Merhaba, ben laura 17 yaşındayım annem biz küçükken vefat etti. Babam ve ablam leya ile yaşıyorum. Babam bir iş adamı ama kısa bir süre önce iflas etti. Bu nedenle daha mütevazi bir eve taşındık tabi bu ablamı hiç mutlu etmedi. Ablam babamın iflas ettiğini bilmiyor babam anlatmak istesede engel oldum çünkü bunu kaldıramazdı eminim. Ben mi? Ahhh hayır! Tabikide bu beni yıldırmaz çünkü ablama nazaran çok daha dayanıklıyım.
Sabah alarmın sesiyle gözlerimi araladım akşamdan duş aldığım için sadece yüzümü yıkamakla yetinip siyah skinny jeanimi giydim üzerime okul sweatimi çektim (evet okulumuzda forma zorunlu) saçımı salaş bir şekilde at kuyruğu toplayıp odamdan çıktım leya 'yı ve babamı uyandırıp aşağı kahvaltı hazırlamaya indim. Leya tekrar babama neden hala bir yardımcı tutmadığını neden küçük bir eve taşındığımız konusunda soruları yağdırıyordu. Babamda, laura var ya ne gerek var yardımcıya şaka mı yapıyor evet severek yardım ediyorum ama bu şekilde dile getirmesi beni sinirlendirdi.Babam bizi okula bıraktı inmeden bana beni çok sevdiğini söyledi ne alaka diye içimden geçirsemde ben de seni seviyorum dedim. Son bir kaç gündür babam garipti. Okul bahçesinde içeri doğru girerken ablama "öğle arası için seni aynı yerde bekleyeceğim "dedim. Okulda pek arkadaşım yoktu ,çünkü ablama nazaran sıradandım o çok güzel ben ise sıradandım bu da insanların bana karşı tavırlarını etkiliyor. Son bir kaç gündür siyah bir araba dikkatimi çekiyordu sanki takip ediliyormuş gibi ama çok önemsemedim.

Öğle arası Leya'yı bekliyordum ama gelemeyince meraklandım sınıfına gittim ve arkadaşından babamın onu ilk dersin sonunda aldığını öğrendim. Hasta mıydı? acaba meraklandım okul çıkışı koşarak eve gittim fakat kapı açıktı ve evde kimse yoktu bi anda arkamda hareketlilik hissettim tam dönecekken başımda bir ağrı ve göz kararması...

Başımdaki ağrı ile gözlerimi yavaşça araladım ve karşımda bir adam gördüm ne olup bittiğini anlayamadan kafama silah dayanmıştı.