Peki beni tanır mıydı? Belkide unutmuştur bir sürü sevgilisi olmuştur. Lisedeyken tüm kızlar peşindeydi. Tabii onunla sevgili olmuştum beni neden tercih ettiğini çok düşünmüştüm çünkü bana yetimhanede kaldığım için zorbalığa uğrardım onlar tarafından. Benimle eğlenmek için sevgili olmuştu tabii ben sürekli o yetimhanede kalmadım. Bir ailem oldu. Onun yüzünden hayattan kopmuşken beni ayağa kaldıran annem ve abim. Klinikte yattığım sürede yanımda olan hemşireler sayesinde bugün bu kadar güçlüyüm. Neyse bunları daha sonra detaylı bir şekilde anlatırım şuan hastamla ilgilenmem gerekiyor. Hastanın odasına girmeden yanımdaki hemşire ve asistanları gönderdim. Odaya tek başıma girdim. "Nasılsınız Ateş bey?" " İyiyim..." derken önlüğüme asılı isim kartıma baktı fark ettiğimde " Alev, Alev Yıldız." Yüzüme bakmaya başladığında bende ona bakmaya başladım. Asla unutamadığım içimde dondurduğum aşkım. "Çok değişmişsin Alev." dediğinde kendime geldim. Ona bakmayı bıraktım ve dosyaya baktım. " Ruhsal değişikliğimin farkındayım." "Sadece ruhsal yönde değil bedenende değişmişsin." "Sol göğsünün üstüne 2 mermi isabet etmiş. Karın boşluğuna 1 mermi yaşaman mucize." "Ameliyatı sen mi yaptın?" cevap vermek istemiyordum fazla samimiyet kurmak istemiyordum onunla. " Nasıl hisediyorsun sol kolunu hissediyor musun?" "Sol kolumu hissedebiliyorum." "Ağrın var mı?" "Sadece biraz başım ağrıyor." " Ben hemşireleri odaya yönlendireceğim ağrı kesici iğne yaparlar fazla uyuduğun için başın ağrıyordur. Şimdi çıkıyorum sonra gelicem." dışarı çıktığımda hemşireleri dinledim. "Eskiden arkadaşlarmış. Dosyada ismini gördüğünde birşeyler oldu durgunlaştı. Sonra da ben tek gidicem siz gelmeyin dedi bize." Yanlarına gittiğimde sustular "Eski sevgilim içerde ki adam."