Evet canlar.Yeni bir bölüm ile birlikte karşınızdayım.Keyifli okumalar diliyorum.🤗

Kaan ile birlikte evimize yakın bir kafeye gelmiştik.Karşılıklı kahve içip sohbet ederken telefonum çaldı.Telefonumu alıp arayan kişiye baktığımda bu kişinin Gece olduğunu Kaan'a telefon ekranımı çevirip gösterdim ve konuşmaya başladım.

Derya:Sence açmalı mıyım?

Kaan:İstersen evet,sonuçta kızın bir suçu yok.

Derya:Sende haklısın.Tamam o zaman iki dakika konuşup geliyorum.

Kaan:Tamamdır.

Masadan kalkıp kafenin köşesine geçtim ve Gece'nin aramasına yanıt verdim.Telefondan Gece'nin telaşlı sesi duyulmaya başladı.

Gece:Derya şu anda nerdesin,iyi misin?Ben özür dilerim.Gerçekten bilmiyordum ben böyle bir insan olduğunu.Kendisiyle de konuşmuyorum artık,her yerden de engelledim.Lütfen affet beni.

Derya:Gece tamam sakin ol.Ben seni anlıyorum,sana kızgın da değilim zaten.Olanlar senin suçun değil bunu da biliyorum.Panik yapmana gerek yok lütfen.Ayrıca ben iyiyim.Şu anda da kafede Kaan ile birlikteyim.

Gece:Kaan ile mi?

Derya:Evet Kaan ile.Kaan kurtardı beni sonra barıştık.

Gece:Ya ben biliyordum ya.

Derya:Neyi?

Gece:Siz uzun süre ayrı kalamazdınız zaten.

Derya:Haklısın,sonuna kadar haklısın.

Gece:Neyse tamam o zaman.Ben sizi daha fazla tutmayayım.Sonra konuşuruz olur mu?

Derya:Tamam.Sorun değil.Görüşmek üzere o zaman.

Gece:Görüşürüz.

...

Telefon konuşmamız sona erince tekrardan Kaan'ın yanına döndüm ve yerime oturdum.Ardından Kaan konuşmaya başladı.

Kaan:Ne dedi?

Derya:Suçlu hissetmiş kendini.Bende ona onu suçlu görmediğimi söyledim.

Kaan:İyi demişsin Güneş'im.

Kaan'a tebessüm ettiğim sırada arkamdan bir kızın yüksek sesini duydum ve irkilerek o tarafa dönüp baktım.

'KAAN.İNANMIYORUM SEN DE Mİ BURADASIN?"

Karşımdaki heyecanla bağıran kız koşarak yanımıza geldi ve sanki ben orada yokmuşum gibi Kaan ile konuşmaya başladı.

"Ayy naber Kaan Yaa?"

Kaan şaşkın bakışlarını kıza çevirmiş sadece bakıyordu.Kaan yutkundu ve konuşmaya başladı.

Kaan:İyi.

"Ayy bende iyiyim."

Kaan çaresiz bakışlarını bana çevirdiğinde ne yapmam gerektiğini tam kestiremiyordum.Bir yerlerden başlamam lazımdı.

Derya:Bende memnun oldum.Derya ben.

Uzun,sarı saçları olan,yeşil gözlü bu kız bakışlarını bana çevirip iğrenerek baktı ve konuşmaya başladı.

Yaren:İyi bende Yaren.

Kız tekrardan önüne dönüp Kaan ile konuşmaya başladı.

Ben sinirle Kaan'a ve Yaren'e bakıyordum.Daha fazla bu rezilliğe katlanamayacağımı anlayınca çantamı da alıp masadan kalktım ve çıkışa doğru sert adımlarla ilerlemeye başladım.

Kafeden çıktığımda Kaan'ın arkamdan koşarak geldiğini bana bağırmasıyla anladım.

Kaan:Derya lütfen dur!

Olduğum yerde durup Kaan'ın bana yetişmesini bekledim.Kaan bana yetişip tam karşımda durdu ve konuşmaya başladı.

Kaan:Nereye gidiyorsun?

Derya:Yaren denen kızın olmadığı bir yere.

Cevabımı verdikten sonra ileriye doğru bir adım atmıştım ki Kaan beni kolumdan yakaladı.Kaan'ın kolumdan tutmasıyla birlikte dönüp Kaan'a baktım ve Kaan konuşmaya başladı.

Kaan:O kız lisedeyken benim sınıf arkadaşımdı.Benden hoşlanıyordu ama ben hiçbir zaman yüz vermedim.Yani anlayacağın Yaren'i ben sevmiyorum.

Kaan kolumu bıraktı ve bana bakmaya başladı.Ben ise olanları anladıktan sonra bir anda Kaan'a tebessüm ederek koluna girdim ve Kaan'ı çekiştirerek yürümeye başladım.

Ne olduğuna anlam veremeyen Kaan konuşmaya başladı.

Kaan:Ne oldu şimdi ya?

Derya:Bir şey olduğu yok.Sevgilimi aldım eve gidiyorum.

Kaan:Kızmadın mı?

Derya:Evet başta kızmıştım ama şimdi sana kızgın değilim.Ayrıca özür dilerim seni dinlemeden kalktığım için.

Kaan büyük bir tebessümle konuşmaya başladı.

Kaan:Sorun değil Güneş'im.

Kaan ile birlikte yol boyunca sohbet ederek evimize geldik.

Kendi dairelerimizin bulunduğu kata geldiğimizde vedalaştık ve kendi evlerimize dağıldık.

Evime geldikten sonra rahat bir nefes alıp sıcak bir duş aldım.Duştan sonra kendime güzel bir çay hazırladım.Hazırladıktan sonra en sevdiğim kitabımı alıp salona geçtim ve okumaya başladım.

Kitap okurken apartmandan çığlık sesleri duydum ve kitabımı bırakıp kapıya doğru ilerledim.Kapıya kulağımı yasladım ve gelen sesleri dinlemeye başladım.Bir adam ve bir kadın çığlık çığlığa kavga ediyorlardı.

Kadının çığlıklarına dayanamayıp telefonumu odamdan aldım ve evden çıktım.Kapımın önünde durup sesleri dinlemeye devam ettim.Sesler benim aşağı komşumdan geliyordu.

Derin bir nefes aldım ve aşağı kata indim.Komşuma geldikten sonra derin bir nefes alıp zile bastım ve beklemeye başladım.

Öncelikle bağırış sesleri kesildi ardından kapı yavaşça açıldı.

Karşımda saçları dağılmış, ağlamaktan makyajı akmış genç bir kız duruyordu.Ben daha kızı incelerken arkasından onun yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim genç bir adam belirdi ve konuşmaya başladı.

"Neden gelmiştiniz?"

Derin bir nefes aldım ve sinirle konuşmaya başladım.

Derya:Bu kızın hali ne?Siz kimsiniz?

Adam sinirle ufak bir kahkaha attı ve konuşmaya başladı.

"Bunu sormak için mi geldiniz?Ayrıca sizi ilgilendirmez."

Derya:Pardonda kimseyi bu hâle getirmeye hakkınız yok.Nesiniz siz eşkiya mı?

Adam bir anda evden çıkıp karşıma geçti.Adamın adım atmasıyla birlikte bende geriye doğru bir adım attım ve adamın söyleyeceklerini beklemeye başladım.

"Aynı duruma düşmek istemiyorsan çek git başımdan beni sinirlendirme."

Sinirle güldüm ve adamın üstüne yürüdüm ve konuşmaya başladım.

Derya:Pardon da sen kimsin ya?Bu hakkı sana kim veriyor?

Adamın arkasında duran kız ileriye doğru bir adım atıp konuşmaya başladı.

"T-tamam.Lütfen git iyiyim ben."

Derya:İyi değilsin,bana yalan söylemene de gerek yok.Az sonra gideceğiz seninle birlikte.Korkma sen.

Adam sinirle konuşmaya başladı.

"Kim kiminle gidiyor?"

Adamın gözünden gözümü ayırmadan hızla kızı kolundan tutup yanıma çektim ve kızı arkama aldım.

"Bu kız benimle geliyor.Sende def olup gidiyorsun."

Adam hızlıca cebinden bir silah çıkardı ve bana karşı doğrulttu.Ben korkuyla adama bakarken kızı vurmaması için kızı kolumla arkamda tutmaya devam ediyordum.

Bir elim ile kızı arkamda tutmaya çalışırken diğer elimi havaya kaldırıp silaha doğru uzattım.

Sinirle ve korkuyla konuşmaya başladım.

Derya:İndir o silahı.

"Sebep?"

Derya:Yeterince zarar vermişsin zaten daha fazla kimseye zarar gelmesin.

"O zaman kızı bana ver."

Derya:Asla.

Kız korkuyla arkamda durup koluma sarıldı ve konuşmaya başladı.

"Bak başına bir şey gelecek.L-lütfen gideyim."

Derya:Sensiz bir yere gitmeyeceğim.

Adam konuşmaya başladı.

"Tamam o zaman.İkinizi birden cehenneme yollarım.İkiniz de birlikte gidersiniz."

Adam silahın namlusunu çekip nişan aldı.Ben korkuyla başımı her iki yana sallayarak sessizce hayır diyordum.Bir yandan da kızı korumaya çalışıyordum.

Adam tam tetiğe basacağı sırada arkamdan bir bağırış sesi duydum.

Kaan:BIRAK LAN KIZLARI!

Korkuyla Kaan'a baktığım sırada adam büyük bir kahkaha atarak tetiği çekti.

Silah sesini duyduğum gibi gözlerimi kapattım.Fakat herhangi bir yerimde bir uyuşma veya acı hissetmiyordum.Korkuyla gözlerimi açtığımda tam önümde,arkası dönük bir şekilde ayakta duran Kaan'ı gördüm.Hızlıca arkamı dönüp kıza baktığımda kızın korkuyla başını eğip bize doğru baktığını ve iyi olduğunu gördüm.

Derya:İyisin değil mi?

"E-evet."

Kızı bırakıp Kaan'ın önüne geçtiğimde Kaan'a iyi olup olmadığını soracaktım.

Derya:Kaan sen iyi mi-

Gözlerim korkuyla büyüdü.

Kaan gözleri dolmuş bir şekilde bana bakıyordu.Her iki eliyle birlikte karnını tutuyordu ve parmak aralarından kan sızıyordu.Eli kanlar içindeydi.

Gözlerim dolu bir şekilde arkamı dönüp silahı tutan adama baktım ve korkuyla bağırmaya başladım.

Derya:N-NE YAPTIN SEN?

Adam hiçbir şey söylemeden koşarak merdivenlere doğru ilerledi ve aşağı inmeye başladı.

Ben ise korkuyla Kaan'a döndüm ve Kaan'a dönüp bakmam ile birlikte Kaan yere yığıldı.

Kaan'ın elleri hâlâ karnındaydı ve kan akmaya devam ediyordu.

Kurtardığım kız korkuyla Kaan'ın yanına çöktü ve donuk gözlerle Kaan'ı izlemeye başladı.

Ben ise korkuyla ve üzüntüyle Kaan'ın yanına çöküp,ellerim titrerken Kaan'ın yüzünü avuçlarımın içine aldım ve titreyen sesimle konuşmaya başladım.

Derya:H-hayır Kaan iyi olacaksın.B-bırakmazsın ki sen beni.A-aşkım.

Kaan elleri titreye titreye karnına bastırdığı ellerinden birini kaldırdı ve yüzünü sardığım ellerimden birini tuttu.Ardından avucuma ufak bir öpücük kondurup zorla konuşmaya başladı.

Kaan:N-ne olursa olsun seni çok s-seviyorum Derya'm.Sakın bunu u-unutma Güneş'im.

Kaan'ın gözleri kaydı ve ardından göz kapakları kapandı.Ben ise korkuyla bağırıyor ve ağlıyordum.

Derya:KAAN AÇ GÖZÜNÜ NE OLUR B-BIRAKMA BENİ.HAYIR,HAYIR SEN BIRAKMAZSIN GÜNEŞ'İNİ BIRAKAMASIN.HAYIR...

Benim için hayatımın en kötü anıydı.Sevdiğimi kanlar içinde gördüğüm,şu hayattaki umudumun tükendiğini en çok hissettiğim an bu andı...

Umut ışığım sönüp gitmişti.Belki de bir daha gelmeyecekti.Hem de hiç...

Evet canlar.Bir bölümün daha sonuna geldik.Umarım beğenmişsinizdir.

Biraz duygusal bir son olmuş olabilir ama...🥲

Yorum yaparsanız çok sevinirim.🤍

Beni instagramdan takip etmek isterseniz:1.kitap.sevdalisii

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere,hoşça kalın.🤍🌼

​​​​​​