Evimden çikip biraz sahilde dolaştıktan sonra arkadaşım Utku nun yanına uğramaya karar verdim. Benim çocukluk arkadaşım kardeşim,sırdaşımdi. Oda benim gibi avukatti. Aynı okulda okumuştuk bir kızı sevmişti okuldan. Birbirlerini Çok sevmelerine rağmen ailesi karşı çıkınca benim yardımımla kızı kacirmistik bir kaç ay önce. Her sırrımı bildiği için Alya yi ne kadar sevdiğimi de biliyordu. Utku nun ofisine varıp selam verdikten sonra oturdum karsisina. Geleceğimden haberi vardı.

"Hoşgeldin kardeşim biraz evvel sesin tedirgin geliyordu hayır olsun yenge ile mi ilgili konu diye "sordu Utku.

" Gözlerim doldu" lan oğlum yıllardır özlemini çektiğim uzak durdugum kadın o parka neden geliyormuş biliyor musun? " Gözlerimdeki yaşlar akmaya başladı canım o kadar yaniyordu bu konuyu anlatması bile o kadar zorduki.

"Sakın ol ne oldu böyle. Neden geliyormuş parka anlatsana"

"Birini bekliyormuş Utku sevdiği birini bekliyormuş. Bana ney dedi biliyor musun? Toz tanesi kadar şansım yokmuş. Eğer gelmese bile ömrünün sonuna kadar bekleyecekmis. Eğer umudunu kaybedersem birgün orda yok olacağım ama asla vaz geçmeyeceğim dedi. O kadar kötü oldum ki Utku. Beni yine istemedi artık ondan uzak duracağım. Senden bana yardım etmeni istiyorum."

"Elimden geleni yapacağımdan emin olabilirsin. Sen yeterki işte kardeşim biz seninle nelerin üstesinden geldik bununda üstesinden geliriz. Sen yeterki şöyle ne yapıyoruz."

" Nasıl yapardim bunu ama yapmalidim sevdiğim için onun için yapmaliydim" Ben karar verdim o adamı bulacağım. Dayanamıyorum anladin mi onun göz yaşlarına dayanamıyorum. Sevdiği kisiyi belirleyemiyor insan. Onun içinde asla birşey diyemiyorum. Bulacağım o adami Alya için bulacağım artık üzülmeyecek. Ben onun mutlu olduğunu gördükten sonra birdaha dönmemek üzere çekip gideceğim buradan.

"Ama bu senin ölüm fermanın demek. Sen Alya olmadan yaşayamazsin ki o seni diğer eksik yarin"

"Utku kardeşim canım yaniyo ya canım yanıyor. içimde fırtınalar koruyor. O adamın benim sevdiğim kadinin elini tutup dokunmasi bile bırak dokunmasini düşüncesi bile beni paramparça ediyor. Ama bulacağım onu kara verdim. Senden ricam senin çevren geniştir bir arastirsan".

"Tamam kardeşim merak etme bir kaç güne kadar haber verim sana".

Utku ile görüşmemizin arasından aylar geçmis çok araştırmasina rağmen hâlâ bir neticeye varamamisti. Aylarca araştırmış ama kimi sevdiğini bulamisti. Utku ile buluşacaktım bugün. Bana söylemek isteği şeyler olduğunu acil buluşmamız gerektiğini söylemiş sahil kenarına çağırmıştı. Hemen bekletmeden geldi oturdu yanima.

"Kardeşim ben aylardır araştırıyorum bil bakalım ne buldum"

"Buldun mu adamı?"

"Hayır adamı bulamadım bence sana yalan söylüyor. Kızın hayatini araştırdım resmen. Hiç sevgilisi olmamış bu zaman kadar beklediği kimse olamaz. Hayatına kimseyi almamış hemde hiç kimseyi. Bunlardan daha önemli birşey öğrendim kardeşim. Hani yıllar evvel Alya hastanede yatmıştı günlerce sen bir an olsun hastaneden ayrılmamıştin. Beş dakka görmek için doktora yalvarmistin resmen. İşte o kaza filan değilmiş babasi dövmüş oğlum ".

"Sen ne diyorsun Utku." Sinirden çılgına dönmüştüm. Ayağımla ordaki banklara vurmaya bağırıp çağırmaya başladim." Nasıl olabilir lan nasıl ben saçına dokunmaya kiyamazken nasıl yapabilir bunu nasil yapabilir bunu neden.

"Sakın ol Çınar. Bunu neden yaptı bilmiyorum ama .Babası zaten çekmiş cezasını. Yıllarca hapis yatmış adam. Sen çalışmaya gitti diye bilirken gizlemisler oğlum iste. Belkide utanmistir kızcağız bu olaylardan".

"Utku kardeşim bana biraz müsade eder misin?"

Bu konuşmalardan sonra Utku gitti. Yalnız kalmak istemistim biraz. Denizin kenarına oturdup denizi izliyordum. Ne yapacağımı ne düsüneceğimi bilmiyordum beynim donmustu resmen. Birden bir bildirim sesi geldi Telefonumu cebimden çıkarırken içimde bilmediğim bir tuhaflık hissettim. Mesaj gelmişti on tane. Mesajı görünce şok oldum. Aylar sonra Alya bana mesaj atmisti . Heyecandan elim titriyordu telefon bir anda elimden düştü. Hemen yerdeki telefonu aldip bildirime baktim.

Alya: İyi günler Çınar. seni çok kırdım incittim özür dilerim. Benim için yaptıkların için çok teşekkür ederim. Bana o adamdan uzak dur tehlikeli demiştin. Doğru söylemişsin. Gelip benden özür diledi. Aslında niyetinin ben olduğunu benimle biraz gönül eglemek olduğunu söyledi. Ve ne hikmetse özür dileyerek birdaha karşıma çıkmayacağını söyledi. Arkadaşım aldığı parayida getirip verdi özür diledi benden. Asla affetmem dedim. Bunları senin yaptırdığını bilmiyorum.

Çınar: Alya özür dilenecek birşey yok. Benden uzak dur dedin ama ben yapamadım. Sana zarar vermelerine asla izin veremezdim.

Alya: Kim olduğunu bilmesemde hayatımi mahvetmelerine izin vermedin. Teşekkür ederim sana borclandim.

Çınar: O zaman borcunu öde bana Alya.

Alya: Senin için elimden geleni yapmaya çalışırım.

Çınar: Senden iki şey istiyorum. Neden baban dövüp hastanelik ettiğinde kimseye babam dövdü demedin kaza geçirdim dedin. İkincisi de sevdiğin olmadığı halde neden var dedin.

Alya : Sanırım bunu sana borçluyum Peki anlatacağım.

Çınar: lütfen bana doğruları anlat.

Alya: Cocukluktan beri birini seviyordum. Sevdiğimden kimsenin haberi yoktu. Söylesem ne olacaktı ki zaten bizim aile sevgi filan anlamaz babam annemi hep döverdi. O kadar çok seviyordum ki ! Onu görmek için babamdan dayak yedim kaç kere. Çünkü evden durmadan onu görmek için cikiyordum.

Çınar: Baban seni nasıl döver ya nasıl. Çıldırmamak.elde değil.

Alya: Evet döverdi. Sevdiğim için dayak yedim yinede ondan vazgeçmedim. Benden üst sınıfta olduğu için bir saat geç çıkardı okuldan. Her gün aynı yoldan geçiyor diye o yolda tam bir saat oturup beklerdim. Zaman geçtikçe büyüdük ben yine onun gittiği liseye gittim. Belki de oda beni seviyordu. Beni fark etmişti belkide. Birgün bizim evin arkasındaki parka çağırdı. Hani yıllarca onu beklediğim ağladiğim parka. O kadar heyecanlanmistim ki. Heyecandan nefes almayı bile unutmuştum resmen kalbim yerinden çıkacak gibi hissediyordum. Çınar çok sevdim onu çok. Parka gittiğimde Deniz'in kenarında beni bekliyordu. Beni görünce hemen yanıma geldi. Sahilde yürüyelim mi diye sordu. Bayağı yürüdükten sonra bana dönüp "seni seviyorum bunu yıllardır söylemek istedim ama yapamadım seni tamamen kaybetmekten korkuyorum sakın şimdi cevap verme düşün "dedi. sonrada gitti. Eve geldiğimde babam beni görmüş bana tehditler savurarak yarın gidip benim söylediklerimi söyleyeceksin birdaha da asla o okula gitmeyeceksin seninlede yarın hesaplaşacağız dedi. Çınar gittim onu sevmediğimi söyledim daha neler neler dedim. O kadar hakaret ettim ki ona keşke o sözleri söylemeseydim. Resmen gözleri kan çanağı gibi olmuştu o kadar üzülmüştü ki. Tek kelime etti "senden asla vazgeçmem Alya. Birgün tekrar karşına geldiğimde sende beni seveceksin". Babam beni izlediği için hiç bir sey yapamadim. Çünkü babam ona benden çok zarar verirdi biliyordum. Bende birgün sonra eşyalarımı alma bahanesi ile gidip bir kağıda "beni yarın parkta bekle söylediklerim yalandı babam vardı seni çok seviyorum lütfen benden vazgeçme "yazip kitabının arasına koydum. O günden beri her kasımın 1 inde bekliyorum ben inanıyorum gelecek bana asla vazgeçmem dedi.

Beyninden vurulmusa dönmüştüm mesajları okurken Bu olamaz bu ben olamam. Alya nin beklediği sevdiği . Bu olamazdi bunca yıl ben onun sevmediğini düşünerek yaşadım. Nasıl olabilirdi böyle birşey. Bu bir rüya olmalıydı. Beni istemiyor diye yıllarca uzak durdum bir gölge gibi ruh gibi yaşadım. Kirarim incitirim diye yanına bile gelmedim. Ben olamazdım yanlış okumuştum kesinlikle yazıları. Tekrar tekrar defalarca okudum evet mesajlar doğruydu rüyada değildi. Bunları yaşamıştım yıllarca evvel beni istememişti daha doğrusu öyle düşünmüştüm. Alya dan o sözleri duyduktan sonra çok kötü olmuştum sabah okula gittiğimde orda olduğu için direk okuldan ayrılmıştım. Birdahada o okula hiç gitmemiştim. Okuldan ayrılırken hiç bir eşyamı almadığım için kitabın içindeki notu okumamistim dolayısıyla da. Bunu nasıl yaptım nasıl anlamadım bunca zaman nasıl çekip gittim. Bunca zaman benim için üzülmüs " Allah benim belamı versin. Sen nasıl bir adamsın Çınar. Açıkla bakalım şimdi Alya ya bunca zamanı simdi. Etraftakiler bana bakıyordu resmen deliye dönmüştüm. Tekrar telefonuma gelen bildirim sesi ile kendime geldim. Mesaj tekrar Alya dan gelmisti.

Alya: Çınar bunlar sana anlatmam ne kadar doğru bilmiyorum.

Çınar: Alya lütfen devam et."Gozlerimden akan yaşları elimin tersi ile silerken hikcira hikcira ağlıyordum erkek adam aglar mi kendime hakim olamiyordum. Deniz e vuran dalga sesleri etrafimdaki insanların tuhaf bakışlarına aldırış etmeden göz yaşlarımı siliyordum.

Alya: Babam eve gelince bana çok kızdı. O kadar kizdi ki. Bana " biz seni oku diye gönderiyoruz sen erkekler peşinde koşuyorsun o cocuktan vazgeçip okuluda bırakacaksın seni Bursa'ya halanlarin yanına göndereceğim artık orda kalacaksın" dedi. Ben asla gitmem okulu bırakmam" diye direttim. Babama yalvardım dizlerine kapandim ağlayarak " Baba şurada canımı al okula gitme de gitmem ne istersen yaparım sana yalvarıyorum baba ne olur beni Çınar dan ayırma dedim. Çınar olmadan yaşayamam baba yalvarırım diye yere çöküp" ağladım. Babam o kadar sinirlendi ki beni ölesiye dövdü. Ben günlerce hastanede kaldım. Ben şikayet etmesemde doktorlarin dikkati ile şiddet gördüğüm anlaşılmıştı. Babam im bana şiddet uyguladigini polislere annem de anlatinca hapse girdi.

Çınar: Alya sen nasıl dayandin bunca şeye nasıl neden yaptın bunu kendine. Değermiydi daha doğrusu değdimi yaşadıklarına.

Alya: Onun için değerdi herşeye. Benim o durumda olduğunu bilseydi buna izin vermezdi. Çünkü ben onu çok iyi tanıyordum.Ama o gitmişti. Hemde benim yüzüme. Benim tek yaşama sebebim birgün Çınar a kavuşmak. Hiç vaz geçmeyeceğim beklemekten.

Çınar: Ya hiç gelmezse " Bu kelimeyi yazarken parmaklarım titriyordu. "

Alya: Gelecek bana senden asla vazgeçmem dedi. Birgün gelecek. Seni üzdüğümün farkındayım. Ama bunları söylemek zorunda hissediyorum. Birdaha benim için birşey yapma lütfen. Senle olmaz sana anlattım. Sonuna kadar bekleyeceğim. O benden vazgeçse bile ben sevdiğim adamdan vazgeçmeyeceğim hoscakal.