20. Bölüm

Azad ve Baran, Rojin ve Rozelin’i yanlarına alıp sessizce güvenli eve yöneldiler. Arabanın kapısını kapattıklarında, geceyi geride bırakmanın verdiği kısa bir rahatlama hissettiler.

Rojin koltuğunda hâlâ titriyordu. Azad onu hemen yanına çekti, sarıldı:

“Her şey bitti artık, güvendesin. Sadece benim yanımda ol.”

Rojin, gözlerinden akan birkaç damla yaşla başını Azad’ın göğsüne yasladı. “Azad… çok korktum. Sizi kaybedeceğimi sandım,” dedi fısıltıyla.

Baran öne geçti, Rozelin’i güvenli bir odaya yerleştirirken gözlerini ona dikti. “Rahatsız olmayacaksın. Burada güvenli olacağız. Hiçbir şey seni bulamayacak,” dedi.

Azad derin bir nefes aldı, Baran’a döndü:

“Kardeşim, ailemizi korumak için ne gerekiyorsa yaptık. Ama şimdi onları iyileştirmemiz gerek. Baran, senin yaralarını da kontrol ettirmemiz lazım. Ben de… ben de yaralarımı görmeliyim.”

Baran başını salladı, ama hâlâ ağrının etkisiyle titriyordu. “Abi… ben iyiyim… sadece biraz dinlenmeliyim,” dedi.

Azad annesine yöneldi, gözleri endişeyle doluydu. Bejna Barzan hâlâ şoktaydı, ama yanında olan iki oğlu ve kızıyla güvenli bir yere gelmiş olmanın rahatlaması yüzüne yansımıştı. Azad diz çöktü ve ellerini annesinin ellerine doladı:

“Anne… her şey bitti. Güvendesin. Artık kimse sana zarar veremez.”

Beynindeki korku ve öfke yavaş yavaş yerini bir rahatlamaya bırakıyordu. Ama Baran’ın hâlâ ağır yaralı olması, Azad’ın kalbinde derin bir sızı bırakıyordu. Hemen telefonu çıkarıp hastaneyi aradı, Baran için acil bir ambulans çağırdı.

Bir süre sonra ambulans geldi. Parlak ışıklar ve siren sesleri geceyi yırtarken, Azad Baran’ı dikkatle ambulansa yerleştirdi. Baran ona gözlerini araladı, zorlukla fısıldadı:

“Abi… gidecek misin benimle?”

“Tabii ki, kardeşim. Yanındayım,” dedi Azad, sıkıca tutarak.

Ambulans hareket ettiğinde, Azad ve annesi Bejna geriye dönüp güvenli evde kalan Rojin ve Rozelin’e baktılar. Gece karanlık ve sessiz olsa da, artık bir umut ışığı vardı.

Azad’ın aklında tek bir düşünce vardı:

“Baran iyileşecek, ve bu kabustan sonra ailemizi hiçbir düşman bir daha bölemeyecek.”