Gözlerimi araladım.Her yer karanlıktı.Acaba kör mü olmuştum?O adam bana ne yapmıştı?Bir saniye,ayak sesleri geliyor.Kapı çaldı ve sonra açıldı.Bir el uzanıp ışığı açtı muhtemelen.Yoksa kör olup da görmem normal değil şuan.Demekki akşam olmuştu.Sonra yattığım yerden biraz doğruldum,kim olduğuna bakmak için. Sonra,sonra onu gördüm.Kumral saçları ve deniz mavisi gözleri.Çok yakışıklıydı.Tıpkı şu romantik filmlerdeki gibi.Demekki öyle bireyler de varmış gerçek hayatta.Beni görünce gülümsedi.Sonra konuşmaya başladı;

"İyi uyudun mu?"

"S-sen dün vurulmuş halde bulduğum kişisin"

Güldü.

"Evet,ta kendisiyim"

"Yaran nasıl oldu?"

"Ben gayet iyiyim,ayrıca alışkınım yani sıradışı bir şey değil benim için"

"Nasıl yani?"

"Ben bir mafya lideriyim.Karahanlı Mafyası'nın lideri,Ezel Karahanlı"

"B-bana ne yapacaksınız,ben kötü bir şey yapmadım sana,sadece yardım ettim."

"Hmm,pekâla,bunu yemekte konuşuruz,dolapta sana göre kıyafetler var,geleceğini bildiğim için sana göre birkaç parça kıyafet getirttim,istediğini giyebilirsin"

Ve odadan çıktı.

Ben daha olayın şokundaydım.Bir mafya liderinin eline düşmüştüm ama ona bir zararım dokunmamıştı.Belki de bana bir şey yapmaz,diye düşünerek dolaba ilerledim.