7 Haziran 2001

Yeşim

sokağın ortasındaki ara sokaktaydı kimsenin kolay kolay girmediği göz ucu ile bile bakmadığı yerde yıllardır bakılmamış el değmemiş kutuların yanında çömelmişti yıllardır buraya tek onun girdiğini zannederdi ve haylada öyle zannediyordu ama kendisini sağlama almak için etrafını kontrol etti kimsenin olmadığına kendince emindi bu sebepten elini cebine götürdü sigara paketini aldı içinden yavaşçana sigarayı aldı kutuyu cebine koydu sonra aynı cebinden çakmağı aldı yeşim küçüklüğünden beri içiyordu bu ona iyi geliyordu her zamanki gibi kendisini düşünmüyordu o çürüyen ciğerlerini düşünmüyordu çakmağı sigaranın ucuna yaklaştırdı yaktı sigara hafiften yanmaya başlayınca çakmağı söndürüp cebine attı telefonunu çıkarttı telefonundan bir şeyler seyretmeye başladı ancak hafif uzağında adım sesleri duydu oysa yeşim orda biri olmadığından emindi yeşim dışarı doğru ses verdi

yeşim:orda biri mi var neden saklanıyorsun

?:kimim bende bilmem senin için ama hayatının bir silahın tetiğine bağlı olduğunu bilmende fayda var

yeşim:sen ne saçmalıyorsun ve kimsin

?:dedim ya kim olduğumu bilemem ve son saniyelerinde son üfleyişini al bence

yeşim:ne

o an bir silah sesi yayıldı yeşim ilk yere yayılmadı o güçlü bir bedende yaratılmıştı ne olduğunu idrak etti saniyeler içinde ancak ne yaprağını bilmedi zaten neden hayatta kalmak isterdi ki kimse onu düşünmezdi bu sokakta yada kim olduğu bilmediği kişinin gömdüğü yerde çürürdü herkes onu yaşıyor sanırdı

yeşim:teşekkür ederim

?:önemli değil

yeşim yere yığıldı kafasını çarptığı için tok bir ses gelmişti

kim olduğu bilinmez kişi onu orda çürümeye bırakmıştı yeşimi ellerse direk bulunurdu kim olduğu parmak izlerinden zaten orda kamera yoktu yakalanması zordu ve yakalanmayacaktın bu vakayı sayısızcana kez yapmıştı

yeşimi karanlıkta bıraktı kim olduğu bilinmez adam yeşim küçükken korkardı karanlıktan

ancak Şuan Yeşim karanlığa aitti tamamen karanlığa