Unutma, Düşman kör nişancıdır.

Ama dost nereden vuracağını iyi bilir...

Ya da dost sandıklarımız...

...

Bugün günlerden cumartesiydi. Annem ve babam hazırlanıp karakola gideceğimizi söylediler. Biraz endişeliydim, kahvaltı yapar yapmaz hemen odama gidip siyah bir eşofman ve beyaz tişörtümü giymek üzereydim ki giymekte olduğum tişört o eve gittiğimde giydiğim tişörttü ve yıkanmasına rağmen üstünde bazı yerlerinde kanın renginin pembelikleri vardı. Elimdeki tişörtü yatağımın üzerine bırakıp siyah, sıradan bir tişört giydim.

Karakolun önüne geldiğimizi araba durunca anlamıştım. Arabadan indim v e benim içimi bir güven sardı. Annemle babam önde ben arkalarında onları takip ediyordum. İçeri girdik ve yanımıza Murat komiser geldi. Beni tanımıştı sanırım ne de olsa neredeyse her gün buradaydım. Murat komiser konuştu;

"Berk komiser de sizleri bekliyordu, buyrun"

O sırada annemin telefonu çaldı. Annem telefonu açtı ve biraz uzaklaşıp konuşmaya başladı.Geri geldiğinde ne olduğunu sordum ve şok!

"Sarplar akşam bize geleceklermiş o yüzden işimizi hızlı bitirip çıkalım"

Berk komiserin kapısı açıldı ve bizi içeri aldılar. Berk komiserle görüştükten sonra eve geçtik ve misafirlerimizi beklemeye başladık .

Yaklaşık bir saat sonra kapı çaldı, gelmişlerdi. Kapıyı açtım ve istemsizce

"Hoşgeldiniz" dedim. Sarp hariç hepsinin suratı gülüyordu.

Annemin sesi ile kendime geldim;

"Hadi kızım sarpla beraber odana gidin" o an içimden saydıklarımın hiçbirinin dışarı çıkmaması için dua ediyordum.

Sarp'a gözlerimle işaret edip odama doğru yürüdüm. Odaya girdik o yatağımın üstüne oturdu ben ise çalışma masamın sandalyesine.

Onun konuşmasını bekliyordum ama bir çıt bile çıkmıyordu en sonunda söylediği tek şey;

"Bu Gece Karakolluk Olabilirim" istemsizce ağzımdan soru sorarcasına "ha?" çıkmıştı.

Sonra sinsi bir gülümsemenin ardından" o şarkıyı biliyor musun" dedi.

Biliyordum ama belli etmedim çünkü ne haltlar karıştırdığını anlamalıydım. Başımı hayır anlamında salladım.

Tekrar lafa başladı;

"Siyah kadar yanlız ol" bu sözü de çok severim dedi.

O an ağzım açık kalmıştı, bir sürü şey geçiriyordum aklımdan.

Acaba'lar beynimin her yerinde geziyordu ama olamaz ki o yapmaz.Tamam beni sevmiyordu ama bu kadar yapacağını sanmıyordum.

Ben derin düşüncelere dalmıştım ama o odadan çoktan ayrılmıştı.

O maskeli adamın kim olduğunu bana zaman gösterecekti...

Her son yeni bir başlangıçtır.

Tam bitti derken yeniden başlarız asıl hayatımıza...

Ama benim hayatım u dönüşü yapmış bir haldeyken tekrar nasıl düzelecekti hiç bilmiyordum...