duymuyorlar birbirlerini

bağırıyorlar hiç durmadan

ağızdan çıkanlar değil, duymadıkları

anlamıyor musunuz?

duymuyorlar birbirlerini

'ben haklıyım!'

'bu yaptığınla kalbimi nasıl paramparça ettin?

görmüyor musun?'

'hayır, ben haklıyım!'

'kalbini kırmak istemedim

ta ki sen benimkini kırana kadar!'

ağızdan dökülenle içten geçirilen bir değil

bir olmadan nasıl konuşur iki insan

konuşurken bir olmak gerekmez mi?

içini açıp, 'al bak, bunları hissediyorum' denilemez mi?

görse kalbinden geçeni

razı gelir mi?

'ah, evet

gerçekten de

beni kırmak değilmiş amacı'

'bana ne sen ne hissediyorsan?

bana ne hissettirdiğine bakarım ben!'

'onu kırdığım için kırmış beni

yoksa niye söylesin onca ucu keskin şeyi?'

'nefret ediyorsun benden

üzmek istiyorsun sürekli!'

görse bu kalbi

affeder mi bir diğeri?