Merhaba gene ben ve yeni bir bölüm neyse başlıyorum..

Asena Bozkurt anlatımıyla

"Aslanlarım belki sağ döneriz belki dönemeyiz bilmiyorum ama şunu çok iyi biliyorum sizler benim her zaman ailemsiniz iyiki varsınız"Gökhan'ın gözleri doluydu daha yeni evlenmişti küçük bir kızı olacak korkuyordu.

Gökhan'a sarılıp kulağına"karına ve kızına sapa sağlam döneceksin aslanım hadi topla kendini"Gökhan"emredersiniz komutan"derken bile sözleri tedirgindi bakışlarım öbür yanımdaki yusufa kaydı.Yusuf bana gülümsemişti ama o gamzeleri gözükmüyordu"gamzelim göster o gamzelerini onları göremeyince gülümsemenin bir faydası olmuyor"yusufa sıkıca sarılmıştım.

Karşımda oturan arif ve kemale baktım"kemal dönünce bize bı çay yaparsın gene semaverde"kemal bana baktı"komutanım siz sarmayı yapın ben size semaverin kıralını yaparım"der demez tüm tim üyeleri kahkaha atmıştı.

Kemal geçen gün azda semaveri değilde bizleri yakıyordu.Ona güldüğümüzü anlayınca bana"öyle olsun komutanım o zaman bu kerata yapsın artık çayı"diyerek arifin ensesine vurdu.Arif ensesine ovşayarak"lan ne vuruyon ben ne yaptım"pilot konuşmaya başladı"komutanım iniş izni istiyorum"arif ve kemale bakmayı keserek pilota baktım"izin verildi iniş yapabilirsin"diyerek etrafa baktım sonrada timime"dikkatli olsun aslanlarım"

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama çok kalabalıktı destek çağırmıştık telsizden umutun sesini duydum"komutanım ben binaya arkadan girip muhadale edicem"hemen konuşmaya başladım"umut tek gidemezsin ali abi ve arif le birlikte arkadan girip etkisiz hale getirin biz ise burdan sizi koruyacağız"telsizden yüksek bir sesle "emredersiniz komutan"sesleri duydum yusuf hızla yanıma geldi"asena Gökhan vuruldu"gökhan'a baktım yerde yatıyordu kemal ise Gökhan'ın karnına baskı yapıyordu"dayan Gökhan dayan aslanım"telsizden alinin sesi geldi"komutanım umut komutanım umut ölüyor..."duyduğum kelime ile gözlerim dolmaya başlamıştı bir yandan Gökhan bir yandan umut"dayanın aslanlarım ekipler yolda"Kemal'in olduğu yere bomba atılmıştı yusuf kendini bana siper etmiş beni koruyordu hızla kalkıp kulaklarımın çınlamasını göz kararmasını umursamamaya çalışırken dengemi kaybettim gördüğüm şeyle.

Gökhan'ın ve kemal'in durumu çok kötüydü telsizden gene sesler geldi ama bu arifin sesiydi"komutanım hakkınızı helal edin"arif son kez şehadet getirmişti ali abi bize koşarak geliyordu.Hemen onu korumak için ateş attığım gibi omzumdan vurulmuştum ama pes etmedim.

Yusuf baktığımda yere yığılıyordu gözlerimin dolmasını engelleyemistim... Teröristin elindeki bombayı görüp ali abi doğru hızla koşmaya başladım ali abi için siper olurken öbür taraftan gelen töreistleri görmemiştim elimde bir sıvı hissettim ali abi de vurulmuştu"alim bana bak beni bırakma abim bana bak nolur"

Ali abi benden 7 yaş büyüktü o timde en büyüğümüzdü.Ali abi ile yere düşmüştük gülümseyerek dizlerimde bana bakıyordu"asenam kendine çok iyi bak sakın ağlama seni her zaman izliyor olacağım"ali abinin gözleri kapanmıştı alnına alnımı yaslayıp ağlamaya başlamıştım"abi ben sizsiz yapamam nolur kalkın hadi bakın bana beni gene mi ailesiz bırakacaksınız"sırtımda hissettiğim şeyle gözlerim kapanmıştı.

Yazar anlatımıyla

Asena abisinin yanında baygın bı haldeydi timi deki herkes şehit olmuştu.

Destek için gelen timler tüm herkesin öldüğünü fark etmişti.Alper etrafa bakarken asenayı gördü hemen oraya gitti nabzını kontrol ederken yavaş olduğunu fark etti yanındaki askere baktığında nabzı atmıyordu.Alper asena ile kücüklükten beri kardeş gibiydiler onu bu halde görmek Alperi kötü hissetirmişti Alper ve timi etrafı temizleyip şehit olan askerleri helikoptere bindirmişlerdi Alperin kucağında Asena vardı.Alper Asena'nın buz tutmuş yüzüne bakıyordu helikopter karargaha iniş yaptığında ambulans ile şehitleri ve Asena'yı bindirmişlerdi

Yeni bölümle merhabalar nasılsınızzzz

Oy ve yorum larınızı bekliyorumm

Arkadaş bu bölümde bazı yerleri düzelttim Alper ile asena'nın kuzen olduğunu unuttuumm