Abimin odasının kapısına geldiğimde tıklayarak onay almadan içeriye daldım.

Kapı arkamdan sert bir şekilde kapatılmıştı.

Kaşları çatık ve gergin bir vaziyette koltukta oturmuş önündeki bilgisayardan bişey izliyordu.

"Otur şuraya,Konuşucaklarımız var."

Kibarlığı konusundan ağzımı bile açamam zaten.

Tam karşısında bulunan koltuğa oturduğumda "Sence seni şuan yanıma neden çağırdım."

Bilmem dercesine dudaklarımı büktüğümde "Tahmin et bi ,edebilirsin bence"

"Uzatmadan direk söylesen abi.Zaten geriliyorum."

Hiç bişey demeden önündeki sehpada bulunan bilgisayarı bana doğru çevirdi.

Ekranda gördüğüm görüntü ise ecel terleri dökmeme vesileydi.

"Bana bununla ilgili düzgün bir açıklama yapmadan bu odadan çıkamayacağını biliyorsun.Ayrıca ikna da olmam gerek.Benim vaktim bol.İyice düşün.Hatta bu bekleme sürecinde bize bi çay kahve ya da soğuk bişeyler getirsinler.Sıcakladın sanki sen"

Zorlukla yutkunurken bir yanında ekranla bakışıyordum.

"Sondaki daha makul geldi.Ne kadar soğuk olursa o kadar iyi."

Allah'ım şuracıkta al canımı.