Planları Bozan Kişi

Yine bir görevdeydim. Geçmişimle yüzleşeceğim bir görev. Bir kişi bir isim. O kişi ' Sevda Kayalar ' annem çocukluğum ve şimdi öldürmem gereken kişi. Bu zor çünkü hep okulda. O bir öğretmen ama işini iyi yapamıyor. Yapsaydı şu an belkide güzel bi hayatım ola bilirdi. Sokakta onu takip ediyordum. Omzumda bir el hissetmemle arkamı dönmem bir olmuştu. Şükürler olsun dedim içimden. Sadece Yağmur du. Korkuyla Yağmur ' a baktım. Şaşkınlıkla bana bakıyordu. Bu bakışları biliyordum. Yine kim benden habersiz bir haltlar yapıyordu. " Yağmur neden hayalet gibi geliyorsun ya ben kesin bu yüzden ölücem " dedim ve rahat bir nefes aldım." Nazlı korkuttummu? Üzgünüm" dedi ve başını önüne eğdi. Elimle çenesine uzandım ve hafif tebessüm ederek kafasını kaldırdım. Ben bu kıza sinirlenmem ve küsemem. " Evet yine biri bişey yaptı" dedim ve ekledim " Alper dimi yine Cihan 'la ya da Ateş 'le dövüştü abimde beni istiyor " dedim. Alper ekibine en büyüğü ve en beceriklisidir. Benden bile önce -yani ekibi babamdan devir almadan önce- de burdaydı. Genelde herkese soğuktur. Bana hariç abim gibi sevmem çünkü abimi hiç sevmiyorum. Yağmur ilk önce başını olumsuz anlamda iki yana salladım ve elimden tutarak " Arda abi bizi karargahta topladı. Önemli haberleri varmış " dedi. Hah tam oldu şimdi ayvayı yedik. Kendini patron sanan abim ve yine abimin gazabı hayırlı uğurlu olsun. " Niye daha önce demedin?" dedim ve koşmaya başladım.

                                 ♡

Karargaha geldiğimizde çokta büyük olmayan salonda on kişiyi gördüm. İşte benim gururlarım;

Sahra IŞIK

Aleyna SAVCI

Yağmur AYAZ

Leyla KOÇ

Ateş AYAZ

Arda KAYALAR

Tuğra AKIN

Cihan TEKİN

Alper EKİN

Mutlu KARACA

Benim gururlarım gurur duyduklarım "KALPSİZLERİM" onlar benim hayattaki tek ve son varlıklarım. Ama bir kişi eksik... Kerem. Onun acısı hep kalbimde. Salondaki L koltukta bizimkiler oturuyordu başlarında abim komando gibi dikilmiş bir vaziyette bekliyordum. İşte buyrun yine bir destansı sinir krizi geçirecektim şimdiden belliydi demedi demeyin. Bu arada abim ve Ateş hararetli bir konuşmadaydı. " Oooo Nazlı hanım hoş geldiniz " dedi beni gören Mutlu gülerek. Ateş bi bana bi abime bakarak sanki " Arda yapma kardeşim yapma" diyordu. Burda neler oluyor? Merakla ve oldukça sakin bir sesle " Neler oluyor burda? " Leyla bana korku ve üzüntüyle bakarken kendimi tutamadım