Evet,söylemiştim ona.Gitmeyecektim,onun için bir süre burada kalacaktım.Söylediğimde gözünlerinin nasıl parladığını gördüm.O gerçekten uzun süredir yalnızdı.Olsun,kaldığım süre boyunca onu mutlu edecektim.İyi biriydi,yaptığı işler beni ilgilendirmiyordu.Ayrıca bana da bir zararı olmamıştı.Tabağımı Zehra abla ben bırakırım dese de kabul etmedim,kendim götürüp mutfağa bıraktım.Sonra da odama çıktım.Üzerime rahat bir şeyler giydikten sonra tekrar onun yanına gittim.Gözleriyle beni süzüyordu.Fark etmiştim.Yanına yaklaştım ve konuşmaya başladım;

"Eğlenmek için ne yapabiliriz?çünkü ben cidden çok sıkıldım."

"Hmm,düşünmem lazım"

"Pekâla,düşün bakalım"

"Benimle ofise gelmeye ne dersin?"

"Ofise mi?"

"Evet,şirkete gidiyordum zaten.Orası da pek eğlenceli bir yer sayılmaz ama orada sıkılmazsın."

"Peki,hemen üzerimi değiştirip geliyorum."

Koşarak üst kata çıkıp direk odama daldım.Üzerime kırmızı bir elbise giydim.Saçlarımı tarayıp,ensemde topladım,ayakkabılarımı giydim ve yüzüme de allığımı sürdükten sonra çantamı alıp odadan çıktım.Ah,yine fark ettim.Ne giysem beni süzüyordu.Çapkın adam,ne olacak.Görmemiş gibi davrandım.Beraber dışarı çıktık.Şoför gelip kapımı açtı ve arabaya bindim.O da diğer taraftan bindi.Araba çalıştı ve bir süre sonra şirkete geldik.