MEDYA: karan ural

1 sene sonra karan uraldan

"Ural uyan artık saat 6 oldu."

Diye konuşmaya başladı cingan abim

"24 saate uyanıcam abi merak etme" dedim ve götü devirip uyumaya devam ettim.

"Oha ural 5 dakika desen anlarım 10 dakika desen anlarım 24 saat ne lan kalk çabuk suyla gelirim yoksa"

"Hıhı tabi" dedim ve uyumaya devam ettim.

Ensemde hissettiğim soğukluk ile kafamı kaldırdım. Abim elindeki soğuk suyu üstüme dökmüştü.

"ABİ!" diye bağırdığım an abim odadan toz olmuştu.

Bazen 24 yaşında olduğundan şüphe ediyorum. Çünkü 6 yaşında çocuktan farkı yok.

Üstümü değişip yemek salonuna gittim.

"Bugün ablamlar gelecek babamlarla haberin olsun" dedi abim

"Ozaman Baran abilerde gelecek"

"Evet, abimlerde geliyor"

Doruk abim 7 yaşındayken gerçek babası tarafından halatla bağlayıp aç susuz bırakırmış bu yüzden travma yaratmış sonra bunu duyan Faruk babamlarda abimi o adamdan satın almış abim neredeyse 17 yıldır faruk babamlarla yaşıyor.​​​​

"Tamam ozaman gelsinler"

Doruktan

Karan bugün biraz garipti. Ailesi ve arkadaşları onu ölü biliyordu. Geçen sene sahilin üstünde bulunan bir ceset karana benzediği için öldü zannetmişler.

Ama katiller asla ölmez...

Karan ile ilk tanıştığımızda korkak bir sokak çocuğuydu o sene babamla Türkiye'ye gelmiştik.

~ doruk 18 karan 10 yaşındayken

Doruk babası ile türkiyeye gelmişti. Gezeceğini söyleyip dışarı çıkmıştı.

Ağlayan bir çocuk görmüştü. Yanına gitmişti.

"Ne oldu küçük neden ağlıyorsun?"

"İntihar etmek kötü birşeymi?

"Evet hemde çok kötü birşey"

" İntihar etsem ne olur?"

"Seni seven insanlar üzülür"

"Ya seven insan yoksa?"

Şaşırmıştı doruk çünkü henüz 9-10 yaşında bir çocuktan bunları duymak istemiyordu.

"O zaman ben üzülürüm"

"Ama nasıl beni tanımıyorsun bile"

"Tanışalım ozaman Doruk ben, doruk Tengiz"

"Karan ural"

"Bak artık tanıyorsun ailen nerde?"

"Yok 9 yaşında evden kaçtım sonrada hiç dönmedim"

"Nerde kalıyorsun karan"

"Sokakta"

"Bizim evde kal istersen? Bizimle yaşarsın hem babamda izin verir"

"Kızmazmı sana?"

"Benim babam bana asla kızmaz, hatta gel benimle babamla tanışırsın"

"Tamam" deyip kabul etmişti karan

Doruk uralın elinden tuttuğu gibi babasının yanına gitmişti.

"Baba?"

"Efendim oğlum"

"Birşey konuşabilirmiyiz?"

"Tabiki içeri gel"

Doruğun elindeki çocuğu görünce önce şaşırmış sonrada gülmüştü babası çünkü karan utanınca çok tatlı olmuştu.

"Baba bu karan ural sokakta kalıyormuş eğer iznin olursa bir kaç gün bizde kalsa olurmu?"

"Olur tabi hem bugün abinler ablan ve annen gelecekti onlarlada tanışır."

"Sağol baba"

"Ee delikanlı tanışalım seninle faruk ben faruk tengiz"

"Karan ural"

"Memnun oldum karan"

"Bende"

"Kaç yaşındasın karan?" Diye sordu faruk bey

"10" diye cevap verdi karan, şaşırmıştı faruk tengiz çünkü yaşına göre çok zayıf kalmıştı.

"Doruk hadi sen karanı alıp eve geç banyo yapıp yemek yesin, Kutayın kıyafetlerinden giydir"

"Tamam baba ,hadi gidelim karan"

Doruk Karanı alıp eve gelmişti. Karanı gören çalışanlar sevinmişti çünkü evde Yeni bir üye daha olacaktı.

"Hoşgeldin Doruk oğlum"

"Hoşbulduk sevim abla yiyecek birşeyler hazırlarmısın karana?"

"Tabiki oğlum"

"Sağol abla"

Karan doruğun eline dahada çok yapışmıştı. Doruk bunu fark edince karanı kucağına almıştı.

Banyoya götürmüş ve suyu ayarlamıştı.

"Ben yıkanabilirim" demişti karan

Doruk kabul edip kardeşi Kutayın kıyafetlerinden karana getirmişti.

Aşağı indiğinde babasınında geldiğini görmüştü.

"Karan nerde oğlum?"

"Banyo yapıyor baba"

"Annenler uçağa binmişti bir kaç saate gelirler."

"Tamam baba"

​​Faruk Tengiz in doruk ile birlikte 5 oğlu 1 kızı vardı.

Çocuklarının en büyüğü Çınardı sonra 2 numara barın geliyordu 3 numara Derin 4 numara baran 5 numara doruk ve 6 numara kutay

Tengiz ailesi geldikten sonra

Karan banyosunu yapmış ve doruğun yanına inmişti. Her ne kadar faruk bey ona utanmaması gerektiğini söylesede karan çok fazla utanıyordu.

Zil çaldı ve doruk kapıyı açmaya gitti.

İçeriye 'baba' diye koşarak kutay girdi.

Faruk bey kutayı kucağına alıp öpmeye başladı

İçeriye Tengiz ailesinin bütün üyeleri gelmiş ve karanı görmüştü.

Faruk Tengiz evlatlarını asla ön yargılı yetiştirmemişti.

Bu yüzden karana hepsi sıcak yaklaşmıştı.

Nergis Tengiz karanı evladı gibi görmeye başlamıştı.

Faruk tengiz o zamanlar karana soyadını tengiz yapabileceğini söylemişti. Fakat karan istememişti.

Şimdiki zaman yazardan

Tengiz ailesi tam takım eve gelmişti hatta nergis hanım Karani görünce sarılıp ağlamıştı.

Herkes birbirine sarılmış ve hasret gidermişti.

"Baba" dedi karan

"Efendim oğlum" diye cevap verdi faruk bey karandan ona baba demesini istemişti, karanda bunu seve seve kabul etmişti.

"Şey diyeceğim bana soy ismini Tengiz yalabiliriz demiştin ya" bunu duyan tengiz ailesi dikkatini karana verdi.

"Evet?"

"Hala kabul etme şansım varmı?"

Tüm tengizler donmuştu. Çünkü Tengiz soyadını küçükken almak istemiyordu karan tengizler bunu duyunca üzülmüştü.

Ama şimdi tengiz olmak istediğini söylüyordu.

Bunu duyan Faruk tengizin yüzünde gülücükler oluşmuştu. Hatta sadece onda değil tüm tengizler mutlu olmuştu.

"Elbette oğlum kimliğini verirsen ben hallederim"

"Tamam" deyip telefonunun arkasındaki kimliği vermişti.

Artık kendisi bi tengizdi.

Hatta o doruk tengizin kardeşi faruk tengizin oğluydu.

Kandemirler

Karan öleli 1 yıl olmuştu. 1 yıl içinde unutulabilirmi bir insan?

Onlar unutmuştu.

Kandemirler karanı unutmuştu.

Fatih kandemir ve esin kandemir hariç.

Onlar için Ural unutulmayacak bir acıydı.

Unutulmayacak ve geçmeyecek olan bir acı

2 gün sonra oğullarının doğum günüydü ama 2 si yanındayken 1 i mezardaydı. En azından onlar öyle biliyor

Bittimi herşey? Hayır karan için oyun bitmedi.

Kandemirlere göre biten oyun aslında daha yeni başlıyordu.

Hemde en başından ama bu sefer oyunu kandemirler yönetimiyordu.

Bu sefer oyunu karan ural tengiz yönetiyordu.

Karan ural Kandemir ölmüştü ama karan ural tengiz hala hayattaydı.

Asıl katil hala hayattaydı...

Kısa oldu biliyorum ama bu seferlik idare edin