Ağlamaktan arabada uyuyakalmıştı.Bende gizlice onu izliyordum.Şoföre bizi eve götürmesini söyledim.Araba hareket etmeye başladı.Ben hala onu izliyordum.Acaba içeride ben yokken ne olmuştu?Efsun,Gece'ye neden böyle bir hareket yaptı ki?Derdi neydi?Üstelik patronunun...,patronunun,Ben onu arkadaşım gibi görmüyordum ki.O zaman o benim neyim oluyordu?Her neyse,Gece uyanır uyanmaz içeride ne olduğunu anlatmasını isterim.Eve gelmiştik,o hala uyuyordu.Onu kucağıma alıp odasına götürdüm.Yatağa yatırmadan ayakkabılarını çıkardım ve son olarak üstünü de örterek odadan çıktım.Yaklaşık iki saat sonra oturma odasında oturmuş kitap okuyordum.Kapı çalınca kafamı kaldırdım ve;

"Gel"

Kapı açıldı.O içeriye girdi.Karşımdaki koltuğa oturması için işaret ettim.Masum hareketlerle gösterdiğim koltuğa oturdu.

"Nasılsın,nasıl hissediyorsun?"

"Sadece biraz başım ağrıyor o kadar, bir şeyim yok."

"Peki,aç mısın?"

"Hayır,canım bir şey istemiyor."

"Tamam,pekâla,senden bir şey isteyebilir miyim?"

Kafasını kaldırdı, dolu ve yorgun gözlerini bana dikti.

"Ne isteyeceksin?"

"Ben yokken Efsunla aranızda ne geçti?"

Kucağında duran elleriyle oynamaya başladı.Artık ona bakmıyordu.

"Neden soruyorsun?"

"Seni gördüm,iyi değildin.Bana ne olduğunu anlat ki bende olayı çözeyim."

"Sen gittikten sonra etrafı incelemeye başladım.Yanlış anlama sadece masanın üzerine fln başka bir şey yapmadım."

Gülümsedim.

"Sorun değil,devam et"

"Sonra biraz susadım.Sen Efsun'a söyleyebileceğimi söyledin.Ben tam dışarı çıkacakken o içeri girdi zaten. Sonra,sonra ondan bir bardak su istedim ve suyu getirdi.Ama almak için elimi uzattığımda bardağı kafama boşalttı."

Dedi ve ağlamaya başladı.Yerimden kalkıp onun yanına gittim hemen.Önünde diz çöktüm ve bana bakması için ellerini yüzünden çektim.Gözyaşlarını silerek;

"Gece,ağlama lütfen."

"Ezel,ben bunu hak edecek bir şey yapmadım ki"

Daha çok ağladı.

"Biliyorum güzelim,biliyorum.Sen bir şey yapmadın."

Yapılacak şey belliydi.Hemen telefonumu aldım ve Sedatı aradım...