Ertesi sabah erken kalktım kızlar hala uyuyorlardı. Üzerimi değiştirip kızları uyandırdım.

"KALKIN, UYANIN SABAH OLDU " diye bağırınca Işıl korkudan yere düştü. Esra,

"Sabah sabah ne lan bu" diye sitem etti. Işıl hemen üzerini değiştirdi ve yemekhaneye indi bende peşinden gittim. Bizden sonra da Esra geldi. Üçümüz de aynı masaya oturup kahvaltı etmeye başladık. Bir kaç dakika sonra büyük bir gürültü koptu. Kızlar ve ben merak ettiğimiz için o tarafa doğru baktık, tüm bu gürültüye sebep olan kişiyi görünce hiç şaşırmadım. Gelen kişi Özkandı. Evet yakışıklı olabilir ama bu kadar çok ilgiyi hakkettiğini düşünmüyorum. Bütün kızlar,

"Lütfen burada otur" gibi şeyler söylüyordu. İlgimi çekmediği için oralı bile olmadım. Kahvaltımı etmeye devam ettim. Sonra Esranın beni dürtmesiyle ona baktım. Kulağıma eğilip

"Bak buraya geliyor" diye fısıldadıktan sonra Özkanı işaret etti. Onun olduğu tarafa doğru döndüğümde o çoktan masamızın önüne gelmişti bile. Bana dönerek,

"Size katılabilir miyim acaba?" diye sorunca ne diyeceğimi bilemedim. Neyseki Işıl benden önce davranıp,

"Tabii ki bize katılabilirsin." Özkan bu sözleri duyduktan sonra hiç düşünmeden yanıma oturdu. Ona bakınca,

yanına oturmam seni rahatsız mı etti? "diye sordu bende kafamı hayır anlamında salladım. Bundan sonra bütün kızların bana düşman olacağına adım gibi emindim. Kahvaltı ettikten sonra yarım saat boyunca boştuk. Kızlar terasa gitmişti. Ben de hocanın anlattığı efsaneyi daha iyi öğrenmek için kütüphanedeki kitaplara bakmaya gitmeyi tercih ettim ve bü yüzden onlardan ayrılmıştım. Kitapları incelerken daha önce görmediğim bir kitap dikkatimi çekti ve doğal olarak almaya çalıştım fakat boyum yetmedi. Boyum aslında kısa değildi fakat kitaba yetişebilecek kadar da uzun değildim. Arkamdan gelen kıkırdama sesi ile arkamı döndüm. Döndüğümde kıkırdama sesi çoktan gitmişti. Özkan ile karşılaşınca,

"Burada ne arıyorsun? " diye sordum. "

Senin gibi bende kitaplara bakıyorum " dedi ve benim ulaşamadığım kitabı kolaylıkla alıp bana uzatınca kitabı aldım ve ona teşekkür edip kütüphaneden çıktım. Terasa kızların yanına gittiğimde Esra bana,

"Melis çok dikkatli olmalısın Özkan yüzünden bütün kızlar sana düşman olucak" dedi endişeyle,

"Evet biliyorum beni uyardığın için çok teşekkür ederim " diyerek onu sakinleştirdim. Daha sonra sınıfa gitmek için aşağıya inerken karşılaştığım her kız bana sanki bir çöpmüşüm gibi bakıyorlardı. Onları takmamaya çalıştım ama olmadı. Sınıfa gitmek için adımlarımı daha da hızlandırmaya çalıştım. Sınıfa vardığımda bir kaç kız önümde duruyordu. Kızlardan biri,

"Sana Özkan la çıkmak ne demek göstereceğim "dediğinde geri dönmek için Bi hamle yaptım fakat beni diğer kız tuttuğunda içimi büyük bir korku kapladı. Bir başka kız cebinden telefonunu çıkardı ve bizi çekmeye başladı. Saçımı çektiklerinde acıdan tiz bir çığlık attım. Tutmaya çalıştığım göz yaşlarım yavaş yavaş yanaklarıma doğru hücum etmeye başladığında bir ses işittim, bu ses Emir 'e aitti. Onun da bana vuracağını düşündüğüm anda beni şaşırttı.

"NE YAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN" diye bağırınca bütün kızlar geri çekildiği için serbest kaldım. Emir video çeken kızdan telefonu alıp videoyu sildi. Kız telefonunu almak isteyince Emir telefonu duvara fırlattı ve

"Benden başka hiç kimse bu kıza zorbalık yapamaz" dedi. Kızlar kaçınca bana elini uzatıp

"İyi misin "deyince ona güvenmek ve güvenmemek arasında kaldım. Ve ona güvenmeyi tercih ettim. Elini tuttuğumda beni kendine doğru çekti ve sakinleştirici bir sesle

" sana zarar verdiler mi diye sordu. Ben hayır dedikten sonra beni bıraktı. Ona teşekkür ettim ve merekıma yenilerek

" Neden bena yardım ettin?" diye sordum.

"Çünkü benden başkası sana zorbalık yapamaz" deyip gitti

Ders bittikten sonra kızlara olan biteni anlattım. Esra

Emir kesin senden hoşlanıyor. " dedi bende yok öyle bir şey dedim ve kollarımı göğsümde birleştirip başka bir yere baktığımda gözüme Emir çarptı bana bakıp gülüyordu hemen bakışlarımı kaçırdım. Olabilirmiydi Emir benden hoşlanıyor muydu.