Aklım almıyor bu olanları 💙 1. Final

Merhabalar öncelikle şunu söylemek istiyorum. Bu bölüm kitabın 1. Finalidir. Eğer Hayat'ın Akın'la olmasını istiyorsanız bir yere işaret koyucam orayı okuyun eğer Ata'yla olmasını istiyorsanız işareti koyduğum yeri okumadan bir sonraki bölüme geçin.

Bölüm şarkısı: Model- Antidepresan gülümsemesi

................

Aklım almıyordu bütün bu olanları.

Kendimi Akın'ı bir daha göremiyeceğim fikrine alıştırmışken neydi bu olanlar?

Akın'ın beni sevdiğini öğrendim. Ata'nın benden hoşlandığını öğrendim. Nasıl oluyordu bu?

Kimsenin beni tekrardan sevemeyeceği fikrine alışmıştım. Şimdi halamların evinde bahçedeki salıncakta oturmuş Akın'ın bana verdiği defterle bakışıyordum.

İlk sayfayı açtım.

Aklıma direk şu şarkı geldi :

Cesaretimi topladım. Gururumu ezdim geçtim.

Pek bir alakası yoktu şu durumla ama yine de aklıma gelmişti.

Merhaba 18.10.18

Bugün kendime bir şey itiraf ettim. Birini sevdiğimi kendime itiraf ettim.Çok garip bir histi sevmek. O da beni seviyordu. Anlamıştım. Acaba benim de ondan hoşlandığımı fark etmiş miydi?

Yeni bir sayfa açtım.

Merhaba 19.11.18

1 ay oldu. Onu sevmemin üzerinden bir ay geçti. Bugün garip bir olay yaşadım. Okulun gözde kızı bana benden hoşlandığını söyledi. Çıkma teklifi etti. Kabul etmedim. Herkes şaşırmıştı. Berkay'lara durumu anlattığımda önce Hayat'a baktılar. Biraz dalga geçtikten sonra her yere A♡ H yazmaya başladılar. Bu hoşuma gitmişti.

Merhaba 19.12.18

Bugün beden dersinde kafasına bilerek top attım. Sonrada topu almak için gittiğimde özür diledim. Önemli değil dedi bana ses tonu çoook güzeldi.

Merhaba 12.03.19

Okulun kapanmasına 3 ay kaldı ve ben onu delice seviyorum. Tamam belki buna çılgınlık diyebilirsiniz ama gerçekten bende anlamdıramıyorum. O gün garip bir olay oldu. Buse(okulun popüler kızı)'yle oturup konuşurken dikkatle bana baktı. Üzülmüştü. Sanırım beni onunla sevgili sanmıştı. Alakası bile yoktu. Ve bugün biz bir bankta otururken gözlerini bana dikip baktı. Ben çekmedim o çekmedi. Bir teneffüs bakışıp durduk. En sonunda Demir beni çağırınca çekmek zorunda kaldım.

Merhaba 14.06.19

Kendime verdiğim sözü tutamadım. Ona söylemeyeceğim hislerimi. Sonuçta ben liseye gidiyordum artık. Bir daha nerede görecektim. Hem bu yaşta aşk olmazdı. Hoşlantıydı bu. Ya da ben öyle zannediyordum.Kıza umut verip kalbini kıramazdım. Mesafe ilişkisi mi yaşayacaktık. Okuldan almaya giderdim artık onu.

Mecbur kalbime gömecektim onu.

Karne günü gelmemişti. İsabet olmuştu. Gelseydi itiraf ederdim çünkü. Okulda gözlerim hep onu aradı.

Şimdiden özlemiştim onu...

Son bir kez bakmak istedim belki de ona.

Ve defter burada bitiyordu. Boğazım düğüm düğüm olmuştu. Üzgündüm. En çok da kendime kırgındım.

Kafamda durmadan bağırıp çağıran bir yabancının sesi vardı. Susması gerekiyordu. Susmalıydı. Susturmalıydım. Yapamadım. Yapmadım. Konuştukça ağlıyordum. Ağlamak istiyordum.

Kendimi dışarı attım.

Merhabalar buraya kadar okuyan herkes için teşekkürler. Eğer Hayat'ın Akın'la olmasını istiyorsanız. Sizi devamına alalım ya da direk bir sonraki bölüme atlayabilirsiniz.

O zaman okuyanlar için söylüyorum...

Yeni bir sona hazır mısınız???

1. Final 💙 Söylenmek için geç kalınmış sırlar...

Kendimi dışarı attım. Yürüdükçe yürüdüm. Yürüdükçe geçecekmiş gibi hissettim. Geçmiyordu. Geçmiyordu içimdeki boşluk hissi. Söylenmek için geç kalınmış bazı sırlar vardı belki de...

Buda onlardan biriydi.

İzmir'i çok bilmiyordum. Kaybolmak istiyordum ama...

Bir çocuk parkı gördüm. Saat 10. Hava soğuk. Yalnız ve yıkık bir kız. Ve terk edilmiş bir şehir enkazı gibi kalp. Ne güzel bir takım değil mi???

Parkta kimse yoktu. Gittim. İlerledim. Bir salıncağa oturdum. Hafifçe sallanmaya başladım. Yanıma biri oturdu. Tesadüfün de böylesini...

Oydu...

Şarkı mırıldanmaya başladı.

"Bugün benim doğum günüm, hem sarhoşum hem yastayım. Bir salıncağın üzerinde, bir kızın kalbini paramparça ettiğim yaştayım." Duraksadı. Ve devam etti. "Biliyor musun Hayat? Bugün benim doğum günüm."

05.03.25

Bu tarih onun doğum günüydü. 5 Mart. En sevdiğim gün olabilirdi. Ama -di. Şuan öyle olacağını zannetmiyorum. Yıkmıştı beni de.

Yağmur çiselemeye başladı.

O konuşmaya devam etti.

"Biliyor musun İzmir'de neredeyse hiç yağmur yağmaz. Sana özel." Gülümsedim bu söylediğine. Ama buruk bir tebessümdü bu.

Sustum.

Susmaya devam ettim.

Konuşacak neyim vardı ki?

Söylenecek o kadar söz varken sustuk...

Ya da söyleyeceklerimizi unuttuk.

Salıncaklar yavaşlamaya başladığında yüzlerimiz birbirine çevrildi.

Aramızda geçen uzun sessizlik onun konuşmasıyla bölündü.

"Beni 19 yaşımda salıncağa bindirdin ya helal olsun sana." Ve devam etti. "Günlüğü okudun mu merak ediyorum doğrusu..."

İlk cümlesini es geçip ikinciyi cevapladım.

"Onun için buradayım zaten."

"Demek okudun." dedi. Ve duraksayıp devam etti. "Ee kendini benim ağzımdan okumak nasıl bir hismiş?"

"Garip" diye mırıldandım. Gerçekten garipti.

Durdu ve düşündü.

"Hayat, Ata'yla sevgili mısınız?"

"Hayır diye cevapladım.

Bana baktı.

Uzun bir konuşma yapmaya hazırlanıyor gibiydi.

"Sana seni anlatayamı mı? Çok sessiz bir kızsın. Yalnızlığın kurtuluşun olduğunu düşünüyorsun. Ve gerçekten güçlüsün. Saçların hep kısa. Hiç uzatmadın. Uzayınca kesiyorsun. Gözlerin normal bir insan gibi olsa da çok güzel bir rengi var. Dikkatli bakarsan tabi. Gözlerinde bir hüzün var 6. sınıftan beri. Neden geçmiyor? Neye üzüldün bu kadar? Gülüp eğlendiğin de içinde kopan fırtınaları kimseye göstermiyorsun? Kararlarını mantığınla değil kalbinle alıyorsun. Şuan ikilemdesin mesala. Kalsam mı gitsem mi diye düşünüyorsun. Hep hüzünlü şarkılar dinleyen kızlardansın. Eğlenmeyi kendine çok görüyorsun. Yolda ağlıyor olsan bile bi kedi gördüğünde çook seviniyorsun. Böyle birisin Hayat."

Düşünceleri gerçekten çook doğruydu.

Konuşmaya devam etti.

"Hayat, şüpheye düştüğünün farkındayım. Sevgimin hala olup olmadığını sorguluyorsun. Ama evet hala var. Ve seni gerçekten çok seviyorum. Aradan yıllar geçsede zamanımız tükensede bir gün beni sevmediğini kabul ettirsen de kendine şimdilik benimle, benden vazgeçene kadar sevgili olur musun?"

.................................................

Yârim: İyi geceler Hayat'ım.

Siz: İyi geceler sevgilim...

Bölüm Sonu...

Düşüncelerinizi yorumlarda bekliyorum.