Siz hiç kendi doğum gününüzde sevdiğiniz adamı kaybettiniz mi? Ben kaybettim. Onu orda öylece bileği kesik görünce çığlık çığlığa ağlamıştım.

Hatta ve hatta kendimi öldürmek istedim denedim de, deniz de ölmeyi denedim ama ne şans ki yüzünü göremediğim kişi, beni kurtarıp hastaneye bıraktı sonra ise ortadan kaybolmuştu.

Melek ablanın sesini duydum "Gece, yardım edermisin lütfen bu çocuk yerinde durmuyor!" Kıkırdadım.

Melek ablayı çok önemsiyordum, buraya ilk geldiğimde bana iyi davranıyordu. Oda benim gibi suçu olmayıp cezaevine kapatılan kişiydi.

Melek abla, ailesi tarafından zorla sevmediği bir adamla evlendirilmişti. Adam ise ondan 10 yaş büyüktü. Melek ablaya iyi davranıyormuş gibi yapıp, akşam tecavüz etmeye kalkışırdı ama başaramazdı birgün adam istediğini yapmış, Melek ablaya tecavüz etmişti. Melek abla, hamile kalmıştı ama kimsenin hamileliğini bilmesini istemiyordu ve ailesine bile söylemiyordu duyarlarsa üzülürler diye düşünüyordu. Adam Melek ablayı hamile bırakmayı çok istiyormuş olması gerek ki işini bitirip sokağa atmıştı. Melek abla ise sokakta sığınacak bir yer ararken bir adam bir kadını bıçaklıyıp kaçmaya başlamıştı Melek abla ise kadına yardım etmeye koşmuştu ve siren seslerini duymuştu polis ise katili Melek abla sanmış, cezaevine getirmişlerdi.

Melek ablada çocuğunu cezaevinde doğurmuştu.

Demir kapının açılma sesi duyulmuştu, ben önemsemiyordum. Biliyordum, benim için gelen hiç kimse yoktu ve hiç kimsemde yoktu.

"Gece Aydın burdamı!"

Ne! Benim için gelen kimse yoktu! Yanlış söylemiş olabilir mi acaba?

Takmayıp önüme döndüm.

"Gece Aydın burdamı dedim!!" Yanlış değil miydi? "Burdayım!" Diye yanıtladım. "Müdür seni odasına çağırıyor" en son 1 yıl önce çağırmıştı adi müdür!!

Mesela bir çay kahve içmeye çağırabilirdi değil mi??

"Beni takip et." Dedi. Acaba takip etmesem napardı? Dediğini yapıp takip ettim ve kolumdan tuttuğu gibi müdürün odasındaydık.

​​​​​​Kapıyı açtı ve "efendim, Gece Aydın geldi" sanki kral bu nasıl saygı??

​​​​​​Beni bir çöp poşetiymişim gibi içeri fırlattıktan sonra görevine gitti.

Ne olacak sürtük!

Müdür bir anda "Gece Aydın!" Dedikten sonra yerimden fırlamıştım.

"Buyur!" Dediğimde oda yerinden fırladı. Bağırmak öyle değil böyle olur müdür bey!

"Artık bir avukatın var" sonunda konuşabilmişti.

Ne! Ne! Avukatımmı var? Ama bu nasıl olur ben avukat istememiştim gerçi bana avukatlık yapabilecek kimse de yoktu zaten ama yanlış kişiyi de çağırmış olabilir değil mi? Yani olabilir değil mi? "Acaba, yanlış kişiyi çağırmış olabilir misiniz?"

Müdür kaşlarını çatıp, "Kızım, sen manyak mısın avukatın var diyorum avukatın!! İnsan bi sevinir!" Bu bence sevilecek değil üzülecek birşey.

Bu kadar mıydı peki söyleyecekleri şey? Ben daha güzel şeyler beklerdim çünkü bu cezaevinden çıkma niyetim yok! "Bu kadar mıydı söyleyecekleriniz şey?" Bi zahmet olmasın.

"Hayır," dedi ve duraksadı,"Birde bu sana gelmiş." Elindeki kaseti gösterdi. Kim bana göndermiş olabilir ki? Kimsem yoktu göndericek.

​​​​​​"Emin misiniz bana geldiğine?"

"Evet." Emindi. Umursamayıp kaseti aldım "şimdi gidebilirsin." Odasından çıktım ve geldiğim yere geri döndüm.​​​​​​

Hemen geldiğim yere geri dönüp kasedi dinlemeye başladım.

Bilincim kapanmıştı.

Kaseti dinlediğin anda zamanda yolculuk başlar.

​​​​

BÖLÜM SONU ​​​​​​

​​​