@birazcikyazar
|
~Keyifli okumalar~
Kıraç ailesi ilk defa gözünü mutsuz bir şekilde açmıştı. İlk defa canlanır bu kadar yanıyordu... Nasıl yanmazdı ki? Yıllarca sana bakan büyüten adamın bir anda ölüm haberini alıyorsun Nasıl canın acımazdı ki? Çağrının gidişiyle kıraç kardeşlerdede değişiklik olmuştu. Yaman artık miranla kavga etmiyordu... Miran artık odasından çıkmıyordu... Defne artık abilerine babasını sormuyordu... Baran babasının künyesine bakıyor, babasını özlediğinde künyeyi öpüyordu... Ve kağan... Evin bütün sorumluluğunu o üstlenmişti çünkü ailesini toplamak zorundaydı. Eflin ise odasına kapanmış çağrının resimlerine bakıp ağlıyordu. Kağan bütün herşeyi üstlenmişti. Çalışanlar birkaç gün işe gelmeyecekti Yemekleri kağan yapıyordu, okulunu bırakma yolunda gidiyordu. Kardeşleri ile ilgileniyordu Annesini o sakinleştiriyordu. Defne ve baran'ın sorumluluklarını o almıştı. Kağan kıraç henüz çocuk yaşında BABA olmuştu... 🇹🇷 Yine bir sabaha açtı kağan gözlerini, çalışanların gelmesine 2 gün vardı. Mutfağa inip kısa birşeyler atıştırdı ardından kahvaltı hazırlayıp defne ve baran'ın odasına gitti. "Baran, defne hadi kalkın abicim" dedi "Ya baba 5 dakika daha" dedi baran Alışmıştı kağan, ikizler ona bazen abi bazen baba diyordu "Olmaz baran hadi" dedi kağan "Tamam" dedi ve kalktı baran "Defne! Kalk abicim saat 8 oldu" dedi kağan Kahvaltılar hep saat 8 de yapılıyordu. "Tamam baba kalktım" dedi defne İkizler 4 yaşına girmişti. Kağan ardından yaman'ın odasına gitti. "Yaman kahvaltı yapacağız hadi" dedi kağan "Tamam geliyorum" dedi yaman ama biliyordu kağan, yaman asla kahvaltıya gelmeyecekti. Yinede bir ümit çağırıyordu. Ardından Miran'ın odasına gitti. "Miran?" "Noldu kağan" "Kahvaltı-" "Gelmeyeceğim" "Tamam ben sana birşeyler getiririm" Dedi ve gitti. Ve en son annesinin odasına gitti. "Anne?" "Kağan git oğlum hiçbir şey istemiyorum lütfen" dedi "Peki sen bilirsin" dedi ve aşağıya indi kağan Tam tahmin ettiği gibi yine masada defne ve barandan başka kimse yoktu. Yerine geçti kağan bir zamanlar babasının oturduğu sandalyeye artık kağan oturuyordu... "Başlayın ikizler" dedi kağan "Baba sen yemiyor musun?" Dedi baran "Yemiyorum oğlum ben birşeyler yedim" dedi kağan "Ama baba sende ye" dedi defne Kıramadı kardeşini kağan "Tamam yiyecegim sizde başlayın" dedi ve yemeye başladı. Kahvaltı ilk defa kıraç ailesinde güzel geçmişti. Ardından birkaç birşey hazırlayıp diğerlerine götürdü kağan Önce yamana sonra mirana en son annesine verdi. İkizler aşağıda boyama yapıyordu oda yanlarına gitti ve telefon izlemeye başladı. Böyle geçiyordu günleri, diğerleri odadan çıkmazken kağan kardeşleri ile ilgileniyordu. "Abi çizgi film izleyebilir miyiz?" Dedi defne "İzleyebilirsiniz abicim" dedi kağan İkizler çizgi film izlerken oda yanlarına oturup onlarla birlikte izlemeye başladı Zaman geçiyordu illa geçecekti.
Çağrıdan Uzun süredir ailemden ayrıydım ama az kalmıştı çeteyi çökerttikten sonra geri dönecektim. Herkes beni öldü biliyordu. Belkide geri döndüğümde yaşadığıma inanmazlardı. (Yazar benim çağrı sus) Bazı askerler için geceler çabuk geçer gözünü kapatırsın açtığında sabah olmuş olur. Ama bir gece vardır o kadar uzun sürerki bitmesi için yalvarırsın. Ama bitmez...
"Ne durumdasınız?" Dedim askerlere "Komutanım arka tarafı temizledik ön tarafı Eraylar hallediyor" dedi Derin "Anlaşıldı üsteğmenim" dedim Şu anda çetenin etrafını hallediyorduk. "Gölge timi içeriye siz gireceksiniz sizden sonra hayalet timi girecek anlaşıldı mı?" "Anlaşıldı komutanım" dedi iki timde Gölge ve hayalet sinsilikte çok iyilerdi iz ve ses çıkarmadan ilerler işi hallettikten sonra yok olurlardı. "İçerdeyiz" dedi gölge timi "Hayalet girin" dedim "İçerdeyiz" dedi hayalet timi "Gerisi sizde elebaşını alın ve gelin" dedim İçerdeki itleri hallettikten sonra ellerinde Rakıp ile geldiler. "Oyun bitti rakıp elendin" dedim ve silahın kabzası ile kafasına vurdum "Helikoptere götürün" dedim ve ardından devam ettim "Gidiyoruz!" Tüm timler toplandı ve geri döndük geceler sinsi bir duman gibi geçerdi. Ve ben ilk defa uzun zaman sonra vatanıma ayak bastım. Rakıpı teslim ettikten sonr albayın yanına gittim. "Binbaşı çağrı kıraç" "Gel binbaşım" "Dinliyorum" "Albayım bildiğiniz üzere çeteyi çökerttik, bana üsler çeteyi çökerttikten sonra ailene dönebilirsin demişti-" "Biliyorum binbaşı merak etme 1-2 güne geri dönebilirsin" dedi albay hasan "Anlaşıldı albayım" dedim ve çıktım Ardından bana tim odasına gittim "Oo binbaşım yüzünüzde güller açıyor" dedi tufan "Ailesine kavuşuyor oğlum normal" dedi Salih " Bir sene oldumu komutanım" dedi arkadan gökyaz "Gökyaz ismin hep garibime gitmişti senin he" dedi miraç "Halada gidiyor" "Gökhan falan koyamamışlarmı oğlum gökyaz nedir" "Gökay falan da olabilir di" dedi şahin "Annemle babama sorun beyler" dedi gökyaz "Oldu gökyaz bir sene oldu" dedim "Komutanım kaç çocuğunuz var sizin?" Dedi şahin "4 oğlum 1 kızım var şahin" dedim "Maşallah komutanım isimleri ne?" Dedi gökyaz "Kağan,yaman,miran,baran,defne" dedim "En küçükleri kaç yaşında?" "Defne ve baran en küçükleri 4 yaşında falan olmaları lazım şuan, en büyükleri üçüzler kağan, yaman ve miran 17 yada 18 olması lazım bilmiyorum" Üçüzler 16 yaşındayken defne ve baran doğmuştu 3 sene olduysa 19 yaşında olmaları lazım "Anladım komutanım tanıştırır mısınız bizi?" Dedi Dora "Tanıştırırım gelirsiniz bize" dedim oysa nerden bilebilirdim ki son konuşmamız olduğunu... 2 gün sonra Bugün eve dönüyordum herkes ile tek tek vedalaştıktan sonra yola çıktım havalimanına geldikten sonra uçağa doğru gittim Bitiyordu hasret sona eriyordu. Kıraç ailesinden Saat sabah 7 olmuştu kağan uyanıktı 1 saat sonra ikizleri ve diğerlerini uyandıracaktı. Ama o ve diğerleri 1 saat sonra olacak sürprizden habersizdi. Saat 7:45 olunca aşağıya indi kağan yine birşey ler atıştırdı ardından ikizleri uyandırmaya gitti herkes uyandı ama ikizler ve kağan dışında kimse aşağıya inmedi. "Abi bugün ne yapacağız?" Dedi baran "Televizyon izleriz ,oyun oynarız olmaz mı?" "Olur" dedi baran Kapı çaldı, baran ve defne hemen kağana bakmıştı. Çünkü babasının şehit haberinden sonra kapıya bakmaktan korkuyorlardı. "Ben bakacağım ikinizde burda kalın sakın peşimden gelmeyin" dedi kağan İkizler kafasıyla onayladı. Kağan kapıya bakmaya gitti. Kapıyı açtı karşısındaki kişi ile dondu kaldı. "Baba?" Dedi titreyen sesi ile "Oğlum" dedi çağrı Sarıldı oğluna, bırakmak istemiyor gibi sarıldı. Çağrı içeri girdi, önce yemek odasına gitti. İkizleri gördü, ikizler ise çağrıyı görünce şaşırmıştı. ilk şoktan çıkan defne oldu. "Baba!" Dedi defne ardından koştu babasına sonra baran geldi. Onlarada sarıldı çağrı. "Annen ve kardeşlerin nerde?" Dedi kağana "Sen gittikten sonra hepsi odasına kapandı" dedi kağan "Tamam siz kahvaltınızı yapın" dedi çağrı. Ardından yukarıya çıktı önce yamanın odasına gitti. "Kağan gelicem dedim ya!" diye bağırdı yaman "Sen kağana böyle bağırıyor musun yaman?" "Baba?" Dedi yaman "Hayır hayır gerçek değilsin, sende hayalsin" dedi yaman "Gerçeğim oğlum aç gözlerini ve bana bak" dedi çağrı Yavaş yavaş açtı gözlerini yaman "Baba" dedi titreyen sesi ile "Yamanım" dedi çağrı Ardından omzunun ıslanması ile Yaman'ın ağladığını anladı. Sakinleşene kadar bırakmadı oğlunu "Elini yüzünü yıka ve aşağıya in gelicem" dedi çağrı "Tamam" dedi yaman Ardından Miran'ın odasına gitti çağrı. "KAĞAN SİKTİR GİT ŞURDAN!" "Miran!" Dedi çağrı Hiç birşey söylemedi miran sadece baktı. İlk adımı çağrı attı. "Geçti oğlum bak burdayım" dedi çağrı "Baba? Neden gittin" dedi miran sadece "Sizi korumak için gitmek zorundaydım oğlum " dedi çağrı "Elini yüzünü yıka ve aşağıya in" dedi ve eşinin yanına gitti çağrı Çağrıyı gördü eflin koştu sarıldı, yılın hasretini böyle giderdi. "Kendine gel çocuklar aşağıda bekliyor bizi hadi" dedi ve indi Kısa bir süre sonra eflinde geldi. "Uzun zaman sonra bütün ailede bir arada kahvaltı yapıyoruz" dedi miran "İyiki yapıyoruz" dedi kağan "İyiki" diye tekrar etti herkes
Günleri böyle geçti herkes hasret giderdi. Geriyede mutlulukları hiç bozulmasın demek kaldı... Bitti 36 da yani final bölümünü şimdi yazmaya başlayacağım 36. Bölümde görüşürüz.
|
0% |