Ben küçükken onları hayranlıkla izleyen bir kız çocuğuydum ama kimse benim de polis olacağımı inanmıyordu. Sen mi yapacan? Sen kim polis olmak kim? gibi bir çok söz işittim ama yüreğimde kavrulan bu sevda hiçbir zaman vazgeçmem gerektiğini bağırıyor gibiydi. Ben kendi dünyasında yaşamayı severdim çünkü kendi dünyamda bu sevda vardı. Şanlı bayrağımın gözümü kaptığımda gözümün önünde olmasıydı. Ben her gün görüyordum polisleri beli polisleri tanırdım,onaları çok sevdiğim için hepsine takma bir isim takmıştım. Gidiş geliş saatlerini ezberlemiştim kimin hangi saate gidip geldiğini biliyordum, ders çalışırken bile polis araçları sesi gelince balkona koşardım onların aracını görünce bile mal mal sırıtırdım çünkü bu sevda uğruna can vermeye hazırdım. Ders çalışırken onların şarkılarını dinleyip zevk alarak ders çalışıyorum, bu sene polisliğe hazırlanıyorum bide MSÜ ye de gircem önemli olan Şanlı bayrağımın göğsümün üstünde taşımamdı. Ve bir gün polis olup o gururu tatıcağımı biliyorum. Ben saplantılı bir sapık değilim ben onlara gururla bakan biriyim onları görünce yüreğimin kavrulmasıyla yollarını gözetleyen bir vatan aşığıyım...