Bankta oturmuş bulutu izliyordum. Elifi kaybetme düşüncesi beni çok üzüyordu.

"Nereye dalmış bu çocuk acep?" Dedi elif yanıma oturup.

"Allah kabul etsin canım." Dedim gülümseyip.

Bursayı gezerken Ulu Camii de gelmiştik. Cemaate yetişemediğimiz için ben kılıp gelmiştim. Ben geldikten sonra bulutu bana emanet edip Elifte abdest alıp namaz kılmaya gitmişti.

"Amin ecmain olsunn!" Dedi neşeyle.

"Nasıl iyi geldi bir bilsen elhamdülillah."

Bir kaç gündür merak ettiğim şeyi sormak istiyordum elife.

"Eniştemle aranız mı iyi değil?"

"Evet biraz..."

"Nedeni öğrenebilirmiyim özel değilse?"

"Son zamanlarda gergindi işleri yüzünden bizde tartıştık. Sinirle hasta olduğumu söyledim kayınvalidem gile çıktım. O sinirle onlara bir kaç günlüğüne annelere gitmek istediğimi söyledim kayınbabam ben bırakırım dedi hemde dünürümü görmüş olurum dedi. Kırıldım Zübeyir onu seviyorum ama kırıldım işte... Hani arayıp konuşsa hemencik aramız düzelicek."

Kolumu Elif'in boynuna atıp omzuma yasladım.

"Olabilir eniştem de seni seviyor. Bazen dünyanın telaşına kalıp birbirimizi kırabiliyoruz. Elif hayat öyle kısa bütün zaman aslında anlardan oluşuyor."

Arkadan uzatılan eller birden Elif'in gözünü kapatınca elif eliyle o elleri çekti. Enişteme gülümsedim. Elif birden çırpınmaya bırakıp durdu.

"Yusuf...?"dedi ağlamaklı sesiyle.

"Gülgoncam..."

Eniştem elini çekip elife baktı elif arkasını dönüp ağlamaya başladı.

Aslında haberim vardı olanlardan eniştemle konuşmuştuk baş etmişti bana. Sonrası doktora gideceğimizi söyledim. Oda bizimle aynı gün yola çıktı elif bilmesede uzaktan hep onu izledi ve nasıl iyimi diye bana soruyordu.

"Özür dilerim gülgoncam bu şapşal kocanı af edicekmisin?"

Elif eniştemin dediğine kafasını sallayıp güldü. Eniştem jet hızıyla bankın önüne gelip elife sarıldı.

Herşeyden habersiz oyuna dalan bulut ise kuşları seviyordu.

Hayatta bazen çocuk olmak gerek azizim ama sevgi gören bir çocuk olmak.

.

.

.

.

.

İkinci defa geldiğim hastane tebessümle bakıyordum.

Aklıma incinin narkozluyken söyledikleri gelince güldüm. Sesli gülmemle kolumdan dürtüldüm.

"Hayırdır aslanım Ferhat olmaya mı karar verdin?"

Enişteme gözlerimi kısıp baktım.

"Burda bir Ferhat var sadece oda da sen gibi be enişte!" Dedim topu enişteme atıp.

"Vayy iyi taktik be Zübeyir!" Dedi gülerek.

Ayrıca benim aklıma neden inciyle olan hatıra gelince böyle güldüm.

"Selamünaleyküm hoş geldiniz!" Dedi asrın eniştemin elini sıkıp.

"Aleykümselamm." Dedik selamı alıp.

"Hoş geldiniz Zübeyir bey!" Dedi omzuma birtane vurup elini omzuma endirdi.

"Hoş bulduk heralde beni çok özledin şunun kolunu yerinden çıkarayım mı diyorsun?" Dediğime güldü.

"Abart abart." Deyip enseme vurdu.

Acıyan ensemle Ali geldi aklıma. Bende ona öyle şak diye vuruyordum.

Ulan Ali alacağın olsun bir aramadın.

Kendi içimde ki konuşmayı bırakıp asrının dediklerine odaklandım.

"Bir doktor arkadaşımla görüştüm. Sonuçlarına baktı elif kardeşim Allahın izniyle tedavi edilirse atlatırsın olumlu şeyler dedi doktor arkadaşım. Ama tekrar bazı testler vermen lazım bugün kontrol amaçlı." Dedi asrın.

Söyledikleri ümit doldurdu içimde elhamdülillah.

"Tabii ozaman hemen gidelim." Dedi elif.

"Zübeyir bulutu dışarı çıkarırmısın? Beraber dayı yiğen vakit geçirin biraz he?"

"Olur biz bulutla gezelim sizde eniştemle işlemleri hâl edin aramayı unutmayın."

"Gel aslanım biz gidelim aaa asrın kardeşim Allah razı olsun teşekkürler." Dedim asrına sarılıp.

"Ne demek kardeşim sevindim sizin adınıza."

"Allah razı olsun sağol kardeşim konuşuruz yine inşallah."

Eniştem ablamın elini tutup öptü ablam gülümserken benim baktığımı gördü. Utanıp gözlerini kaçırdı.

"Görüşürüz çifte kumrular Allah'a emanetsiniz hepiniz." Dedim Bulut'un elini tutup çıkışa ilerledim.

........................

Selamünaleyküm

Nasılsınız?

Bölüm hakkında fikirleriniz neler?

Hikâyeye eklememi isteğiniz fikirler varsa yazabilirsiniz uygunsa dahil edebilirim inşallah.

Allah'a emanetsiniz selametle

Paz,13.10.2024