İyi okumlar

Hala hiç bir şeyi anlayamamıştım. Bişey için Ankara'ya gelmiştim çoğu şeyi İstanbul'da bırakıp .

Bu kadar kolay mıydı? Sevdiğinden ayrılmak. Ailenden ayrılmak. Benim ailem yapmıştı. Kendi kendime söz verdim. İstanbul'a gitsem bile o eve gitmeyecektim. Ben aileme o salonda bırakmıştım.

5 yaşında değildim ki. Beni sırf mesleğimle tehdit ettiği için gelmiştim. Belkide beni istemediler bahane çıktı.

Kapının açılmasıyla içeri yengem girdi.
" Gel kuzum kahvaltı hazır. " Dedi. O an zor bir gülümseme sundum ve

" Yok yenge aç değilim ısrar etme lütfen. " Dediğimde bişey demeden odadan çıktı. Yeni arkadaş yeni okul yeni hoca. Koskoca 2 yıl.

O sırada telefonum çalmaya başladı arayan Babam dı. Ne bekliyordu açmamı mı?

Açmadım ve telefonumu uçak moduna alıp sehpaya koydum.

Benim zorlu hayatım başlamıştı.

2 AY SONRA

Üniversite başlamıştı. Tek yaptığım derslerime odaklanmak olmuştu. Başka hiç bir şey yapmıyordum. Eski Asel artık yoktu.

Amcam bana yeni hat almış o yüzden sadece ailemin numarası falan vardı. Onlarla da konuşmadığım için telefonuda çok kullanmıyorum.

Artık eski Asel yoktu. O Asel İstanbul'da kalmıştı.

3.YIL SONRA

Koca 3 yıl geçmişti. O sırada yanıma gelen komserle ona döndüm.

" Avukat hanım başsavcım odada sizi bekliyor. " Dediğinde kafamla onu onayladım vs oturduğum yerden kalktım.

Hayalime ulaşıcaktım. Savcı olabilecek miydim? Sınavı geçmiş miydim? Aklımdaki sorularda başsavcının odasına geçtim.

Kapıyı iki kere tıkalttım.
" Gel " Sesini duyduğum gibi içeri girdim

" Merhaba avukat hanım daha doğrusu savcı mı demeliyim. " Dediğinde çok mutlu oldum.

Savcı olmuştum. Küçüklük hayalimi gerçekleştirmiştim. Yüzümdeki gülümseme kocaman oldu.

" Ama tainin İstanbul'u gösteriyor " Dediğinde öyle yüzüne bakakalmıştım.

3 yıl sonra yeniden İstanbul a gidicektim. Bu bir fırsat olabilirdi. Belkide yeni bir başlangıç.

" Olur başsavcım. Ben seve seve giderim. " Dediğimde kafasını salladı ve bana

" Senin de e-devletin tainine bakarsın tekrardan " Dedi.

Bende sonrasında odadan çıtkım.

Yeni bir başlangıç. Tekrar İstanbul. Hiç beklememe rağmen çok mutlu olmuştum.

Ama korkuyordum bir yandan da Enes ın belkide hayatında başka biri vardı. Ben bu 3 yıl boyunca onu kalbimde saklamıştım.

Direk kiraladığım eve sürdüm. Eşyalarımı hızla topladım. En hızlı bir şekilde İstanbul'a gelmek istiyordum.

Gerçekten İstanbul a tainim çıkmıştı. Bu akşama uçak bileti aldım.

Burada durmama gerek yoktu.

Gitmeden savcılarla falan vedalşatım ve 8 de uçağa gitmek için taksi çağrıdım.

Sonunda uçağa bindim ve cam kenarı yerime oturdum.Uçağa bindiğimde bir yandan da otel arıyordum. Ailenin yanında kalacak değildim.

Nereye baktıysam her yer doluydu. Yarın sabah a anca otel ayarlayabildim .Mecbur bu gece aile evinde kalacak. O sırada işte son tain işlerini falan halk ediyordum. Eve gelmeden çoktan bitmişti.

Uçaktan inince bir taksi tuttum ve eve vardım. 3 yıl önce zorla çıktığım evden. Zaten pek durmaya niyetim yoktu 1 gece kalıp çıkıcaktım. Ben aileme 3 yıl önce o salonda bırakmıştım.

Kapıyı çaldığımda Annem açtı. Gözleri bir anda parladı ve hızla bana sarıldı. Ben ise ona karşılık vermedim. Bu karşılık vermem ona üzsede gülümseme ye çalışıyordu. O sırada babamın sesi duyuldu.

" Necla kim gel-" Derken beni görmesiyle bir anda bana sarıldı ona da karşılık vermedim.

En son ne zaman konuştuğumu bile hatırlamıyordum içeri girmeden önce onlara soğukluğunu belli ederek.

" Rahatsız etme amacım yoktu ama oteller dolmuş yarın gideceğim. " Dedim ve bavullarımı alıp yukarı doğru çıkmaya yöneldim.

Arkamdan hiç bir şey dememişlerdi. Artık eski Asel yoktu. Onlar yüzünden duygusuz bir Asel vardı.

Odama girdiğinde hiçbir şey ı değiştirmemişlerdi. İlk işim buradan gitmek olacaktı.

O sırada odamın kapısı açıldı ve gelene baktığımda abim olduğunu gördüm.

Onu takmadan telefonumla uğraşmaya devam ettim. Hala ne hakla geliyordu yanıma.

Yanıma kadar geldi ve öylece bekledi kafamı hafifce kaldırdım ve

" Niye boş boş duruyorsun odadan çıksana. " Dediğimde yüzü düştü. Umrumda mı?

" Asel yapma böyle " Dedi. Ne yapıyordum ki.

" Ne yapıyormuş ben korkma yarın gidicem. " Dedim ve onu takmadan yatağın içine girdim.

" Çıkmadan ışığı ört. " Dedim ve başörtümü çıkarıp kafamı yastığa koydum.

Bişey demeden odadan çıktı. Hızlıca sabah olmasını istiyordum uymaya çalışıyordum.

Sabah kalktığımda saat 8 e geliyordu o sırada kapım açıldı. Gelen annemdi.

" Seni uyandırmaya gelmiştim ama kalkmışsın kahvaltıya gel. " Dedi ve indi . Yüzümü yıkayıp malımı falan taktım ve çıkmadan önce taksi çağırdım.

Bavulumu bir kaç bişey daha ekledim ve bavullarımı alıp aşağa indim. Babam bana gülerek baksana bavulları görünce yüzü düştü.

Hiç bir şey demeden masaya oturdum. Annem sevdiğim her şeyi yapmıştı. Ama onların hiçbirinden yemeden bir kaç bişey yedim.

" Hadi Alah a emanet olun misafir olarak kabul ettiğiniz için teşekkürler. " Dedim ve masadan kalmıştım. Hepsinin yüzü düşmüştü.

" Kızım burada kalıcaksın. " Dedi babam. Haa komik.

" Beni en son gönderdikten sonra senin düşüncelerini pek umursamıyorum. " Dedim ve kapıyı çekip çıktım .

O sırada taksi geldi . Hızla bavulları koydum ve arkaya oturdum o sırada babam evden çıkıyordu.

" Abi şu otele sür. " Dedim ve abi sürmeye başladı.

Babam ise arkadan öyle bakıyordu.

İşimi ayarlayabilmiş otelide yakın bir yere şeçmiştim. Pazartesi günü ilk iş günümdü.

Bugün ise Cumaydı. Hafta sonu ev aramam ve tutmam gerekiyordu.

Kendi düşüncelerimleyken otele geldik. Parayı taksiciye uzattım ve taksiden indim . Bavullarımı aldım ve otele giriş yaptım.

Danışmada kartı falan aldım ve odama geçtim. Şuan İstanbuldaydım ve herşey çok hızlı gerçekleşmişti.

Belki biraz bişeyler yemek iyi gelebilirdi. Hızlıca üzerime siyah bir elbise giyip lacivert şal taktım ve yemeğe indim.

Biraz rahatlasam iyi olurdu. Bir yandan da çok heycanlıydım. Pazartesi savcı olarak işe başlayacaktım.

Aşağı indim şansıma açık büfe devam ediyordu. Fakat 30 dakikası kalmıştı. Hızla kendime bir tabak yaptım ve 2 kişilik boş bir masaya oturdum. Yanıma da portakal suyu aldım ve tam yemeğe başlıyıcaktım ki. Yanımda hissettiğim karanlıkla o tarafa baktım.

Üzerinde beyaz gömlek altında siyah şort olan bir adam bana doğru bakıyordu.

" Merhaba ben Fatih , bu güzelliğin yanı boş mu? " Dedi bana doğru. Bu ne alakaydı ya. Bir kahvaltı bile edemiyoruz adam akıllı.

" Dolu. " Dedim ve sahte bir gülümseme sundum.

" Ama boş bak ben bekarım. " Ne alaka lan. Ne yapayım.

" Bekarsan ne yapayım? " Dedim ona doğru sabırımı sınıyordu.

" Bu ayakları ben yemem güzelim. " Dedi.

" Ama ben sana yediririm sen ne hakla böyle konuşuyorsun lan benimle karşında savcı var. " Dediğimde gözleri büyüdü ve yüzüne mahcup bir ifade ekledi . Bu haline gülesim geldi.

" Kusura bakmayın . " Dedi. Ve direk uzaklaştı. Bilseydim başta söylerdim. Boş boş uğraştım.

Kahvaltımı ettim ve odama çıktım. Çok vakit kaybetmeden ev aramaya başladım.

Ne kadardır bilmesemde 2 saat 'i geçmişti. En sonunda 3 tane ev bulmuştum. Şimdi ise sahibini arayıp gezmek.Özellikle bir tane ev hem öğrenci evi gibiydi. Hemde çalışıcağım yere yakındı.

İlk olarak o öğrenci evinin numarasını aradım.

- Alo 

Bir dakika bu ses.