casus değilim.

Alperen havayı kokladı:

-Bu kız bir bir alfa! Sürümüzü bölmeye çalışıyor olabilir!

Ben tam ağzımı açmıştım ki

Berke önce davrandı:

- O sadece bir alfa tarafından ısırıldı. Kendi isteğiyle dönüştürülmedi!

Alperenin bakışları biraz yumuşamıştı:

Sen şu ormanın kenarındaki evde oturan kızsın. Ailen niye orayı seçti?

Ben:

-Bilmiyorum. Daha önce sormadım. Hem onları ailem olarak görmüyorum. Özde üvey annem. Nilis de üvey kardeşim.

Giray:

-Öz anne ve babana ne oldu?

Ben:

- Şimdi anlatmasam?

Berke:

-Önemli değil istediğin zaman anlatabilirsin.

Giray:

-Sana kötü davranıyorlar mı?

Ben:

-Tabi ki sonuçta ben "öz" değilim.

Alperen ondan beklemediğim bir şekilde:

-Eğer orada kalmak istemezsen sürümüzden birinin evinde kalabilirsin. Berke'nin babası sana bir ev ayarlayabilir.

Bir kaç saat önce Demir amcanın dediklerini hatırlayınca içim ürperse de belli etmeden nazikçe bu teklifi düşünebileceğimi söyledim...

***

Biraz daha konuştuktan sonra onları kısmen tanımıştım. Giray, Alperen ve Berke bebeklikten beri arkadaşlarmış. İşlerinden sadece Berke okumayı seçmiş. Hedefi avukat olmakmış. Nedenini sorduğumda eğer sürüden birinin başına bir şey gelirse onları savunmak için olduğunu söyledi. Giray'ın babasının bir restoran zinciri varmış. O'da benim gibi ısırılmış. Fakat aramızdaki fark onu bir beta ısırmış olması.

Giray Kendi isteğiyle dönüştürülmüş ve sürüyle yaşamaya karar vermiş. Haftada üç- dört gün şehirde vakit geçirip ormana geri dönüyormuş. Alperen ise safkan kurtmuş. Hiç şehre ve insan okuluna gitmemiş. Giray lise mezunu olduğunu söyleyince Alperen annesinden kurt adam dersleri aldığı söyledi.

Berke, bana:

-Sen ne olmak istiyorsun?

Ben:

-Çocuk ve ergen psikoloğu olmak istiyorum. Çünkü onların kötü hissetmelerini istemiyorum.

Sohbet uzayıp gitti. Hava kararmaya başlayınca evlere dağıldık. Berkelerin evinde bana ayrılan odaya gidip arkamdan kapatınca tahtaya çivi çakılıyormuş gibi sesler gelmeye başladı.

Panikle bağırdım:

-Neler oluyor?!

Demir amca:

-Kapıyı sağlama alıyorum. Merak etme aynısını Berke'nin odasına da yapacağım.

Ben:

-Tamam.

deyip yatağa uzandım. Bu gecenin acısız bitmesini dileyerek gözlerimi kapattım.