Evet canlar.Yeni bir bölüm ile birlikte karşınızdayım.Keyifli okumalar diliyorum.🤍

Perşembe...

Saat sabahın altısıydı.Normalde bu kadar erken bir vakitte kalkmazdım.Maalesef ki bu saate kadar uyuyamamıştım.Gözüme bir türlü uyku girmemişti,kendimi çok huzursuz ve kötü hissediyordum. Sanki içimde bir şeyler yarım kalmıştı.

Yarım kalan ruhum muydu yoksa kalbim mi?...

Sanki yaralarımı saran yara bandı yaralarımdan sökülmüş ve çok daha derin bir yara açılmış gibi hissediyordum kendimi...

Şu saatten sonra uyumak için direnmekten vazgeçtim. Yatağımdan kalktım ve elimi,yüzümü yıkayıp soğuk bir duş aldım.Duştan hemen sonra kendime bir kahve yaptım ve salona geçip oturdum.

Boş bakışlarla karşı duvarı izlemeye dalmıştım.İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyordu.Kitap okumayı çok seviyorum ama şu an kitap bile okumak istemiyordum.

Dün gece yaşanan olaydan sonra Gece biraz daha benimle kalmış sonrasında ise kendi evine gitmişti.

Ben ise Gece'yi uğurladıktan sonra kendimle baş başa kalmıştım.

Bütün gece Kaan'ı düşünmüştüm.

Nasıl benden ayrılma kararı alabilirdi?Biz şimdi gerçekten ayrılmış mıydık?Ya da biz diye bir şey hiç olmamış mıydı?

Kaan benim tek ailemdi.Şimdi onu da kaybetmiştim.Şimdi tamamen kimsesiz kalmıştım.Kimsem yoktu.

Düşüncelerimin içerisinde kaybolmuştum.Kendime geldiğim dakika saate baktım.Saat on olmuştu.

Bugün ders yoktu.Bu yüzden bütün gün evdeydim.Telefonumda,sosyal medyada gezinirken telefonum çaldı.

Gece beni arıyordu.Gece'nin aramasına yanıt verdim ve telefonu kulağıma götürdüm.Sonrasında ise konuşmaya başladım.

Derya:Alo,Gece.

Gece:Derya çabuk hazırlan seni almaya geliyorum.

Derya:Ya nereye gidiyoruz?

Gece:Liseden arkadaşımın küçük çaplı bir partisi var.Parti bir kafede olacak.Seninde kafan dağılır, benimle gelmeni istiyorum.

Derya:Ya Gece emin ol partiyi kaldırabilecek bir durumda değilim, üzgünüm.

Gece:Derya bak lütfen.Ne yapacaksın bütün gün evde ya? Lütfen benimle gel.

Gece'nin teklifini kısa bir süre düşündüm.Bütün gün evde durup Kaan'ı düşünemezdim.Bu işin sonunda büyük bir ihtimalle delirirdim.Bu sebeple kafa dağıtmak için Gece'nin teklifini kabul etmeye karar verdim.

Derya:Tamam ama eğer ki sıkılırsam ben erken çıkarım haberin olsun.

Gece:Süper.Tamam çok teşekkür ederim Derya ya.İyi ki varsın.Hadi güzelce hazırlan,beş dakikaya oradayım.

Derya:Tamam,görüşürüz.

Gece:Görüşürüz.

...

Gece ile telefon konuşmamızın sonuna geldiğimizde telefonu kapatıp koltuğa bıraktım ve odama doğru ilerledim.

Odama gelip dolabımın kapağını açtım ve şifon,siyah bir elbise seçtim.

Sonra ise daha çok gri tonlarında hafif bir makyaj yaptım.Son olarak bir,iki fıs parfüm sıktım.Artık evden çıkmaya hazırdım.

​​​​​​Telefonumu da alıp aşağı indim. Aşağı indiğimde bizim binanın önünde daha önce hiç görmediğim siyah bir araba gördüm.Arabanın camı yavaşça açıldı ve içeriden Gece el salladı.

Ben de Gece'ye tebessüm ettim ve Gece'nin yanına,arka koltuğa geçtim.

Arabaya biner binmez Gece benimle konuşmaya başladı.

Gece:Vaaay Derya Hanım,çok güzel olmuşsunuz.

Derya:Teşekkür ederim.Sen de öyle olmuşsun Gece.Harika görünüyorsun.

Gece:Teşekkür ederim canım benim.

Gece'ye tebessüm ettim ve camdan dışarıyı izlemeye başladım. Tam düşüncelere dalmış gidiyordum ki bu arabayı bir şoförün sürdüğünü unutmuşum.Ön koltuktan arabayı süren şoförün bana seslendiğini duydum.

"Derya Hanım benimle de tanışmak istemez misiniz?"

Gelen bu sorunun ardından soran gözlerle Gece'ye baktım.Gece bana bakıp tebessüm etti ve konuşmaya başladı.

Gece:Arkadaşım olur kendisi. Arabanın sahibi de o.İsmi Berk. Sosyalleşmeyi severde kendisi.Bu sebeple de tanışmak istiyor seninle.

Az önce adının Berk olduğunu öğrendiğim çocuk hemen araya girdi.

Berk:Evet Gece beni kısaca tanıttı ama ben de kendimi tanıtayım. İsmim Berk.Gece'nin arkadaşıyım. Ve tıpkı Gece'nin dediği gibi gerçekten sosyalleşmeyi severim. Senin ismin?

Derya:Derya.İsmim Derya,memnun oldum Berk.

Berk:Ben de öyle ve söylemeden edemeyeceğim gerçekten parlıyorsun Derya.

Kaan olmadan nasıl parlıyorum ki acaba?...

Derya:Teşekkür ederim.

Berk:Rica ederim.

Yol boyu havadan sudan sohbet ettik.Bir süre sonra küçük bir kafenin önünde durduk.Berk arabayı uygun bir yere park etti ve hep birlikte arabadan indik.

Arabadan inip kafeye doğru yürümeye başladık.

Kafeye girdiğimizde kafede klasik bir müzik çalıyordu.Kafe çok güzel dekore edilmişti.

Ben etrafı incelerken Gece konuşmaya başladı.

Gece:Şu en köşedeki masaya geçelim bence.

Berk:Olur.Ne dersin Derya?

Derya:Fark etmez,geçelim.

Hep birlikte kafenin en köşesindeki masaya geçtik.Kısa bir süre sonra garson geldi ve bizlere milkshake getirdi.

İçeceklerimizi içip sohbet etmeye başladık.Kısa bir süre sonra partide pop müzikler çalmaya başladı ve herkes dans pistine gidip dans etmeye başladı.Gece de bunlardan biriydi.

Gece halinden gayet memnun gibiydi.Büyük bir mutlulukla dans ediyordu.Ben ise sadece tebessüm ederek Gece'yi izliyorum.

Berk:Dans etmek ister misin?

Berk'in aniden sorduğu soru ile birlikte Berk'e dönüp konuşmaya başladım.

Derya:Yok,pek benlik değil.

Berk:Sen iyi misin?

Derya:Neden sordun?

Berk:Ben hayatımda ilk defa dans etmek istemeyen bir kız görüyorum. Şaşırdım.

Derya:Ben öyle herkes gibi her şeyi boş verip dans edemem. Yaşadıklarıma ihanet etmiş gibi hissediyorum.

Berk:Anladım.

Berk gerçekten beni anlamış mıydı?

Hiç sanmıyordum.

Kısa bir süre sonra Gece nefes nefese yanımıza geldi ve konuşmaya başladı.

Gece:Ay çok yoruldum ya.

Berk:E tabii kızım o kadar dans edersen tabii ki yorulursun.

Gece:Doğru diyorsun.Neyse siz takılın.Ben makyajımı tazeleyip geliyorum.

Gece'ye sadece başımı sallamakla yetindim.

Gece gittikten kısa bir süre sonra Berk'in sesini çok yakınımda duydum.

Berk:İnsanlara bak.Ne kadar da çok eğleniyorlar.

Berk'in arkamda olduğunu tahmin ederek biraz uzaklaştım ve konuşmaya başladım.

​​​​​​Derya:Evet,hepsi mutlu gibi görünüyor.

Bu sefer Berk'in konuşmasıyla birlikte nefesini ensemde hissettim.

Berk:Biz de mutlu olabiliriz.

Berk'ten uzaklaşıp hızlıca arkamı döndüm ve Berk'le konuşmaya başladım.

Derya:Berk ne yapmaya çalışıyorsun?

Berk:Hiç.Hiçbir şey.

Derya:Dibimden ayrılmıyorsun da.

Berk:Çok güzelsin çünkü.

Derya:Anlamadım?

Berk:Gerçekten ben de anlamadım. Nasıl bu kadar güzel olabiliyorsun?

Derya:Ne saçmalıyorsun sen ya, gidiyorum ben.

Hızlıca yürümeye başlamıştım ki daha ilk adımı atar atmaz biri beni kolumdan tutup sertçe kendine çekti.

Berk:Nereye ya güzelim?Daha biz dans edecektik.

Derya:Berk bırakır mısın kolumu?!

Hiç beklemediğim bir anda Berk kolunu omzuma attı ve bana sıkı sıkı sarıldı.

Berk:Aaa seni ben nasıl bırakayım be güzelim?

Derya:Berk bırak diyorum!

Berk:Ben de bırakamam diyorum güzelim.

Berk'i sertçe ittirdim ve kafenin çıkışına doğru koşmaya başladım.

Hızlıca kafeden çıktım ve gördüğüm ilk sokağa girip koşmaya devam ettim.

Korkuyla koşarken arkama baktım ve arkamı döndüğüm gibi Berk beni kolumdan tutup kendine çekti ve bana sıkıca sarıldı.

Derya:Ya bıraksana!

Berk:Bırakamam diyorum ya güzelim.

Daha fazla sabrım kalmamıştı. Korkuyla gözlerim doldu ve Berk'e yalvarmaya başladım.

Derya:Berk bırak lütfen.

Berk:Şşş ağlama be güzelim. Sakinleş.

Derya:Berk yeter.Lütfen.

Berk:Bence de yeter.Daha fazla burada kalmayalım.Hadi evimize gidelim.

Berk'in kolları arasından kurtulmaya çalışıyordum.Ama Berk beni o kadar sıkı sarmıştı ki kollarından asla kurtulamıyordum.

Ben yalvarmaya devam ederken bir anda birisi Berk'i ensesinden yakalayıp çekti ve Berk geriye doğru sendeleyip yere düştü.

Ben olduğum yerde korku içerisinde ağlarken ne olduğunu anlamakta güçlük çekiyordum.

Berk'i ensesinden yakalayıp çeken kişi bir anda Berk'i tişörtünden tutup yerden kaldırdı ve Berk'e bağırmaya başladı.

"Bir daha sakın,sakın seni Derya'nın çevresinde görmeyeyim!Şimdi çek git!Bir daha da sakın gözüme gözükme!"

Bu ses Kaan'a aitti.Gerçekten Kaan mı gelmişti?

Yavaşça başımı kaldırıp dolan gözlerimle karşımdaki çocuğa baktım.Tam şu anda gerçekten de karşımda Kaan duruyordu.Bana endişeli gözlerle ve korkuyla bakıyordu.

İlk konuşan Kaan oldu.

Kaan:İyi misin,sana bir pislik yaptı mı bu herif?

Şok ve korku içerisinde başımı hayır anlamında yavaşça salladım.

Kötü bir durumda olduğumun farkında olan Kaan,birkaç adım atıp bana yaklaştı ve tam önümde durdu.

Ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum.Dolan gözlerimi Kaan'ın daha fazla görmesini istemiyordum.Bu yüzden başımı önüme eğmiştim.

Şu anda gerçekten ne hissetmem gerekiyordu ve ben ne hissediyordum bilmiyordum.

Aynı anda sanki birçok duyguyu yaşıyordum.

Korku,üzüntü,şaşkınlık,heyecan mutluluk...

Hepsini bir arada yaşıyor ve hissediyordum.

Kaan derin bir nefes aldı ve bir anda konuşmaya başladı.

Kaan:Sarılmak ister misin?Bu soruyu her kötü hissettiğinde sana soracağım.Her ne olursa olsun.Biz ayrı olsak bile...

Kaan'a herhangi bir şey söylemedim.

Sadece sarıldım ve kolları arasında ağlamaya başladım.

Kaan ona sarılmam ile birlikte bana sarıldı ve saçlarıma bir öpücük kondurup titreyen sesiyle konuşmaya başladı.

Kaan:Özür dilerim Derya'm.Seni ne olursa olsun bırakmamalıydım.Özür dilerim.Seni koruyamadığım her dakika için özür dilerim.Seni yarım bıraktığım için.Ruhunu eşsiz bıraktığım için.Birbirine aşık olan ruhlarımızı ayrılmaya zorladığım için.Özür dilerim...Sensiz olmuyor Derya'm.Biz ayrılalı daha 24 saat bile olmadı ama ben seni düşünmeden bir dakika bile duramadım.Duramıyorum.Evet,sen haklıydın.Ben bir aptallık ettim. Fazla ileri gittim.Seni korumaktan çok,en çok ben sana yaptıklarımla zarar verdim.Özür dilerim Güneş'im. Sen gidince benim hayatım kapkaranlık oldu.Beni aydınlatan bir Güneş'im olmadı.Ve ben biliyordum ki bu Güneş parlaklığını benden alıyordu.Ben yanında olmazsam bu Güneş parlak olmazdı.Bu Güneş parlak olmazsa kendini de aydınlatamaz,karanlıkta kalırdı.Göz göre göre bu zararı sana ve kendime veremezdim...

Kaan'ın sözleri beni derinden etkilerken yavaşça başımı kaldırıp dolan gözlerimle Kaan'a baktım.Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım.

Derya:Görüyor musun?

Kaan:Neyi?

Derya:Artık ikimiz de karanlıkta değiliz.

Kaan'ın yüzünde ufak bir tebessüm belirdi ve Kaan konuşmaya başladı.

Kaan:İşte şimdi benim için gün aydı...

Kaan'a tebessüm edip tekrardan Kaan'a sarıldım ve orada öylece birbirimize sarıldık.

İşte şimdi tamamlanmıştık. Ruhlarımız birbirine kavuşmuştu. Güneş parlaklığına,parlaklık Güneş'ine kavuşmuştu.

İşte şimdi tekrardan yaralarımın üzerine hiç kalkmamak üzere bir yara bandı yapıştırılmıştı...

Evet canlar.Kaan ve Derya'yı daha fazla ayrı yazamadım.Yazamazdım.

Ufak çaplı bir ayrılık olduğunu varsayalım bizde.😊

İnşallah bölümü beğenmişsinizdir. Yorum yaparsanız çok sevinirim. 🤗

Beni instagramdan takip etmek isterseniz:1.kitap.sevdalisii

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere,hoşça kalın.😊🤍

​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​

​​​​​

​​​​​