İnsanlar ne garipti. Az biraz canı yansa sadece bende dert var sanırdı. En büyük dert bende, en çok ben acı çekiyorum derdi. oysaki herkesin bir derdi vardı. Herkesin acısı kendisine büyüktü. Eylül de öyle sanırdı. Ama şimdi eylül dinledikleri ile çok şaşırdı. Neden anlatmıştı bunları eylüle. Yardım derken neyden bahsediyordu? konuşmasına devam etsin diye bekledi ama genç adam devam etmedi bu yüzden eylül konuşmaya başladı;

"Ben çok üzgünüm emre bey. sizde daha çokmuşsunuz. Gücünüz yetmezmiş. Lütfen kendinizi suçlamayın. Eminim ki anneniz yine olsa yine yapardı. Anneler için çocuklar kıymetlidir. Anneiz görevini yapmış..."

Emre acı ile güldü her kadın anne olmamalı diye düşündü.;

" Üvey annemdi Eylül. beni öz babamdan koruyan üvey annemdi. Kendi annem beni bırakıp gitmiş ama o bana öz anne oldu. benim öz babam beni döverdi ama annem bana sahip çıkardı. Hayır Eylül görevi değildi bizimki sevgiydi, güçlü bir bağdı.. bu yüzden izin ver sana yardım dedeyim sana savaşmayı öğreteyim..."

Eylül ne yapması gerektiğini düşündü. O eve geri gidemezdi bu sefer öldürürlerdi onu. Birikmiş parası yoktu hepsini alırlardı elinden. şiketçi olursada Emre beyin başına bela olurlardı. Dank etti Eylüle sahi Emre Beyin ne işi vardı burada?

"Sizin burada ne işiniz var Emre bey. ben nasıl geldim buraya? Yanlış anlamayın sadece merak ediyorum . Ben buraya nasıl geldim beni hastaneye götürmezdi onlar."

Emre içten bir tebessüm etti. gamzeleri ortaya çıkmıştı, gülerek cevap verdi Eylüle;

"bunu en başta sorman gerekmiyormuydu ?"

Eylül de bu sefer içten güldü çünkü haklı olduğunu biliyordu ama cevap vermedi. aksine emrenin cevap vermesini bekledi.

" Sabah ailenden şiddet gördüğünü söylemiştin ve eve erken gidince sana sorun çıkaracaklarını anladım bu yüzden dosyandan ev adresini alıp hemen yola çıktım fakat özür dilerim yetişemedim Eylül. sanada geç kalmaktan korktum ben geldiğim zaman seslerini duydum öldümü diyorlardı eylül . Bir kadına daha geç kalmış olamazdım kapıyı kırıp seni çıkardım oradan ve buradayız işte "

Eylül utana sıkıla sordu ;

"Peki şimdi ne olacak bana savaşmayı nasıl öğreteceksin?"

Beklediği soru gelmişti Emrenin. Bal sarısı gözlerini kısarak cevap verdi;

" Öncelikle şikayetçi olacaksın. Ben sana kalacak yer ayarlayacağım. Asla kendini rahatsız hissetme. Gerekirse borç olarak düşün. Kendi ayakların üzerinde durana kadar bana borçlan ama rahat ol hep yanımda"

Eylül tebessüm etti başka şansı yoktu zaten. Ama yinede korktu ya Emre Beye rahatsızlık verirlerse diye. Ama sonra vazgeçti belkide ilk defa bencil olmak istedi ve kabul ettiğini belli eden bir kafa hareketi yaptı.

Emre mutlu olmuştu. Şimdi kapı ağzında bekleyen polisleri ifade için içeriye alabilirdi. Yerinden kalkıp polisleri alacağını söyledi eylüle. Eylül yine kafasını salladı. Polisler içeriye girince eylül biraz korktu ama Emre bey tebessüm edince kendisine güvendi ve polisler ile konuşmaya başladı.

"Öncelikle geçmiş olsun eylül hanım. Bir kaç sorumuz olacaktı kendinizi iyi hissediyorsanız ifadenize başlayalım. "

Eylül yine kafasını salladıne diyeceğini bilmiyordu çünkü

"Peki size bunu kim yada kimler yaptı Eylül hanım?"

Cılız sesi ile cevap verdi eylül

"Halam ve eniştem tarafından şiddet gördüm. "

Polisler isim istediler

" sevim gürsoy ve kemal gürsoy "

Polisler sorguya devam ederken Emre şok olmuştu. Bu isimleri biliyordu yıllarca aramıştı. O telefon görüşmesini dinlerken bilmiyordu belki ama sonra peşine düşüp bu isimleri bulmuştu ama olayla hiç birisinin bağlantısı yoktu. Akrabalık bile yoktu. Bunlar onlar olabilir miydi? Babasının kurtulun o kadından dediği eylül olabilir miydi? Ama hayır eylül o zamanlar çocuktu peki kimden kurtuldular? Bunu Eylüle sormayı aklına yazdı ifade sonrası konuşacaktı eylül ile. Annem babam öldü demişti peki nasıl ölmüşlerdi. Ne zaman ölmüşlerdi?

Polisler ifade sonrası dışarı çıkınca tam zamanı dedi. Çaktırmadan sorması lazımdı

" Eylül biliyorum acı bir durumun içindesin ama sana hiç sormadım anne ve baban ne zaman vefat ettiler? "

Eylül cevap verdi

"Önemli değil Emre bey. Anne ve babam 6 yıl önce vefat ettiler "

Emre şaşırdı çok şaşırdı ama asla yüzüne belli etmedi. Tek bir mimik oynamadı yüzünde devam etti sorusuna . Aynı cevabı almaktan korktu.

" Biliyorum canım acıyor ama nasıl vefat ettiler?"

Eylül hüzünlendi o günler gelmişti aklına kendisini herkes şanslı görüyordu ama değildi. Keşke oda ölseydi.

"Evimizi ateşe verdiler. Biz anne ve babam uyurken ateşe verdiler. Kim oldukları hala bulunmadı. Duman kokusuna uyandık hepimiz. Ben korkarak ağlayarak anne ve babamın odasına koştum annem rahatlığını giyiyordu babamda beni aldığı gibi dışarı çıkardı. Kollarım ve ayaklarım yanmıştı. Babamında öyle ama babam her ne kadar kavgada etseler annem için tekrar içeriye girdi ama ikiside çıkamadı bir daha o evden. Ikisinide orada kaybettim ben o gece kimsesiz kaldım. "

Eylül hıçkırarak ağlamaya devam etti. Emre ise şok olmuştu. Bu nasıl olurdu ? Babasının kurtulmak istediği kadın Eylülün annesimiydi? Peki ama neden ? Neden öldürdü o kadını. Ne saklıyordu o kadın. Neyinden korktu bu kadar?? Zamanla herşey ortaya çıkacaktı. Ama önce Eylülü korumalıydı.....

______________________________________

Abowwww neler oluyor kız öyle sjsjaj entrika gizem herşey var. Diğer bölüm eylülün ağzından olacak bilginize.

Ve artık yorum yapin boş geçmeyin ajajajaj