Sabahın dördünde uyanmıştı Özgür Şırnak'a gitmek için yola çıkması gerekiyordu. Bu siktiğimin baş ağrısı neden geçmek bilmiyordu. Bide bu ağrıyla 1 saat 40 dakika yol çekmesi gerekiyordu. Geç kalma gibi bir lüksü yoktu o kıdemli yüzbaşı Özgür DEMİRKUTLU' ydu her zaman dakikliği ile bilinirdi. Ayrıca geç kalırsa komutanı canını okurdu.

 

Albay Hayri CİNGÖZ sevecen ve babacan bir adamdı erlerini çok severdi ama konu işi olunca çok sert ve disiplinli birine dönüşüyordu. Özgür bunları düşünürken saat dört buçuk olmuştu bile hemen kapıya çıkması gerekiyordu Ateş ve Devrim çoktan çıkmış onu bekliyor olmalılardı.

Tahmin ettiği gibi arkadaşları onu bekliyordu. Hemen arabaya binip havaalanına gitmek için yola çıktılar eğer bişey olmazsa saat yedi gibi karargahta olurlardı.

Bir buçuk saat uçak yolculuğundan sonra nihayet Şırnağa gelmişlerdi. Çakır Söğüt Komando Tugayı burası Özgür 'ün herşeyiydi aşkı , sevdası , işi , ailesi , vatanı , namusu . O işine aşıktı o yüzden 30 yaşında olmasına rağmen hiç evlenmemişti. Bugün akşam üzeri yeni erler gelecekti oyuzden odasına gidip erlerin dosyalarına bakması gerekiyordu ama siktiğimin ağrısı bir türlü geçmiyordu. Zaten sinir hastası bir adamdı kendini sakinleştirmek için öfke kontrol tedavisi alıyordu. İlaçları artık fayda etmiyordu . En ufak sinirlenmesinde günlerce başı çatlıyor bir türlü iyileşmiyordu. Aslında arkadaşlarıda komutanıda onun bir süre izine çıkması gerektiğini düşünüyorlardı.

Ama Özgür işi olmadan yaşayamazdı bu yüzden izne çıkmayı hiç düşünmüyordu.

 

 

🗡️. 🗡️. 🗡️

 

 

Özgür dosyalara dalmışken kapının tıklatılmasıyla kafasını kaldırmadan gel dedi.

 

 

• " Komutanım yeni erler geldi."

 

 

• "Tamam geliyorum ."

 

 

• " Emredersiniz komutanım."

Vakit ne çabuk geçmişti akşam olmuştu. İki yüz yeni er gelmişti. Özgür yeni gelen çömezlere bir göz gezdirdi arada tuhaf hippi hoppi tipler vardı anlaşılan başı daha çok ağrıyacaktı. Hele gözüne takılan bı tanesi vardı ki at hırsızına benziyordu. Bu nasıl tipti kırmızı unikornlu bir tişört bol yırtık bir kot ve spor ayakkabı giymişti.

Siyah saçları ve siyah gözleri vardı . Zayıfdı ama hafif kaslarıda vardı.bunlardan nasıl asker olacaktı.

Askerin yanına yaklaşıp:

 

 

• "Adın ne asker?"

 

 

• "Zülfikar AKALIN komutanım!!!"

 

 

• "Ne bağırıyorsun it kulaklarımı siktin!"

 

 

• "Affedersiniz komutanım."

Bu nasıl Zülfikar 'dı böyle tipten Zülfikar mı olurdu. Berk olurdu Mete olurdu ama Zülfikar olmazdı.

 

 

 

 

• "Şimdi hepiniz sırayla içeriye geçip imza verin sonrasında kamufulajlarınızı postallarınızı alacaksınız. 1 saat sonra hepiniz burada olacaksınız geç kalınmasını hiç sevmem. Geç kalanı yakarım. ANLAŞILDI MI?"

Erler hep bir ağızdan:"ANLAŞILDI KOMUTANIM "

 

 

 

 

• " Aferin"

Özgür erleri bırakıp odasına yöneldi. Bu arada yeni gelenler de imza verip malzemelerini alıyordu.

 

 

 

 

• "Selam Zülfikar ben ama Zülküf de diyebilirsin herkes öyke der."

 

• " Ve alayküm selam Zülküf kardeş Osman bende."

 

• "Sencede bu yüzbaşı çok ketum değil mi?'

 

• "Aman sessiz ol Zülküf kardeş o yüzbaşı için deli diyorlar kimse ona bulaşmak istemez sırf bir asker iki dakika gecikti diye beş saat şarıl şarıl yağmurun altında koşturmuş asker bır hafta kendine gelememiş . Hiç acıması yokmuş."

Zülküf hafif tırsmıştı doğrusu zaten adamın bakışlarıda çok sertti ama katlanması gerekiyordu. Zülküf 'ün annesi ve babası Zülküf bir yaşındayken ölmüştü. Bir ablası vardı onu ve ablasını babaannesi büyütmüştü. Ama babaannesi de geçen sene vefat etmişti .

 

 

Artık ablasindan başka kimsesi yoktu. Ablası öğretmenlik yapıyordu. Aslında Ankara'da görev yapıyordu ama kardeşi asker olarak Şırnağa çıkınca ablasıda kardeşinin peşinden Şırnaga gelmek istemişti. Zaten şark görevinide yapmamıştı kardeşini yanlız bırakmamak için şimdi bu bahaneyle hem şark görevini yapacak hemde kardeşinin yanında olucaktı.

Gelmeden zaten evi bulup tutmuşlardı. Ablasıda toplanıp iki üç güne gelirdi.

Bir saatin sonunda erlerin hepsi hazırdı. Kamufulajlarını ve postallarini giymiş, palaskalarını takmışlardı. Avluda toplanmiş komutanlarından gelicek ilk emirleri bekliyorlardı. Özgur gelince Devrim :

 

 

• " İki yüz er bir teğmen , bir üst teğmen ve bir baş çavuşla emir ve görüşlerinize hazırdır komutanım!!!"

 

 

• " Rahat ! hazır ol ! Nasılsın asker!"

 

 

• " SAOL!"

 

 

• "Rahatta dinle."

 

 

• " Burası asker ocağı ana kucağı değil o yüzden herkes disiplinli ve tertipli olmak zorunda. Burda götünüzü toplayacak ananız yok. Her işinizi kendiniz yapmak zorundasınız. Tırnağınız kırıldı diye ağlayacaksanız . Çekip vurun kendinizi beni uğraştırmayın. Kız gibi ağlayıp ciyaklamayın. Eğitimlerim serttir sizi zorlar. Merhamet etmem . Eğitimde merhamet vatana ihanettir. Çünkü sizlere eğitimlerde merhamet edersem bir gün esir düştüğünüzdü vatanınızı satarsınız. Ayrıca askerlik boyunca kamufulajınız, postallarınız ,palaskanız ve silahınız size zimmetli başına bir şey gelirse askerliğinizi yakarım. Silahınız sizin namusunuz karınızı ve kızınızı nasıl koruyoranız onunda korumak zorundasınız. Silahınızı kaybedersiniz çekip vurun kendinizi . Çünkü elinizde bişey kalmamış demektir. Anlaşıldı mı?"

 

 

• " Emredersiniz komutanım!"

 

 

• " Şimdi dağılın ve gidip uyuyun sabah beşte eğitimler başlıyacak."

Askerler yatacakları koğuşlara dağaldılar. Neyse ki Zülküf ve Osman aynı koğuşa düşmüştü fazla canı sıkılmıyacaktı. Osmanla biraz sohbet etmişti. Osman'ın babası imamdı ama Osman subhanekeyi bile bilmiyordu böyle imam oğlu mu olurdu. İmamın kafir oğlu Osman , Zülküf bile subhanekeyi biliyordu. Bakalım askerlikleri nasıl geçecekti. Bunları düşünürken uykuya dalmıştı. Sabah erken kalması gerekiyordu. Yoksa ayıboğan komutanı canını okurdu. Evet Özgur yüzbaşı ya bu adı vermişti. Aman duymasındı yoksa bide bunun için canını okurdu.

 

 

 

 

 

 

Rüya

 

Rüya dün akşamın şokunu hayla atlatabilmiş değildi. Ya o asker gelmemiş olsaydı acaba şimdi ölmüş mü olucaktı. Öğrencilerinden birinin bunu yapabileceğini nerden bilebilirdi ki . Rüya kendi canı için korkmamıştı aslında kardeşi için korkmuştu o ölürse kardeşi yanlız kalıcaktı. Kardeşinin ondan başka kimsesi yoktu. Annesi ve babası Rüya henüz 7 yaşındayken ölmüşlerdi kardeşi ise henüz bir yaşlarındaydı. Onları canından çok sevdiği babaanneleri büyütmüştü ama oda geçen sene vefat etmişti. Şimdi kardeşinin ablasından başka kimsesi yoktu.

 

Onun için şark görevini bile yapmamıştı. Ama kardeşi artık büyümüştü ve asker olmuştu. Askerliği Şırnağa çıkmıştı. Bu yüzden Rüya'da şark görevi olarak Şırnak'ı istemişti. Tayini orda GAZİ PAŞA İLKOKULU na çıkmıştı. Evini de tutmuştu. Çok heyecanlıydı. Hem mesleğini yapabilecek hemde kardeşine yakın olabilecekti.

Oralarda görev yapmak Rüya için bir onurdu . Mesleğini çok seviyordu. Oradaki insanların çocuklarin daha çok öğretmene ve doktora ihtiyaçları vardı. Rüyanın çalışacağı yer kasaba gibi bir yerdi.

Bir an önce gidip öğrencileriyle tanışmak için sabırsızlanıyordu. Sonunda herşey hazırdı. Artık yola çıkabilirdi. Orda kendine bir de ev arkadaşı bulmuştu. Oraya görev için gelen gönüllü bir doktordu.

 

İki saatin sonunda Şırnak'a varmıştı ve çok heyecanlıydı . Evine gidip yerleşmeli ve yeni gün için hazırlık yapmalıydı.

 

 

 

 

 

 

 

 

• Evet arkadaşlar yeni bölüm geldi. Bu bölüm hem Özgür 'ün hemde Rüya 'nin agzindandı.bolumu okuyup yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın.

 

 

• Ayrıca askerlik hakkında hiç bir fikrim yok orda yazdiklarim ve rütbeler tamamen benim hayal ürünlerim sonra askerlikte böyle bişey yok demeyin.

 

 

• Olmasını istediğiniz şeyler veya beğenmediğiniz yerleri yorumlarda belirtebilirsiniz böylece ne yapacağımıza birlikte karar veririz.

 

 

• Şimdilik bölümler ne sıklıkla gelir bilmiyorum . Çünkü kitabı sıfırdan yazıyorum ve elimde hiç bölüm yok oyuzden yazdıkça atacağım zamanla sistemi oturturuz diye düşünüyorum.

 

 

• Şimdilik kendinize iyi bakın hepinizi çok seviyorum. Yorumlarda bulaşalı.❤️❤️❤️

Medyadaki Özgür 'ün modeli ama siz beğenmezseniz kafanizdakiyle devam edebilirsiniz. Henüz rüyaya bir model bulamadım bulunca onuda paylasirim ilerleyen bölümlerde.