PROLOG~

Kenetlenmiş Kalpler

''

-Biz olmayız ki ... Olamayız... Bu , bu imkansız.

-Ahueda , bak kestirip atma lütfen. Yalvarırım dinle beni bi . Hem sen hep demezmi-

- Olmaz Sercay . Ya sen düşünebiliyor musun ? Sen ve ben ? Bak biz bile diyemiyorum.

Genç kadının artık sesi titremeye , gözleri hafiften dolmaya başlamıştı. Aynı kararlılıkla hâlâ reddediyordu. Sercay ise aynı kararlılıkla devam ediyordu. Sevdiceği böyle yaptıkça yüreği dağlansa da yılmadı. Yaklaştı sevdası bir adım daha , genç kız ise bir adım daha geriledi. Sanki ne kadar uzak durursa inkar etmek daha kolay olabilecekmiş gibi gelmişti o an ona. Halbuki o kadar zordu ki.

Fakat yine yılmadı Sercay. Bu seferde kalbindeki sızının sahibi minik kadının ellerini avuçları arasına aldı. Sımsıkı tuttu sanki ellerinden kayıp gitmesinden korkarmışçasına. Gözlerini tekrardan sevdiğinin o güzel , içini yakan gözlerine çıkararak kalbinden geçenlerini yumuşak bir tonda söze dökmeye başladı.

- Ahum ... Ahuedam . Bak bir dinle lütfen. İnkar etme . Gör artık beni. Niyetim ne seni zorlamak ne de korkutmak . İstediğim tek bir şey var. Bana bir şans ver , bize bir şan-

Sercay cümlesini tamamlayamadan şiddettle birleşmiş olan ellerini ayırdı genç kız. İzin vermedi cümlesini tamamlamasına , dayanamadı daha fazla. Ağır geliyordu. Olmazdı işte . Nasıl olsundu ? Niye diretiyordu ki? O istemez miydi hiç küçük yüreğine sığdırdığı bu koca adamla mutlu olmayı isterdi elbette hem de çok isterdi ama olmazdı işte olamazdı. İmkanını da mümkünatı da yoktu...

Göz pınarlarından firar eden yaşlar sessiz ve usulca yanaklarından süzülmeye başladı izinsizce . Kendini toparlamalıydı. Yoksa daha fazla ayakta duramayacaktı. Titreyen ellerini arkasına sakladı, kendini taşımakta zorlanan bacaklarıyla zorla bir kaç adım daha gerileyip sertçe konuşmaya başladı. Ama yinede sesin de ki o garip tınıyı engellemeyi başaramamıştı.

- Şans diye bir şey yoktur Sercay. Hayal dünyandan çık artık. Gör gerçekleri. Gör artık .OLMAZ DİYORUM .

- YA ŞÖYLE KESTİRİP ATMASANA BE KIZIM. NİYE KAÇIYORSUN? NEYDEN KAÇIYORSUN? NEDEN YA NEDEN? NİYE OLMAZ? Allah'ım kafayı yiyeceğim.

Bu sefer iki adım gerileyen Sercaydı. Sinirle ellerini saçları arasına daldırdı. Tansiyon gittikçe yükseliyordu. Haliyle seslerde yükselmeye başlamıştı. Bu gidişle bu gece buradan sadece iki kırık kalp çıkacaktı.

- ASIL SEN KAÇIYORSUN SERCAY. GERÇEKLERDEN RESMEN KAÇIYORSUN ! Burada daha olgun davranması gereken senken yine her şeyi ben düşünüyorum.

- BEN KAÇIYORUM ÖYLE Mİ?

-ÖYLE.

- Demek öyle.

Aralarındaki bir iki adımlık mesafeyi bu sefer hızla kapadı Sercay. Saniyeler içinde genç kızın dibinde bitivermişti. Belinden kavrayıp iyice kendine çekti genç kızı. İşte şimdi aralarında sadece bir solukluk mesafe vardı. İkisinin de göğüsü şiddettle inip kalkıyordu. Ortamdaki tek ses nefes sesleriydi. Bu sefer kısık ama baskın bir ses tonuyla konuşmaya başladı Sercay.

- Demek ben kaçıyorum. Peki madem öyle söylesene güzelim ben neyden kaçıyorum. Sana olan hislerimden mi ? Yoksa iki metre bile öteden hissedilebilecek aramızdaki bu çekimden mi? Hadi söyle , söyle ki bileyim sevdiğim.

Sanki sesi içine kaçmıştı Ahueda'nın. Hızlı nefesler alıp veriyordu. Şiddetle çarpan yüreğide cabasıydı. Niye böyle olmuştu ki şimdi. Hep bu Sercay yüzündendi. Bu yakınlık her iki taraf içinde zarardı.

En sonunda içene kaçan sesini bulup kısık bir sesle , kilitlendiği hararelere bakarak konuştu Ahueda. Fakat sesi hâlâ kısık bir tondaydı.

- Gerçekler... Gerçeklerden kaçıyorsun Sercay sen. Annemler ... Annenler... Ayrıca senin bir kızı-

Bir elini kızın belinden usulca uzaklaştırdı Sercay , işaret parmağını onu kahreden dudaklara götürerek susturdu .

- Şşşşşt . Ahum. Nasılgüzel sevdam. Şuan önemli olan ne annenler ne de annemler. Mühim olan biziz güzel gözlüm . Şuan inan bana bir başkası zerre kadar umrumda değil. Senin de olmasın. OLMAMALI.

- Ama...

Diyecek oldu Ahueda lakin bu sefer sözlerini yutmasına sebep olan şey Sercayın dudaklarındaki elini genç kızın hızla atan kalbinin üzerine kapatmasıydı.

- Ama ne Ahueda? Kalbin böyle delicesine çarparken , ama ne? Yüreğin tıpkı benim yüreğim gibi göğüsünü delip geçerken nasıl böylesine tepkisiz kalabilirsin , kalabilirim , kalabiliriz ? Nasıl bunu sineye çekeriz güzel sevdam. Bunu bize yapma. Yazık etme bize.

Kesik bir nefes aldı genç kız. direnecek takati kalmamıştı. Cidden bu adama karşı koymak çok zordu hem de yüreği böylesine atarken. Ama inkar edilemeyecek gerçekler de vardı karşısında.

Şimdi ne yapmalıydı? Gönlünü dağlayan bu sevdanın peşinden mi gitmeliydi ? Yoksa matığının gösterdiği yoldan devam mı etmeliydi ?

''

-------------------------------------------------------------

° Merhabalar ilk kurgumdan bir kesit ile karşınızdayım.

°Dilerim ki bu yolculukta benimle birlikte keyifli vakit geçirir ve beni yanlız bırakmazsınız.

° Lütfen beğenmeyi ve oy vermeyi unutmayalım .Şimdiden destektekleriniz için teşekkürler. :)

° Görüşmek üzere hoşçakalın ✋🏼

Çokça sevgi ve esenlikle kalın 💙