Dolu gözlerle karşımdaki adama bakmaya devam ettim. Hiçbir ayrılık canımı bu kadar yakmamıştı. Ayrılık neden bu kadar zor ve acı idi?"Gerçekten beni bırakacak mısın?"dedim. Sesimi düz tutmaya çalışarak konuşmaya çalıştım ama olmadı. Sesim karşısında titremişti."Gideceğim."dedi tek nefeste. Canımı yine takmıştı. Ne olduysa babasının yanına gidip geldikten sonra olmuştu. Şimdi benden ayrılmak istiyordu. "Ama neden?"dedi cılız sesim. Ben onla var olmuştum. O giderse yok olurdum.

Yerdeki gözlerini bana çevirdi dakikalar sonra. Yüzünde tek bir mimik bile yoktu. Duygularını anlayamıyordum."Artık seni sevmiyorum. "Dedi.Yine tek nefeste.

Ben nisa...Çocukken terk edildiği gibi yine terk edilen nisa..