Hoşgeldiniz

"Enkaz sadece depremlerden sonra mı oluşurdu?

Kesinlikle hayır. Enkaz bir insanın gidişiyle bile oluşurdu."

Genç kız odasına giren hemşireyle beraber zar zor gözlerini kapıya dikti.

Abisinin sesini duyuyordu uzaktan. Onu çok özlemişti. Her ne kadar hareket edemiyor olsa bile ailesini çok özlüyordu. Gözleri hala kapıyı izlerken ilk önce büyük abisi ardından ise küçük abisi kırgın bakışlarla odaya girmişti. Genç kız onları her böyle gördüğünde yeniden kaza geçirmiş gibi sersemliyordu. Abileri ise kız kardeşlerini böyle gördüklerinde yıkılıyorlardı. Genç kız son dönemlerde gördüğü ve gittikçe ağırlaşan fizik tedavi sayesinde yavaş yavaş konuşmaya başlamıştı. Bazenleri yüzünün uyuştuğunu hissediyor ve konuşamayacak duruma geliyordu ama ailesi için bunu başarmak istiyordu.

Ne kadar yorulmuş ve mental olarak bitmiş olsa bile ailesi için hala savaşıyordu.

Genç kız yavaş yavaş dudaklarını araladı ve yanına gelip elini tutmuş olan abisine seslendi. "Abiciğim." Abilerinin gözleri dolmaya başlamıştı.

O da biliyordu, abileri ona değil hayata kırgındı. Annelerini ve kız kardeşlerini kaybettikleri için hayata çok kırgınlardı.

"Söyle bir tanem." Abisi içten bir şekilde konuştuğunda bu sefer genç kızın gözleri doldu. Her seferinde aynı şeyi yaşamaktan bıkmıştı. Yeniden dudaklarını araladı ve gözlerinde akmayı bekleyen yaşlarla konuştu. " Abilerim, bakın konuşuyorum." Gözünde akmayı bekleyen yaş ince bir çizgi halinde şakaklarına doğru yol aldı.

Henüz yirmi üç yaşında ve bir yıldır yatağa bağlı halde yaşamını sürüyordu ya da ailesi için yaşamaya çalışıyordu.

Çünkü yine biliyordu ki annelerinin ölümü üstüne o da onları terk ederse bu acıyla yaşayamazlardı.

Abilerinin de gözlerinde akmayı bekleyen yaşlar yavaş yavaş yanaklarına doğru süzüldü." Evet abiciğim. Çok güzel konuşuyorsun. Bak başardın işte bebeğim."

Abisi içine derin bir nefes çekti ve arkasını dönüp yanaklarına süzülen yaşları silip yeniden konuşmaya başladı.

"Tıpkı eskisi gibi yeniden ayağa kalkacaksın, o gün ben, abin ve babam gelip seni alacağız buradan. Sonra güle oynaya çıkacağız ve evimize gideceğiz."

Genç kıza bu hayali kurmak bile çok iyi hissettirmişti.

Genç kız ağlamanın etkisiyle uyuşmaya başlayan yüzünü daha fazla yormamak için abilerine sadece gülümsedi.

Abileri ne olduğunu kardeşlerine bakınca anlamışlardı. Son zamanlarda sürekli olarak kardeşlerinin yüzü uyuşuyordu.

Genç kız abilerinin üzülmeye başladığını fark edince kendini biraz daha zorladı ve konuşmaya başladı.

"Otursanıza. Sizi özledim. Babamı özledim."

Abileri kısa bir an bakışmışlardı. Artık bu durumu kardeşlerinden saklamak istemiyorlardı.

Abileri hasta yatağının yanında bulunan koltuğu oturdu ve büyük abisi sıkıntılı bir nefes verip konuşmaya başladı.

"Bebeğim üzülmemen için senden saklamaya karar verdik ama babam."

Genç kız kalbinde bir ağrı hissetti. Babasına bir şey mi olmuştu.

Abisi yeniden konuşmaya devam etti.

"Bunu söylemesi çok zor ama kazadan iki hafta sonra babam İstanbul'a taşındı ve bizi de zorla götürdü. Biz çok direndik ama olmadı. Affet bizi kardeşim."

"Üzülme abiciğim. Sorun değil."

Genç kız babasına bir şey olmadığı için çok sevinmişti ama asıl yıkımın başına şimdi geleceğini nereden bilebilirdi ki?

"Bebeğim özür dilerim ama babam iki ay önce evlendi."

Genç kız felçli bedenin kasıldığını sezdi. Bir şeyler birikmişti ve şimdi patlamak üzere olan bir bomba gibi bekliyordu.

"İkimizde babamla konuşmuyoruz. O kadını eve getirdi ve biz çok yalvardık. Annemin üstüne başka bir kadın istemedik. Ama olmadı. Affet bizi çiçeğim."

Genç kızın gözleri kaymaya başlamıştı. Yine o dönemlere dönüyordu.

Göz kapakları kendinden habersiz kapanmıştı bile. Abilerini biraz daha görmek ve hislerini anlatmak için direniyordu ama yapamıyordu. Bedeni yaşananları kaldıramıyordu artık.

Genç kızın bilinçi kapanmadan önce duyduğu sözler şunlar olmuştu;

"Kardeşim, iki gün içinde Ankara'ya taşınıyoruz. Artık hep yanındayız."

Genç kız dünyayla olan bütün iletişimine ve hislerine kısa süreliğine son vermişti.

Bilinçi yarı kapanık hale geldiğinde gözlerinin önüne her zaman ki gibi annesi geldi ve biricik kızına içinde dünyaları sakladığı gülüşünü bahşetti.

• SELAMM
• VAVEYLA GELDİ💜
• NASILSINIZ?
• KURGUYU NASIL BULUNUZ?
• KİTAPPAD UYGULAMASINDA İLK KURGUM..
• İLK BÖLÜM OLDUĞU İCİN HEM KISA
• HEM DE İLAHİ BAKIŞ AÇISI..
• ​​​