14.bölüm

uyuduğum yerden hızla sarsıl ama uyanmıştım, zaten zar zor uyumuştum şimdi birde sarsilarak uyanmak iyice mallaştırmıştı beni

Beni sarsan ise Asrın şahsıydı

Eğer beni boş bir konu için uyandırıyosa burda onun cenazesi kalkardı

Parla:ne var noldu

Asrın:doktor çıkıyor kalk

Asrının dediklerini algılamam çok kısa bir zamanımı almıştı hemen oturduğum koltuktan fırladım ve doktorun karşısına dikildim

Doktor ise ne sorucağmı gayet iyi bildiği için hemen açıklamaya geçmişti

Doktor:gözünüz aydın Alaz bey uyandı

Parla:d-durumu nasıl iyi mi

Doktor:şuanda kalıcı bir hasar görünmüyor ama ilerliyen zamanlarda tekrar kontrol edicez kendisini,yanına girmeyin birazdan normal odaya alıcaz istediğiniz gibi girersiniz bir kişi de refakatçi olarak kalabilir

Asrın:teşekkürler doktor bey

Doktorun dedikleri sevinçten ağlamama neden olmuştu yanıma koşarak selen ve arkasında özer ailesi bizden gelicek haberi bekliyorlardı

Bana kalmadan Asrın hemen söylemişti

Asrın:uyandı, birazdan normal odaya alıcaklar

Selen hemen koşup sarılmıştı halaa kendimi alazın uyandığına ikna etmeye çalışıyordum

Bu korkuyu birçok kez yaşamıştım ama her seferinde Alaz giderken bana geliceğine dair söz vermişti

Ama şimdi herşey çok başkaydı ve bu durum beni dhaa çok korkutuyodu

Ama şükürler olsun ki uyanmıştı, bana, bize geri dönmüştü şuanki tek temelli ise kalıcı bir hasarın olmamasıydı

Aldığımız haberin sevinciyle kafeteryaya inmiştik iki masaya doluşmuş kahve içiyorduk elim habir telefona gidiyor saate bakıyorum, ama saat sanki bilerek yapıyomuşcasına geçmek bilmiyordu

Sonunda iki saat olmuş ve biz doktorun yanına uğrayıp oda numarasını öğrenmiştik

Doktorun söylediğine göre ilaç vermeyi kesmişlerdi ama Alaz kendiliğinden uyuyordu şuan tek yapıcağımız onun uyanmasını beklemekti

Doktorun ise tekrar tekrar uyardığı tek konu kalabalık yapmamamız dı refakatçi olarak ben kalıcağım için zor da olsa herkesi eve yollamıştım Yasemin ise selenle beraber bizim evimizde kalıcak yarın ise biz kıyafet getiriceklerdi

Benim kadar yaseminde çok kötü olmuştu ani haberle uzun bir otobus yolculuğu yaşamıştı o yüzden iyice dinlenmesini istiyordum

Bir yandan ise alazın komutanı, tim arkadaşları ve onların eşleri arıyorlardı hepsi teker teker aramış dualarını iletmişti tim arkadaşları ise yarın kesin uğricaklarını söylemiş alazla da iletmemi istemişlerdi

O kadar çok seveni varken eğer gitseydi arkada gözü yaşlı birçok insan bırakmış olucaktı ama gitmemişti

Daha çok pijamalarımla koridorda oturmak istemediğim için odaya girmiştim

Odanın kapısını açınca karşımda yatakta hareketsiz bir şekilde boylu boyunca yatan Alaz karşıladı beni

Üstü çıplak, omzunda sargı bezi vardı vurulduğu yerlerden biride koluydu diğerleri nerde şuan anlayamasamda bir yeri açır diye sarılmamış, dokunamamıştım

Saater önce akan göz yaşlarım ise teraradan yanaklarımla buluşmuştu

Onu bu halde görmek canımdan can alsada iyi olduğunu bilmek bana iyi geliyordu

Hemen bir sandalyeyi yatağın yanına çektim ve başımı yatağın yanına koyarak uzanan elini avcunun içine aldım

Onu uyandırmamaya dikkat ederek avucunu sevdim, öptüm, kokladım

Onun kokusunu içime çektiğimde nefes almaya başladığımı hissettim

Bu duyguyu nasıl anlatabilirsin bilmiyorum ama çok başka bir histi

Saatler birbirini kovaladı ve ben saatlerdir uykusuz olduğum için alazın yanında uykuya teslim oldum

Ve artık rahat bir uyku çekiyordum

SAATLER SONRA

Başımın üstünde ufak ufak kıpıtdanmalarla bilinçim yerine gelmeye başlıyordu

Yavaş yavaş algılamaya başlarken hastanede olduğumu ve kıpırdayan kişinin de Alaz olduğunu algıladuğım an başımı hışımla kaldırdım

Ve o gözleri gördüm orman gözleri

Alaz:günaydın

Gözlerimi kırpıştıra kırpıştıra baktım ve en sıcak gülümsemene cevapladım

Parla:günaydın ben senin kolunda mı yattım, özür dilerim, acıttım mı

Alaz:sakin ol birsey olmadı hissetmedim bile

Parla:ben doktoru çağırıcam sakın kıpırdama

Alaz:şuan gerek yok, gelir birazdan zaten

Parla:iyi misin

Alaz gözlerini üstünde gezdirerek

Alaz:ne kadar iyi olursam öyleyim

Parla:özledim seni, korktum çok korktum..... İlk defa gidiceksin sandım

Gözümden bir yaş düştüğünde alazın bakışları gözlerimden yanağıma süzülen göz yaşıma takıldı

Anında sildiğim göz yaşımın ıslaklığı yüzümde dururken konuşmamı devam ettirdim

Parla:barışalım mı... Sonra küseriz Bi kere sarılıyım

Alazın diceklerini beklerken o cevap vermek yerine beni kendine çekti

Kollarımı hemen alazın boynuna sardığımda küçük ama benim için büyük bir inleme geldi alazdan

Hızlq geri çekildiğimde eli omzuna gitmişti

Hasta olduğunu unutup çok sert sarılmış olmalıydım

Parla:çok çok çok özür dilerim, çok acıyomu, doktoru çağırıyim mi

Alaz:sakin ol güzelim, hafif acıdı ama geçti bak

Omuzlarımı kaldırıp indirdiğimde o da hafif bir kıkırtıyla gülmüştü

Biraz dhaa sessizlik oldu biraz dhaa ve biraz dhaa Alaz ilaçların etkisiyle uyuya kaldı ve bende bu günümüz için dua ettim