Gazze'de doyulmayan feryat. Gazze'de göz göre göre ölüme terk edilen insanlar. Doyulmayan acı ve gerçek feryatları. Hani biz insandık hani biz kardeşçe yaşıyorduk. Nerde insanlık nerde kardeşlik? Hangimizin içi rahat, hangimiz başını yastığa rahat koyabiliyoruz. Her gün her gece arşa yükselen feryadı biz mi duymuyoruz? Yoksa duymamazlıktan mı geliyoruz?Arş'ta duyulan ama komşusun da duyulmayan feryadı duyurma vakti geldi. Arşa yükselmeden acı feryatlar komşusunun duyması için bağırmaya geldik...

Bir anlığına her şeyi bir tarafa bırakıp düşünün. Siz olsaydınız ne yapardınız? Gözünüzün önünde çocuğunuz, eşiniz, babanız, anneniz ölse ne yapardınız? İlk yapacağınız şey sesinizi duyurmak olurdu. Bakın sizinde yapmak isteyeceğiniz ilk şey feryat edip sesinizi duyurmak ama arşa yükselen feryatlara kulak tıkıyorsunuz.