Selam, ben Ayça. Aslında çoğu kişinin hayali olan ama benim asla sevmediğim türden bir hayatım var. Soylu bir aileden geldiğim için sürekli ayrıcalıklı olarak tutulduk.

Tamam başta bu hayatı seviyordum. Ama 13 yaşında okulda bile arkadaşlarımdan ayrı tutulmam ve artık arkadaşlarımında bana aynı sınıftan olmayışımızı sezdirdiklerini fark etmeye başladım. Bu durumu önce anneme anlattım. Annem yaşımın daha küçük olduğunu söyleyerek beni geçiştirmesinin ardından babamın yanına gidip bu durumu anlattım. Babam çok katı bir insan olsada banim yanımda görebileceğiniz en yumuşak insan oluveriyor. Ancak bu durumu babama anlattığımda o da annem gibi yaşımın küçük olduğunu söylemişti.

Aradan geçen 6 yıl sonunda fikrim hala aynı. Bu hayatı sevmiyorum. Şuan 19 yaşındayım ama ailem zenginliğimizi bahane ederek üniversite sınavına girmeme izin vermediler. Annemle aynı konuyu tekrar konuşmam üzerine bana bu ayrıcalıklı hayattan kurtulma çabasına girmeme izin vereceğini söyledi.

Bu konuda ilk adım olarak üniverstie sınavına girip kendime bir kariyer olişturmam lazım. Küçüklüğümden beri matematik okumak istediğim için puanım yeterse matematik bölümüne gireceğim. Ve şuan üniversite sınavına girmek için bekliyorum. Üniversite sınavının iyi geçeceğine eminim çünkü gerekli konulara ve önemli yerlere iyice çalışmıştım.

SINAVDAN SONRA

Sınav tahmin ettiğim gibi çok iyi geçmişti. Yarın tekrar sınava girecek olmak üzücüydü ama bunu başarmak ve ailemin küçük destekleriyle kendime ayrıcalıksız bir hayat sunmak istiyorum. Ve yine gelmekten bıktığım Köprü Konağı. Buraya köprü konağı denilmesinin bir sebebi var. Konak ada sayılabilecek bir yerde çünkü etrafında büyük bir su bütünü var. Konağa giden yolların hepsi köprü ve bunlar inanılmaz fazla. 4 tane araba geçişleri için ve 12 tane yürüme yolu olarak toplam 16 köprüsü var. Evin etrafında yürüyüşe çıkmak favori aktivitem olabilir. Çünkü evin etrafında kalan yerler şehir ortamının tam aksine üç-beş tane çınar ağcı olan boş bir arazi. Ağaçların en büyük ve güçlüsünde büyük bir salınca var. Akşam yemeğinde mantı olması sınav stresimi birazda olsa kafamdan uçurmuştu.

YARIN: SINAVDAN SONRA

​​​​​​Şanslıyım ki bu sınavımda gayet güzel geçmişti. Beni mutsuz eden tek konu sonuçların bira ay sonra açıklanmasıydı ama sabretmem gerekiyordu. Neyseki cevap anahtarı gelmişti ve yanlış sayım çok azdı. İlk 500'e girmeyi hedefliyorum. Bu bir ayda hayatımın çok boş ve bıkkın geçeceğine eminim.

1 AY SONRA: SONUÇLAR AÇIKLANINCA

Sonucumun tahmin ettiğimden de iyi çıkması beni çok mutlu etmişti. 153. olmak çok garip bir duyguydu ve paha biçilemezdi. Küçükkende istediğim o üniversiteye gidecektim. Ankara Üniversitesi...

Bu hikayemin ilk bölümüydü bu yüzden biraz kısa oldu. Bana 3 kız ve 2 erkek ismi lazım önerilerinizi bekliyorum.🫶🏻