17. Bölüm

Selamm🌟

Hoşgeldinn. Pano kısmında da belirttim, kitaplarım hakkında düşüncelerini her zaman benimle paylaşabilirsiniz bunu unutma. Umarım kitabı severek okuyorsundurr.

Yorum sınırı: 35

Oy sınırı: 30

Bölüm şarkısı: Pus- Sufle

Gözlerimi yavaşça araladığımda her tarafımın ağrıdığını hissettim.

" Kız uyandı abi. " Diyen kaba bir adamın sesini duydum.

Yattığım yerden hafifçe doğrulduğumda " Otur " dedi. Kim mi? Kaç yıldır ​​​​​​canım babam diye etrafında koşturup kollarına atladığım kişi.

"Baba bende büyüyünce senin gibi olacağım, çocuklarımla her gün Barbie oynayacağım. "

Babam güldü. " Ya çocuğun erkek olursa. " Dedi gülerek elindeki barbieyi arabaya bindirdi.

Ofladım. " Baba o araba onun arabası değil diye kaç kere söyledim sana. " Diye sitem ettim.

Saçlarımı karıştırdı ve ayağa kalkarken " Pardon unutmuşum hanımefendi. " Dedi ve ayağa kalktı.

" Nereye? " Diye sordum.

" Saat geç oldu, hadi sana Rapunzel masalını okuyayım da uyu. "

" Tamam " dedim ve ayağa kalkıp pembe elbisemi düzelttim ve Barbiemi de yatağına yatırıp babamla beraber odama çıktım.

Yorganımın altına girdiğimde babamda başımda Rapunzel kitabı elinde okuyamaya başladı.

" Bir varmış bir yokmuş, köyün bir kasabasında iki çiftin sarı saçlı güzel bir kızları olmuş, adı da Rapunzel' miş..."

Dediğinde yavaşça gözlerimi kapattım ve babamın her gün okuduğu ezberimde olan masalı dinleyerek uykuya daldım.

Küçük Lavin aklıma gelince hüzünlenmiştim bir anda.

Eskiden çocuğuyla Barbie oynayan ona Rapunzel masalını okuyan baba şimdi kızını kaçırıyordu, hem de kötü işleri için.

Hayat gerçekten de acımasızdız bu da acımasızlığının en büyük kanıtıydı.

" Ne istiyorsun baba? "

" Burada kalıp, benim için çalışmanı güzel kızım. "

İşte onu çok beklerdi.

" Böyle birşeyi yapmayacağım. "

" Ben de mecbur bırakacağım. "

" Nasıl olacakmış o? "

" Yaralısın Lavin, eğer benim için çalışmayı kabul etmezsen seni öylece bırakırım ve ölür gidersin. "

Ölür gidersin, küçükken babasının prensesi olan o kızı şu an ölümle tehdit ediyordu Arslan Aymaz. Boğazıma bir yumru oturdu. Konuşmak istedim ama yapamadım.

" Yapmayacağım baba, sonunda ölüm olsa bile. "

Kaşlarını havaya kaldırdı.

" Dayanamazsın. "

" O zaman ölürüm. "

" Kaybedeceğin bir oyunu oynama Lavin, insafa gelip seni bırakmayacağım. "

" Kaybedeceğin oyunu oynamamı? Ben o oyuna çoktan dahil oldum baba. "

" Hala eskisi gibi inatçısın değil mi?"

Omuz silktim.

" Öyle olsun, hodri meydan. "

İşin tam anlamıyla girdim bir alamete gidiyordum kıyamete.

Odadan çıktı.Kapının ardından kilitlenme sesini duyduğumda üzerindeki kazağı sıyırdım ve yarama baktım.

İltihap kapmıştı ve oldukça kötü görünüyordu.Açık kalırsa daha da mikrop kapardı bende saçımda olan fularla yarayı kapattım.

Etrafa baktım. Karanlık bir odaydı. Bir yatak ve masa vardı.Sonra gözüme duvarda asılı olan ilk yardım çantası takıldı.

Duvardan destek alarak ayağa zar zor kalktım ama ağzımdan acı dolu feryat kaçmıştı.Canım ciddi anlamda yanıyordu ve tedavi edilmezse birkaç güne ölürdüm.

Buraya getirirken birkaç bir şey yapmış olmalıydılar yoksa şimdiye kan kaybından ölmüş olmalıydım.

Çantayı aldım ve içinden pansuman yapmak için işime yarayacak şeyler çıkardım.Mikrobu öldüren bir sıvıyı elime aldığımda acıyla yarama baktım.

Yapmam gerekiyordu yoksa çok daha kötü olurdu.

Yerime oturdum ve kıyafetimi tekrar sıyırdım.Gazlı beze sıvıyı döktüm ve yarama bastırdım.

Tiz bir çığlık kaçınca dudaklarımdan hemen elimi ağzıma götürürek sesimi kestim.Gözümden yaşlar süzülmeye başlamıştı.

Kahretsin ki canım çok yanıyordu.

Göz yaşlarımla beraber yarayı temizledim ve sardım.Çantayı kenara bıraktım ve yorganın altına girip gözlerimi kapattım.

Herşey geçecek, çok güzel olacak.

Diye mırıldanıp kendimi teselli etmeye çalıştım. Ama hepsinin bir yalandan ibaret olduğunu biliyordum.

Arın 

" Sizi yaşatırsam benim adımda Arın değil, bittiniz siz. "

" Abi tamam bir sakin ol, bulacağız Lavin' i. " Dedi Vural yanımda beni sakinleştirmeye çalışırken.

" Bulacağız zaten lan, bulamazsanız sizinde sonunuz gelmiş demektir."O sırada Eliz ve Ege' de arabayla yanımıza geldiler ve Ege arabadan hızla indi.

" Nerede Lavin? "

" Eben de " dedim sinirle.

" Bak Arın zaten sinirliyim, bir de seni çekemeyeceğim abisi. "

" Ne diyorsun lan, sanki senin kardeşin benim değer vermediğim biri kaçırılmış. O benimde- "

" Neyin lan o senin? Açıkça söylesene sen benim kardeşimi ne olarak görüyorsun. "

" Sana ne lan! "

" Bana ne mi? Lavin' in benim kardeşim olduğunun farkında değilsin sanırım sen. "

" Kardeşinse öyle davran, o kaçırılmış pislik herifin eline düşmüşken bu kadar rahat olma. "

" Ne yapmamı istiyorsun, saçımı başımı yolmamı mı? " Dedi ukala bir tavırla ve bu benim daha da sinirimi bozuyordu.

" Gerekirse olmayan saçını yolmanı istiyorum. "

" Yav bi- " Dediği sırada ona ters bakışlar attığım için kendini zorla durdurdu.

" Mekana gidelim Arın, oradaki cihazlardan buluruz nerede olduğunu." Dedi Eflah. Onun bu mantıklı düşüncesini onaylayıp arabaya hızla bindim.

Bir saniye bile Lavin için çok önemliydi.

Kim bilir şu an ne halde? Diye geçirdim içimden ama sonra bu düşünceyi aklımdan sildim.Çünkü mantıklı düşünmemi engelliyordu.

Umarım her neredeysen, hala iyisindir, o çenenle hala bana laf edebilecek kadar Lavin' sindir.

​​​​​​***

" Kalk " diye uykumdan uyandırmaya çalışıyordu yanımdaki iri adam beni.

Gözlerimi araladım. " Haydi, hızlı ol uyuşuk. "

" Sensin o " diye ağzımın içinden mırıldandım.

" Bir şey mi dedin? "

" Hıhı "

" Ne dedin? "

Bir anlık cesaretle " Uyuşuk sensin dedim, ha birde ekleyeyim sağırsın da galiba, bildiğim bir kulak doktoru var ister- " dediğim sırada suratıma yumruğunu geçirmişti koca oğlan.

Histerik bir kahkaha attım.

" Arın' da sizin soyunuzu yok etmek için yola çıkmamışsa ben de Lavin değilim. "

Arın 

Bulmuştuk, yerini bulmuştuk. Hızla binadan ayrılıp arabalara bindik.

Bekle güzelim, o yanındaki hayvanların soyunu yok etmeye geliyorum.

Diye mırıldanıp daha fazla gaza bastım.

🌟🌟🌟

Bir bölümün daha sonuna geldik. Oy verip yorum yapmayı unutmayın. Umarım bölümü beğenmişsindirr.

Seviliyorsunuzz

​​​​​​

​​​​​