Bir süre sonra beni kan tahlili vemek için çağırdılar. Kan almaktan kormama rağmen oraya gittim. Doktorun yanına gittim ve annem ve babamın durumunu sordum "babanız iyi ama malesef anneniz iç kanama geçirdiği için yoğun bakım ünitesine aldık"dedi göz yaşlarımı tutamadım, doktor beni sakinleştirmek amacıyla eliyle omzuma birz dokunup "geçicek" dedi. Ben yinede köşedeki koltuklara oturup bekledim, yalnız bir birsüre konra benimle ilgilenen hemşire yanıma gelip artık odama gitmem gerektiğini söyledi ayağa kaktım ve hasta asansörlerine binip tekrardan sekizinci kata çıktık.

Odamda beni tek bırakmalarını söyledim.

Bi isteğim olup olmadığını sordu bende olmadığını söyledim

Ağlarken uyuya kalmışım o sırada annem kalp krizi geçirerek vefaat etmiş. Hemşire önce beni sakinleştirip annemin vefaat ettiğini söyledi.

Bian şok geçirip bayılmışım. Ertesi gün annemin cenazesi için Hatay'a döndük annemin cenazesine gelen kişiler adeta gülüyorlardı arkamı dönüp baktım ve artık hastaneye gitme zamanı gelmişti.

Tekrardan hastaneye döndük doktorlar tahlillerime bakıp benim sara hastası olduğumu söyledi.

Artık hastalığıma mı yoksa annemin vefaat etmesine mi babamın hastanede benim gibi yattığınamı üzülsem anlamadım.

Hemşirelerbenim için bir parti hazırlamışlardı moralim yoktu ama yinede ayıp olmasın diye onlara eşlik ettim.