Odaya geldiğimden beri konuşmayan Zübeyir amcamla oturmuş askerlik anılarını konuşuyordu.

Neden bana öyle davrandı ki? Üzülmüştüm öyle yaptığı için. Hoş geldin der insan yok bey efendi sırtını döndü bize.

Bende ona yaparım aynısını!

"Kış ayında askerlik zor geçiyor ya..."

"Öyle Allah askerlerimizin yardımcısı olsun. Evlilik varmı evlilik gelmişsin 26 yaşına yoksa sana birini bulalım?"

"Amin. Ertuğrulcum yani aklımda biri var ama kendisiyle daha konuşmadım. Yeni yani duygularım." Diyen zübeyyirle içim daralmıştı.

Odanın kapısı açılınca hepimiz kapıya döndük.

"Dayıı!" Dedi bulut koşarak.

"Selamünaleyküm!" Diyen Elif'in eşiyle hepimiz selamını aldık.

Bulut zübeyirin yanına oturmuş bir şeyler anlatıyordu.

"Oğlum anneye sarılmak yok mu hem bak kim burda!" Dedi elif eliyle sonda beni gösterip.

"İnci üzümlü kekim!" Yataktan atlayıp yanıma geldi bulut. Kollarımı açıp sarıldım. Kıvırcık saçlarına buse kondurdum.

"Naber!" Dedim yanağını sıkıp.

"İyi dayımı görmeye geldim. Biliyormusun dayım yarın taburca olup istanbula gidiyormuş? Bizde burda kalıcakmışız."

"Peki bundan benim niye haberim yok?" Diyen Zübeyire hiç bakmadım.

Çocuktan al haberi gibi.

"Kim söyledi oğlum sana?"

"Dedem dedi babama." Dedi bulut.

Yerimden kalkıp elife döndüm.

"Ben gideyim molam bitmek üzere. Bize gel olurmu?"

"Tamam canım. Gelirim inşallah." Dedi gülümseyip.

Omzumu sıvazlayıp gülümseyerek elif. Amcam hâlâ sohbet ediyor! Maşallah zübeyirde konuşuyordu.

Demek ki tavrı banaymış. Alındı mesajınız Zübeyir bey!

"Allah'a emanet."

"Sende Allah'a emanet." Dedim gülümseyerek. Çantamı alıp buluta yaklaştım.

"Allah'a emanet sende gel bize olurmu?" Dedim yanaklarını sıkıp.

"Tamam!" Dedi gülerek.

Odadan çıktım. Kapıyı örtüp ilerledim.

"İncii!" Diyen sesle arkamı döndüm.

"Ooo hatırladınız ertuğrul bey beni nihayet." Dedim önüme geri dönüp hızla acile ilerlerdim.

.

.

.

.

"İnci bakma öyle ya!" Diyen ertuğrulla.

"Kırıldım sana ve ona. Zaten doğru olan zübeyirden uzak durmam ama işte kendiki tutamıyorum." Dedim ellerimi yüzüme getirip.

Derin nefes aldım. Odadan ayrılıp işime devam etmişti. Ertuğrul ona kırgın olduğumu fark ettiği için gitmediğini tahmin ediyordu.

Ne zaman ertuğrul'a karşı kırılsam bekler gönlümü alırdı.

"Haklısın özür dilerim canparem." Dedi kollarını bana sarıp.

"Bazen diyorum insanların seni sevmesine gerek yok. Sonra düşünüyorum buna belki de ihtiyacım var."

"Sen çok değerlisin inci. Biri seni sevicekse bütün hallerinle sevmeli. Sevgi merhamet etmek, anlayışla karşılamak, desdek olmak manalarında geliyor benim için. Asıl önemli olan güzel bir ruha ve kalbe vurulmak. Çünkü surette ki güzellik kaybolmaya yüz tutar."

"Ertuğrul sen adamsın!" Dedim gözlerine bakıp. Dediğime güldü.

"Allah razı olsun sağolun doktor hanım." Dedi gülümseyerek.

"Ben gideyim artık."

Yerinden kalkıp ilerledi.

"Allah'a emanet." Dedi Ertuğrul.

"Allah'a emanet amca." Dedim gülümseyerek.

Gülümseyip arkasını döndü ve ilerledi. Karşıdan karşıya tam geçecekken gördüğüm şeyle hızla bağırdım.

"Ertuğrul dikkat ett!" Dedim endişeyle.

Ani fren sesi kulaklarımı doldurunca yerimde kalmıştım öylece. Kalp atışlarım hızlanmıştı. Olduğum yerden hareket edip hızla ertuğrulla yaklaştım.

Arabanın içinde kız hızla inip ertuğrulla sinirle baktı.

"Ya manyakmısın? az daha eziliyordun!"

"Ne var dalıp gitiysem!?" Diyen ertuğrulla kaşlarını çatmış ve sinirle bakıyordu.

"Kostok seni!" Deyip geri arabasına binip arabayı çalıştırdı.

"Çekil yoldan şimdi yine suçlu ben olurum!" Dedi ve kafasını camdan içeri geri soktu.

"ÇATTIK YA!"diye söylendi Ertuğrul.

............................

Selamünaleyküm:)

Kostok'un manası : zarif, kibar, çalımlı, güzel giyinmiş ve yakışıklı

Kısa oldu ama olsun ;)

Allah'a emanetsiniz selametle 🌸

Sal,22.10.2024