Yeni bir başlangıç duruyordu önümde:

Karabayır Askeriyesi

Van'daki uzun görevimden ayrılmak canımı sıkmıştı çünkü orada bir sürü arkadaş ve bir sevgili bırakmıştım Serkan..

Asker değildi orada öğretmenlik yapıyordu kazara karşılaşmış be sonrasında sevgili olmuştuk. Onunla tam bir vedalaşma yapmamıştım ama ayrılacağını kesindi aramızda mesafeler varken bu olamazdı zaten pek sevmezdim bir kere kalbini başkasına kaptırıp paramparça edince bir daha güzel sevmiyordu insan yada sadece ben bilmiyorum.

Buraya geleli 1 gün olmuştu eşyalarımı şimdilik asker lojmanına bırakmıştım ama babam yeni bir ev alacağını söylemişti ne kadar ısrar ensemde... Askeriyenin bahçesine girdiğimde bir asker beni durdurdu "Hanımefendi burada ne işiniz var?" Dedi sesi gayet hoş ve samimi idi ama yüzü pek öyle değildi gözleri yorgun bakıyordu "Ben" dedim "Üsteğmen Nefes Arhan yeni atandım dün evrak işleri içinde gelmiştim" Asker başını salladı "Kimlik alabilir miyim?" "Tabi" diyerek çantamdan kimliğimi çıkarıp askere uzattım girişteki küçük kulübeye yöneldi hızla içeri girdi birkaç dakika sonra karşıma geçip asker selamı verdi "Karabayıra hoşgeldiniz komutanım "Dedi "Hoşbulduk" dedim

Ben Van'a dönmek istiyorumm

Asker selamını bozup kimliğim ile bir kart uzattı bana "Bu kart giriş için komutanım" "Tamamdir sağol" kafası ile teşekürumü alıp tam arkasını dönüyordu ki "Asker!" Dedim hemen arkasını dönüp bana baktı "Buyrun komutanım?"

+Beni Yusuf Albayın odasına kadar yönlendirebilir misin?

- Tabi buyurun komutanım

+Teşekkürler

-Vazifemiz komutanım

------------------------------------------------------------- Asker Yusuf Albayın odasına kadar bana eşlik etti bu arada adının Halil olduğunu öğrendim beni kapının önüne bırakıp bir telsiz yüzünden gitti ben kapıya boş boş bakarken derin bir nefes aldım ve verdim Yusuf Albaya karşı iyi bir izlenim yaratmalıydım .

Hadi bakalım Bismillah

Kapıyı tıklayıp gel komutunu bekledim gel komutu ile eş sürede kapıyı açıp yavaşça içeri girdim girdiğim gibi kapıyı kapatıp asker selamına geçtim "Üsteğmen Nefes Arhan Albayim" dedim Albaya bakmıyor dimdik karşıya bakıyordum "Hoşgeldin üsteğmenim"dediğinde gözlerim hemen onu buldu sesindeki O samimiyet ve babacanlik içimi ısıttı.

Kim demiş albaylar soğuk ve sert olur diye?

"Hoşbulduk albayım" dedim "Seni fazla bekletmeden timin ile tanıştırayım bekle" dedi . "Albayım" dedim

-Evet?

+Amacım sizlere saygısızlık etmek değil ama Van'a dönmek gibi bir ihtimalim var mı?

-Sence var mı üsteğmenim?!Bu söylediğini ilk günün stresine yoruyorum bir dahakine 100 tur koşarsın ona göre

Az önce ben soğuk ve sert değil mi dedim?Yanıldım her albay bir yerden sonra aynıymış. "Emredersiniz komutanım " diyerek sessizliğe gömüldüm odada sadece çağrı yapan telefonun sesi vardı .Birkaç konuşmadan sonra odanın kapısı tıklandı gir komutu ile içeri gören kişiyi görünce kalbim durdu

Atamadı...