Hastaneye baygın getirilen hasta uyanmıştı. Eşinin durumunu sormuştu uyanır uyanmaz. Eşinin iyi olduğunu sesini duyunca anlamıştı. Şimdi de serumunu kontrol ediyordum.

"Bu bitince doktor gelip kontrol edicek ona göre çıkışınız yapılacak." Dedim tebessüm edip.

"Anladım teşekkürler." Dedi gülümseyip.

Bende ona gülümseyip çıktım müşade odasından. Elimi cebime koyup düşünmeye başladım. Yola atlayan, arabanın çekildiğini haber veren kişi Ertuğrulmuş ay bide bana en son trip attı.

Gerçekten kırıldı sanırım. İlk gördüğüm yerde özür dilemem lazım. Çarptığım şeyle sarsılıp yere düştüm. Bakışlarımı kaldırdığımda resmen duvara yapışmıştım. Anlıma ağrı girerken elimle elledim. Oyy acıyorr.

"Hemşire hanım yerde ne geziyorsunuz?" Diyen sesle içimden düşündüğüm şey aklıma geldi.

"Iı dalmışım duvara tosladım." Dedim yerimden kalkıp.

"bakayım mı anlınıza?"

"Ciddi birşey yok canım ya!" Dedim gülüp hemen.

"Buz endirin üstüne ama!" Dedi ince düşünüşüne hayran kalırken içim bir hoş olmuştu.

"Olur hâl ederim Allahın izniyle. Şey size çok çıkıştım sanırım özür dilerim." Dedim ellerime bakıp.

"Önemli değil insanın naptığının farkına varması ve düzelmesi daha önemli."

"Buz koymayı unutma!" Dedi ve yanımdan geçip gitti.

Olduğum yerde bir süre durup acile ilerledim. Sensörlü kapının açılması için tuşa basıp açılan kapıdan içeri girdim.

"Sevda bana buzun nerde olduğunu söylermisin?"

"Niye aa anlına nolmuş senin?" Dedi yaklaşıp.

"Dalmışım duvara tosladım ya."

"Ben getiririm sana dur." Dedi hemen gidip.

Sevda elinde mavi buz küpüyle gelince anlıma koydu.

"Allah razı olsun teşekkür ederim hâl ederim sen işini bitir." Dedim gülümseyip.

"Sen geç şöyle otur birazdan Ferhat ve bekirde gelir."

"Onlar kim?" Dedim yerime oturup.

"Onlarda gececiler biz gidince onlar gelicek."

"Hee anladım." Koltuğa oturup anlıma tuttum.

Ayy ellerim üşüdü.

Diğer elimle tuttum. Sensörlü kapı açılınca gelenlerle göz göze geldik bakışlarımı indirip önüme baktım.

"Selam millet!"

"Aleyküm selam." Dedim sessizce.

"Aaa sen yeni hemşiresin!?"

"Aaa sende hemşirsin!" Dedim gülüp.

"Evet ta kendisi ben Ferhat şirin için dağları delen Ferhat değil ama." Dedi gülüp elini uzatıp.

"Memnun oldum Naime bende." Dedim uzattığı boşta kalan elini yavaşça indirdi.

"Hoş geldin Bekir bende." Dedi elini uzatmamıştı.

"Hoş buldum sağolun kardeşlerim." Dedim.

"Anlına noldu?" Diye sordu Ferhat olduğunu yeni öğrendiğim kişi.

"Ufak bir toslma oldu." Dedim buzu indirip elimle ağrıyan bölgeye dokundum. Hâlâ açıyordu ve biraz şişmişti.

"Geçmiş olsun."

"Allah razı olsun teşekkürler." Dedim yerimden kalkıp.

"Amin." Dedi ve kenarda duran masaya geçti.

"Sevda bunlar düzenlenecek değil mi?"

"Evett!"

.

.

.

.

Arabanın anahtarını almış olmanın sevinciyle hızla arabama koştum. Aykızım yaa! Elimle bir defa vurup arabayı açtım. Koltuğa oturup kapımı kapattım.

Araba sürmeye korkardım. Nasıl park edicem ya yapamasam? Gibi düşüncelerim vardı. Taki babam bana destek olana kadar. O gün hayatımda kendimi okadar iyi his etmiştim ki.

1 yıl önce...

"Baba ya yapamazsam?" Dedim böyle düşünce moralim bozuluyordu.

"Bak gözlerime bitanem?" Dedi babam bakışlarımı gözlerine çevirip baktım.

"Sen yapa bilirsin sana güveniyorum güzel kızım hata yapsanda tekrar dene çünkü bir şeyi hemen elde edemezsin. Ancak zamanla hatalarını öğrene öğrene yol alabilirsin şimdi sür bakalım." Dedi başımı öpüp.

O gün hatalarım olsa bile devam etmiştim. Ve o günü hatırladıkça yüzümde tebessüm olurdu.

Anahtarı takıp çevirdim. Yavaşça park edilen yerden arabamı çıkardım ve artık yoldaydım.

Radyoyu açıp dinlemeye başladım.

"Boykot büyük bir silahtır. Çünkü filisti'ni gazze'yi bombalayanın. Can damarlarında para yatar. Finans ve para kaynağıonlar için ölmek ya da hayatta kalmaktır. Yani siz eğer bir Siyonistt'i dize getirmek istiyorsanız elinden parasını alın. Yeter. Bu nedenle ben buradan bütün kardeşlerime sesleniyorum. Gücümüzün yettiği kadar madem onlar bizim medeniyetimizin kalbinde bizim kardeşlerimizi canlı canlı betonun yığınlarının altına görmüyorlar. Gelin bizde onların markalarını, ürünlerini ürettiklerini ne varsa tarihe gömelim. En büyünden en küçüğü devasa bir gemisinden ufacık bir oyuncağına kadar bu dünyadaya finansmanlarıyla hakim olmuş ve insanları böyle tehdit eden, Filistin'in yanında olanlara baskı uygulayan amerika'yı ellerinin avuçlarına almış, batıyı avuçlarına almış ve dünyayı parayla yöneten bu İsrail denen ve siyonist denen 7 büyük başlı ejdarhaya karşı gelin boykot edelim."

Günden güne vicdanımızı kaybediyor olabilirmiydik? Ve bu korkunç bir şeydi.

Hadisi şerifte şöyle geçiyor;

“Müminler, birbirlerini sevmede, birbirlerine merhamet ve şefkat göstermede, tıpkı bir organı rahatsızlandığında diğer organları da bu acıyı paylaşan bir beden gibidir.” Müslim, Birr, 66.

Acıyı his edebiliyorsak insanız.

.....................

Selamünaleyküm

Lütfen gündemden düşmeyelim gazzeyi ve zulme uğrayan diğer yerleri unutmayalım. İnsanız hayatın yoğun temposuna kapıla biliyoruz ama o yoğun tempoda boykot edip dua edebiliriz🤍

İman varsa imkanda var güzel kardeşim yapabilirsin sana güveniyorum yapa bildiğini yap emin ol sen çabaladıkça Allah sana yeni yollar açıcak

Allah'a emanetsiniz selametle 🌸

Cmt,26.10.2024