Ben bencil bir insandım başkalarının mutluluğunu düşünmezdim.

Kukla gibiydim hayatın bana sunduklarıyla oynar, sunduklarıyla yetinirdim.

Ben yalnız bir insandım. Hep öyle olmuştum.

Katil gibiydim ama yalnızca kendi ruhumu öldürürdüm.

Ben masum biriydim ya da sadece kendi suçlarımın günahkarıydım.

Sihay gibiydim gittiğim yerlere karanlığı taşırdım.

Ben güçlü bir insansım. Çünkü kaybedecek bir şeyim yok.

Zihnimde dönüp duran cümleler bedenimde hayat buluyordu.

Düşünmek istemiyorum...

Düşümek istemiyorum...

Düşünmek istemiyorum...

Elime telefonumu aldım.

0543'olan mesajlaşmalarımıza girdim.

Siz: Düşünmek istemiyorum müphem.

0543*********: Yeni ismim bu mu?

Siz: Sen bana Zemheri derken bir sorun yok ama.

0543*********: Sorun deği, ben sevdim Zemheri.

0543*********: Sen bana yazar mıydın?

Siz: Düşünmek istemiyordum çareyi sana yazmakta buldum.

0543*********: İyi yapmışsın.

0543******** kişisi Müphem olarak değiştirildi.

Müphem: Bana neden müphem diyorsun?

Müphem: Gizemli demek.

Siz: Gizemli birisin benim için çünkü.

Müphem: Haklısın.

Siz: Bana neden Zemheri dediğini söylemiyeceksin demi.

Müphem: Belki birgün Zemheri...