Alper asena ile ambulansa binmişti korkuyordu onu yeni bulmuştu tekrar onu kaybetmekten korkuyordu. Ambulans durmuştu asena ve timini sedyeler ile acile götürüyorlardır.Acilin içine girince alper kapının yanında yere oturmuştu.Alper kalabalık ayak sesleri ile karşısına baktı.

Alparslan bey hanımı Ayşe hanım tuğgeneral murat komutan,ve tanımadığı birkaç kişi daha.Alper ayağa kalktı Alparslan abisinin yanına gitti ona sıkıca sarıldı.Alparslan alpere"Alper Asena'nın durumu ne ne oldu"alper Alparslan abinin dikkatle gözlerinin içine baktı.Alparslan'ın gözlerinin içerisindeki korkuyu gördü."Abi daha doktorlar çıkmadı ne oldu bilmiyoruz ama timin şehit olduğunu biliyoruz"Alparslan Asena'nın bu haberle daha çok yıkılması için korkuyordu"bu hiç iyi olmadı Asena için"Alparslan'ın gözleri dolmuştu hızlı bir adımla dışarı çıkmıştı kimsenin karşısında böyle duramazdı.

Alparslan kardeşinin ölümünden sonra asenaya o bakmıştı asena'nın mutlu gününde kötü gününde yanındaydı Asena onun için bir yiğen değil kız kardeş olmuştu.alparslan gözlerini silip içeri geçmişti.Doktorlar koşar adımlarla acile gidiyordu Alparslan "noluyor lan"Alparslan'ın babası tuğgeneral murat bey konuşmaya başladı "başardı oğlum uyandı ama"murat bey durunca Alpaslan'ın içini korku sarmıştı."Asena kardeşlerinin nerde olduğunu sormuş doktorlar bilgi vermemiş"Asena dan herkesin beklediği tepki buydu.Cunku hiç ilk kendi canını düşünmemişti timi onun için daha Önemliydi.

Acilin kapısı açıldı ve asena sedye ile çıkıyordu kimseye bakmıyordu ellerine odaklanmıştı.Asena normal odaya alınmıştı murat bey ve Ayşe hanımı kantine gitmişti alper ise lavaboya gidip elindeki kanları yıkamıştı.

doktor odadan çıkınca Alparslan"durumları nasıl doktor""buruya gelince hepsinin durumu ağırdı ne kadar çabalasakta maalesef başınız sağolsun""vatan sağolsun"Alparslan'ın sesi gür çıkmıştı alparslan odaya girmişti.

Asena alparslan amcasına"amca kardeşlerim nasıl Ali abim Ali abim nasıl amca durumları iyi dimi bak Gökhan'ın kızı olucak 4 ay sonra"alparslan nasıl söyleyeceğini bilememişti"kızım onlar görevlerinin yerine getirdi vatan sağolsun"Asena duyduğu şeylere inanmamıştı"ne demek vatan sağolsun abi onlar bırakmaz beni şaka yapıyorsun sen bana dimi evet ya nerden bilemedim şaka bu"asena kolundaki sorumu çıkarmaya çalışırken içeri tuğgeneral murat bey ve Ayşe hanım içeri girdi murat bey Asena'nın yanına gitti kolunu tuttu"Asena kızım sakin ol daha yeni çıktın biraz dinlen"

Asena Bozkurt anlatımıyla

​​​​​​"Hayır komutanım ben kardeşlerimi görmek istiyorum"dedeme bakıyordum "ASKER BU SANA BİR EMİRDİR UYU VE DİNLEN"dedemin bağırması koridorda bile yankı yapıyordu ama şuan bunların hiçbiri benim için önemli değildi.içeri giren askerin arkasından hemşire girmişti.Hemşire elindeki poşeti bana verdi"vefat eden timin üzerinden çıkan eşyalar"içindeki timle fotoğrafımı görünce gözlerim dolmuştu içinde bir kutu vardı ne ki bu"amca beni yanlız bırakır mısınız"amcalar odadan çıkmıştı ben ise içindeki kutuyu alıp açtım.

İçinde bir not ve bı kaç kolye bileklik ve onlarla olan fotoğraflarımı gördüm hemen notu okumaya başladım.

"Asenamız biz seninle gurur duyuyoruz sen çok güçlü bir kızsın iyiki bizim kardeşimizsin hatırlıyor musun ilk geldiğin günü Alparslan komutanın yanından ayrılmak istemezsin utanırdın bizden o zamanlar Aybars,aslan, turan vardı ama görev emri gelmişti onlara şimdi bunu iyi oku bizim her zaman gittiğimiz lokantada saat akşam 7 de seni bekliyor olacaklar git ve abilerine kovuş.Bozkurt kızı seni çok seviyoruz bizi asla unutma bugün varız yarın yokuz.iyiki doğdun asenamız iyiki kardeşimiz oldun bak yusuf senin lojmanda evinde buz dolabına bir sürpriz bıraktı eve gidince git bak bakalım seni çok seviyoruz asla bunu unutma küçük Bozkurt senin sayende bir olduk bize yalnızlık hissettirmeden"abilerim beni bırakmıştı saatte bakmıştım saat altıya geliyordu yavaşca kalkıp yıllardır görmediğim abilerimin yanına gidmek için hazırlanmaya başladım.

Yarın cenaze vardı cenazeden önce onların yanına gidip kardeşlik vazifemi yapacaktım.ayşe halam kıyafetler getirmişti iyiki çantanın içerisinden hava soğuk olduğu için bı kazak ve tayt almıştım üstüme mont giyip saçımı yukardan bağlamıştım kapıdaki askerler morgtaki Gökhan'ın ailesi ali abinin kardeşi umutun annesi ile ilgileniyordu aşa inmeye yüzüm yoktu..

Kurtaramamıştım abilerimi benim yüzümden olmuştu.hastaneden çıkıp bir taksi çağırmıştım taksi gelince arka koltuğa oturup gideceğim yeri tarif etmiştim.lokantaya gelince parayı ödeyip çıktım taksiden saate baktığımda yediye çeyrek vardı bir boş masaya geçip oturmuştum.

Ne kadar zaman geçtiğini fark etmemiştim saatte bakacağım sırada gözlerim bir el ile kapanmıştı."bil bakalım kimim""turan abii"tamda tahmin ettiğim gibiydi"sizinkiler nerde aradım bakmadılar"gözlerimin dolmasını engellyememistim.

"Abi"diyebildim sadece aybars abi anlamış olacak ki"vatan sağolsun"demişti

Bı kaç saat onlar hakkında konuşmuştuk aklıma gelen soru ile abilerime baktım"siz bida gitcekmisiniz"dedim umutsuz bir şekilde"

Evettt yeni bir bölümden merhabalar beğeni ve yorum atarsanız sevinirim