Genç kız son hastasını da muane edip yerinden kalktı. Nöbeti bitmişti. Zihninde bir plan kurup yapacaklarını düşündü ilk önce akşam namazını kılmayı sonra ise eve geçmeyi düşündü.

Çantasını alıp sekretere 'Allah'a emanet canım' deyip gülümsedi. Sekreteri aynı şekilde ona gülümseyip 'Allah'a emanet' dedi. Gülümseyip Camlı olan kapıyı itti eliyle. Hastane mescidi dışarıdaydı onun için istikamet dışarıydı. Yolun diğer tarafına geçip mescide girdi. Aynadan baş örtüsünü düzeltip ayakabılarını çıkartıp mescidin halı olan tarafına ayaklarını bastı genç kız. Çantasını askılığa bırakıp feracesi toplanmış mı diye kontrol edip serili olan seccadenin başına geçip euzu besmele çekip niyet etti akşam namazı için.

Namazını bitirip dua edip günlük çektiği zikirleri çekmeye başladı. Tesbihatı da bitince yerinden kalkıp çantasını koluna taktı. Eğilip ayakabılarını giydi.

Gelen sren sesiyle yerinde durdu. Mescidden çıkıp. Yolun karşı tarafına geçti. Ambulans hastanenin bahçesine giriş yapmıştı. Ambulansın kapısı açılınca hızla içeri götürdüklerini hastayı gördü genç kız. İçinden dua etti genç kız iyi olması için. Beyaz bir araba hastanenin hemen önünde durunca arabadan inenleri görünce hızla yanına ilerledi genç kız. Ama yetişememişti.

"Elif!" Dedi ama elif onu duymamıştı. Acile hızla koşan kızın arkasından baktı. Elini tutduğu bulutu da hızla yanında götürüyordu elif Genç kızda hızla ona yetişmek için koştu.

Acilden içeri girdiğinde gözleriyle elifi aradı. İlerede yere çökmüş ağlayan elifi gördü genç kız . Bulut ve yanında başka birini daha gördü. Ama Zübeyir yoktu.

"Elif noldu iyimisin?" Dedi genç kız endişeyle.

"Zübeyir...." Dedi ağlayarak.

"Otele gidicekti başka bi araba zübeyir arabadayken çarptı." Dedi hüngür hüngür ağlayarak.

"Elif'im sakin ol iyi olucak gel şurada otur hadi canım." Dedi Elif'in elini tutup genç adam.

Genç kız anladı ki bu adam Elif'in eşi.

"İçeri bakıp gelicem tamam mı kalk toparlan Allah'ın izniyle iyi olucak Zübeyir iyileşicek." Dedi genç kız Elif'in omzuna elini koyup.

.

.

.

.

Nefes almanın ve sevdiklerimizin kıymetini ne zaman anlardık?

Cana bir şey olduğu zaman mı?

Öyle olmamalıydı sevdiğimiz insanlar sıhhatliyken bile onlara sevildiklerini his ettirmeliyiz. Sevgi sözcükleri duymak iyi gelir insana. Ama sevgi bence asıl his ettirilmeli.

Genç kız dilinden sessizce Kur'an-ı Kerim okuyordu.Nefsine uyup çok durmuştu içerde. Ama dilinin ucuna gelen cümlerini söylemek istedi.

"Zübeyir sen Allah'ın izniyle çok güçlüsün bunu atlatırsın Allahın izniyle iyi olacaksın. Seni böyle görmek beni çok üzdü. Sevdiklerin seni bekliyor uyuyan pres olmaya mı karar verdin?"Dedi inci gözleri kapalı olan adama.

Serumunu konrol ettikten sonra odadan kapısının kulpunu tutup indirdi.

"Presesler değilmiydi o dediğin..." Duyduğu ince ve güçsüz sesle arkasını döndü.

Genç kız eli kapıda kalınca 'sen şimdi naneyi yemedinmi' diye kendine söyleniyordu içinden.

Arkasını dönüp hızla yatağa yaklaştı.

"Nasılsın iyimisin? Ağrın çok varmı?" Diye ard arda soru sordu zübeyire.

"Elhamdülillah iyiyim sırtım ağrıyor sadece."

"Bu normal sırtında kırık var. Karnına cam saplanmış açılma olduğu için dikiş atıldı onun haricinde iyisin elhamdülillah."

"Ayrıca bana uyuyan pres demek istedin!" Dedi gülmeye çalışıp Zübeyir.

Kafasını çevirip gülen yüzünü saklamaya çalıştı genç kız.

"Elif nerde?"

"Dışarda uyanmanı bekliyorlar. Annen ve baban da geldi."

"Ne!"

"Ne kadar oldu ben böyle olalı?"

"45 saatti geçti sanırım." Dedi genç kız.

Kolundaki saatte bakıp hesapladı.

"Evet 45 saat olmuş.Haber vereyim merak ediyorlardı."

Kafasını salladı tamam anlamında Zübeyir.

Genç kız yüzünde güller açıyordu. Sevinçle odadan çıktı.

"Gözünüz aydın Zübeyir uyandı!" Dedi sevinçle genç kız.

"Elhamdülillah." Dediler sevdiklerinin dillerinden şükür nidaları çıkıyordu.

Hepsi odaya ard arda girdi genç kız en son içeri girmişti.

Nur hanım oğlunun başını şevkatle ovdu. Elif zübeyirin elini tutmuştu.

"Çok korktum Zübeyir...'" dedi ağlayarak. Yine kendini tutamamıştı elif.

Zübeyir onun ağlamaklı sesini duyunca gözleri doldu. Birbirlerine karşı böyleydiler birinin canı yansa o ağlardı sonra beraber ağlarlardı.

Genç kız gözlerini onlardan çekip telefonu çıkarıp abisine mesaj attı.

"Sümüklü oldum yaw senin yüzünden karizmam mı çizilsin istiyorsun?" Diyen zübeyyirle elif güldü.

Zübeyir odadakilerin gülüşünü duyunca oda gülmeye başladı.

"Oy durun yaram ağrıdı." Dedi gülmesini durdurmaya çalışıp.

"Ben artık gideyim. Allah şafi ismiyle şifa versin geçmiş olsun Zübeyir bey abimde işleri biter bitmez yanına gelicek inşallah." Dedi genç kız.

"Amin ecmain olsun. Allah razı olsun teşekkürler inci- hanım." Dedi Zübeyir az kalsın inci diyecekti tek. Derin nefes alıp verdi.

"Amin ecmain olsun. Allah'a emanetsiniz." Dedi genç kız gülümseyerek.

"Sende kızım Allah'a emanet herşey için Allah razı olsun teşekkürler." Dedi Nur hanım genç kıza.

"Amin ecmain olsun.Ne demek vazifemiz." Dedi genç kız gülümseyerek.

Odanın kapısı tıklatılınca hemşire girdi içeri.

"İnci abla aşağıda sizi bekliyor ertuğrul bey." Dedi hemşire.

"Tamam geliyorum canım Allah razı olsun sağol hakkını helal et yukarı kadar çıktın."

"Amin helal olsun inci abla." Dedi gülümseyerek hemşire.

Kaşlarını çatmış o sırada morali bozulan ve içinden Ertuğrul kim? Diyen Zübeyir aklına gelen senaryoları düşünüyordu.

Per,17.10.2024