İnanmak kalp'ten gelen duygulardır, insan sevdiğine değer verdiğine hayatın da yer verdiğine inanır, bana yanlış yapmaz beni yarı yol da bırakmaz dediklerine inanır insan.

En önemlisi bir ve tek olan ALLAH' ın varlığına inanmalısın.

Herkesten herşeyden daha çok inanmalısın Rabbine. En içten kalbinle, en içten gelen imanınla inanmalısın seni yaratana.

Sana bunca nimeti verene, seni senden daha iyi bilene. Hiç düşünmüyor musun?

Rabbim bunca nimeti vermiş, ben neden ona karşı olan görevleri mi yerine getirmiyorum? diye. Neden ona yönelmiyorum? diyorsun da, hala duruyorsun hiç bir şey yapmadan öylece hayatına devam ediyorsun.

Rabbine inanan kalbini dinlemen vakti geldi. Rabbim vermişse sana iman senin de durmaman gerek.

Güzel günlere varmak için çabalaman gerek. Dinine bağlanıp Peygamber yolundan gitmen gerekiyor.

ALLAH'A yönelip ona secde etmen gerek. Madem bütün kalbinle inanıyorsun Rabbine. Neden görevlerini yapmıyorsun? Sen inandığın, kalbin den geçenleri yap ki Rabbinin huzuruna varabilirsin.

İnsan çok şeye inanmalı.

Bütün kalbiyle Rabbinin onu en güzel günlere kavuşturacağını, ona daha çok huzur vereceğini, ona ummadık şeyler nasip edeceğine inanmalı insan tüm kalbiyle.

İnsan Rabbine inanır, dayanır, güvenir ise, Rabbi onu olur olmadık yerler de bırakmaz.

Rabbim ona dayanıp, güvenip, inananları bırakmak yerine, kuruması altına alır kulunu, daha çok sever, ona daha çok nimet rızık nasip eder, kulunu iki dünya da mutlu etmek için herşeyi verir.

İmtihan eder ama imtihan etmesinin sebebi kulunu huzurun da temiz görmek istemesidir. Bilen biliyor bilmeyen ise Rabbim beni üzüyor bana mutlluluk nasip etmiyor der.

Oysa bilseydi eğer imtihanın sonunu, oturur imtihanı verene her saniye şükrederdi, daha temiz çıkmak için huzuruna, kendisi isterdi Rabbinden imtihanı, Ahirette güzel şeylere kavuşmak için.

Peki ya insan dönüp bakıyor mu hiç kendine, ya insana inananlar, bir kedi bile alırsın kendine, o herşeyiyle senin olur.

Senin istediğin gibi davranır, sen ne dersen onu yapar, sadece sana sadık kalır, sen ne öğretirsen saşmaz ondan, bir hayvan bile sahibine bu kadar sadık kalabiliyorken.

Bir insan yüce Yaradana, kainatın sahibine, asıl kendi bile kendine ait olmayan insan, kulu olduğu ALLAH'A bir kedi kadar asıl sahibine sadık kalmıyor.

O küçücük kedi bile sana muhtaçlık duyar, sana ihtiyaç duyar senin elinden hiç bir şey gelmese de, sen sahibi olduğun için sadık kalır sana.

Sen ne dersen onu yapar, doğru ya da yanlış demeden çünkü sana bütün benliğiyle inanmıştır.

Sorgulamıyor tercihlerini isteklerini, inan sen de bir kedi kadar masumsun.

Bir kedi kadar yüreyin yok mu? Rabbine inanıp dayanasın.

Sen de aynı kedi gibi güven Rabbine, senin için hep en iyisini istiyor Rabbin.

Yeter ki sen de inan Rabbine bütün benliğinle, yeter ki dön öğrettiği yola, çıkmaza sürükle me hayatını, uçuruma götürme kendini, at bi kenara hepsini bu kötü hisleri, seni yanıltan düşünceleri, sadece Rabbine dayanıp, güven ona bütün kalbinle en içten duygularınla secde et.

Rabbine döner isen, o zaman kavuşursun özgürlüğüne.

Sonrasın da içtenlikle sana inanlara sana içini döküp yaslananlara, umutlarını, güvenlerini kırma bu da yanılttı bizi dedirtme onlara.

Keşkelere eşlik etme ismini, güven ver Rabbinin emrettiği gibi kimsenin kalbini kırma, üzme gözyaşına ulaşamayacağın insanları.

Sana yaşattıklarına dönüp baksan da aldırma. Belki gelmeliydi bunlar başına, gelip geçer elbet her şey,senin geçmez dediğin günlerin de ve gecelerin de seni yanlız bırakmadı ALLAH.

Bilmelisin her zor günün bir batan güneşi, her karanlık geceninse doğan güneşi vardır.

Bilmelisin her dertli geçen gündüzüne geceyi üstüne örten, her karanlık gecene güneşle aydınlatan Rabbindir.

Bilmelisin ve inanmalısın bütün kalbinle ALLAH'A.

Aslında senin de hayatın da inanıp anlatıkların, söyleyip yaşadıkların, ne kadar acımasızlar değip ağladıkların vardır.

Artık yoruldum hazmedemiyorum değip. Kahrolup çıkmaz yolda kaybolduğun, kaybolup bulamadığın yolunu, şaşıp ulaşamadıkların arayıp cevap alamadıkların vardır.

Ama Rabbinin isteğiyle ulaşabilirsin yolunu bulabilirsin yeter ki, Rabbin den iste, o seni ulaştırsın.

Yolunu bulmana yardım etsin, ulaşsan da, kaybettiğin yolunu bulsan da, kime ne yapabilirsin, sen Rabbinin vahiylerle gönderdiği öğrettiği yola dön ve Rabbine bırak onları.

Rabbin soracaktır onlara hesabını sana bunları yapanları. Hayatını dünya da cehenneme çevirenlere vardır cevabın. Ama sen ALLAH'A bıraktın onları.

Hayatta inanıp dayandıkların yüzünden yarın için hayal ettiklerin dünde kaldı, daha sen yaşamadan alt üst ettiler hayatını, bilseydin sadece Rabbine inanıp dayanmayı kalmazdı öyle dünde kalan yarınların.

Yaşamadan vazgeçtiğin kararların, hepsi onlar içindi değip bıraktığın hayatın.

Bu yüzden üzülüyorsun, bütün bu haykırışın onlara en çok da bu yüzden kırılıp, inciniyorsun.

Değmeyenlere verdiğin değer, haketmeyenlere verdiğin hayatın için ağlıyorsun.

Kime gitsem, yönümü ki me doğrultsam değişlerin, üzülüp niye inandım değişlerin yakar seni.

Nereye dönsen, kime kaçsan da, sanki ateş saçılmış göysüne de söndürenin yok, yanın da duranın, teselli edenin yoktur. Ama bilirsin ve dönersin, sana bunları hayatına imtihan yazıp yaşadıklarını yaşatanı biliyorsun.

Zorlandığın hayatında. Acaba geçer miyim? Başarır mıyım? Bu zor imtihanlı kapının ardına ulaşır mıyım? değişin.

Azda olsa bilirsin her zor kapının ardından gelen güzel günlere ulaşacağını, yardımını esirgemeyeni, sana ummadığın kapıların açılacağınî.

Çünkü Allah; en güzel kapıları açmak için, kulunu imtihan eder. Acaba kulum gene beni seçer mi? Bana yönelir mi?diye.

Biz dünyada ebedi kalacakmışcası yaşıyoruz. Bize inananları, güvenenleri düşünmeden yaşıyoruz. Acaba kırıp döktük mü? diye düşünmeden yaşıyoruz, biliyoruz birinin sabretmesi gerek, her zorluğun üstesinden gelmesi gerek.

O yüzden, geçici bu dünyada, kimsenin başına ak almayın, kimsenin kalbine yara, gönle yük, dile ah olmayın, yaşadıkları bahara kış, mutlu olduklarına, inandıkları yollarından ayırmayın.

Yürüdüyünüz hayat yolunda, yoldaş aramayın. Yoldaşını kalbinin derinliklerinde inandıkların da ara, o seni istediğin yolda doğru adımlarla hedeflerine ulaştıracak.

Rabbine dayan ve güven, Rabbinin güç ve kuvvet verip nasip edip başarmanı sağladığı istekelerin de, başkalarının yoluna ışık olabilirsin, eee bu hayatır aslında, kimine ışık olacak ki mine zifiri karanlık, önemli olan yaşamaktır, ama doğru yolda, emin adımlarla kimsenin hayatına, gölge yük olmadan, başarmaktır yaşamak.

Ne ki me dert olacak, ne de kimsenin hayatına dalacak, o yüzden sen kendi yoluna bak.

Rabbinin senden istediği kaderine çizip yazdığı yöne yönelmeni , doğru yolda yürümeni ona inanıp sadece ona yönelmeni, Rabbinin senden istediği budur.

Bu yüzden üzülme ne kadar kırılsanda, bunlar beni anlamıyor desende Rabbin biliyor ve görüyor.

Yaptıkları yanlarına kalacak sanma hayatına devam et sen. Herkes hakettiğini bulacaktır mahşer günün de.

Rabbine inanıyorsan eğer, onun senin hakkını onlara bırakmayacağını da bilirsin, üzülmezsin kırılmazsın, Rabbine dönüp her şeyi ona bırakıp bir yerden yaşamaya devam edersin.

İnsan devam etmeli yaşamaya, kendini bırakıp yerden yere vursa ne ala, sadece daha çok üzülür, ruhunu sıkıntılarla buğar bu sefer de Rabbine yönelmek yerine, nefsine esir olur.

Bu yüzden devam et her ne olursa olsun, ne yaşarsan yaşa, Rabbine dönüp yaşama gücünü, hayata tutunma dalını ondan iste.

Bel ki senin alttan alman gerek, etrafındakiler seni anlamıyorlar bir türlü, sen ne desen de, ne anlatsan da anlamak istemedikleri için anlamıyorlar, belki cahillikten böyle yapıyorlar, herşeyi en iyisiyle onlar biliyormuş gibi davranıyorlar.

İşte bu yüzden görmezden gel duymamazlık yap ki hayata devam edebilesin. İşte böyle olan çok insan var aslında etrafımız da, ama birinin sabredip alttan alması gerekiyor yoksa hayatın kendisi çıkmaza sürüklenecek.

Bu yüzden büyüklük sende kalsın sen alttan al sana inanmayanları senin hayata aynı açıdan aynı pencereden bakmayanları sen alttan al.

Belki senin de hayatın da aynı pencere den, bakmadığın insanlar vardır, birde sen denesen, onların penceresinden bakmayı.

Çünkü belli onlar bakmayacak senle aynı pencere den, onlar bildiklerine, inandıklarından vazgeçmeyecek, sen alttan al senin tercihin olmasa da o pencereden bakmak, istemesen de, senin zevkin olmasa da sen bak, onlar gibi düşündüyünü bilsinler yeter.

Çünkü böyle olmasa ne hayat geçilir, nede ömür, sen seni bütün bunlar sonun da ödüllendirecek olana dön.

Dünya ömrü bittikten sonra ki hayatın da, mutlu olmak için, Rabbinin huzun da huzur bulmak için sabret, ve sen alttan al bu hayatı, elbet geçer, geçmez dediğin günler, öyle bi geçer ki, sen daha farkına bile varmadan nasıl geldi, nasıl gitti, nasıl bitti dersin.

Unutma sadece Rabbine yönel çünkü, sana istediğini verecek olan Rabbindir.

Sen hiçbir şeye sahip değilim dersin ama senin sahip olduğun en güzel şey; Rabbinin kalbine verdiği iman.

İnan ki o dünyada ki her şeye bedeldir.

Rabbim bir şeyi senden almışsa eğer, sana daha iyisini verecektir, ondan almıştır sen de olanı.

O yüzden üzülme zaten dünyada daz hep en iyilere sahip olmak için, elimizdekilerden de vazgeçmek gerekmez mi, eee o zaman bu kaygın niye Rabbine inanırsan eğer Rabbin en iyisine kavuşturacaktır seni.

Bunu bil ki, Allah gümüş kapıyı kapattı mı! neden kapandı diye üzülme sadece inan, senden almasının bir sebebi var, Rabbinin bir bildiği var.

Bunları sana yaşatmasının sebebi var.

Gümüş kapı kapandı diye üzülüp, buruklaşan yüzün de, dert edip düşüncelere daldığın günlerin de, üzülüp hatta kaybettiklerin için ağladığın da, elim de olan da elimden alındı dediğin de, hiç ummadığın bir gün de, bir anda Rabbim seni mutlu edecek, sana istediğini verecek, sana en güzel günün de, senin yüzün de güllerin açılacağı gün de sana altın kapı açılacaktır.

Sadece inan Rabbine.

Rabbine inanan kalp elbet bir gün huzur bulacak, ya bu dünya da, yada ahirette bulacak, ama en önemlisi Rabbinin huzuruna başın dik çıkacaksın, varsa eğer kalbin de ALLAH'A karşı iman. En güzeline ulaşacaksın.

En güzeline ulaşmak için, Rabbinin huzuruna güzel çıkmak, hayata gelip geçer de, herkesi ona havale et, çünkü çabalayıp elde etmeye çalışsan da boş.

Rabbin vermese sana iman, seni huzuruna kabul etmezse eğer, iki dünya bir araya gelse gene

elde edemezsin imanı, istemezse Rabbin, huzuruna varamazsın.

Haydi güzel kardeşim dön Rabbine de, kalbin imanla buluşsun, huzurunda asıl huzura ersin gönlün, kalbin de güller açsın da, susayan gönlün ferahlansın.

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂